Al je liefdeservaringen, mislukkingen en successenop papier opgemaakt door Poesjkin. "Madonna" verwijst naar de liefdestekst van de dichter, dit is een van de gedichten opgedragen aan Natalia Goncharova, de vrouw van Alexander Sergejevitsj. Het werd slechts zes maanden voor de bruiloft, in 1830, geschreven. Poesjkin vraagt herhaaldelijk zijn uitverkorene om zijn vrouw te worden en deze keer krijgt hij toestemming. De dichter is in een staat van euforie, bereidt zich voor op de bruiloft en kijkt uit naar een gelukkig en voorspoedig gezinsleven.
Natalia Goncharova met haar ouders voor een korte tijdverlaat Moskou, schrijft Alexander Sergejevitsj brieven aan haar, waarin hij meedeelt dat hij in het huis een portret van de "blonde Madonna" heeft opgehangen, dat hem aan zijn bruid herinnert. Het meisje antwoordt dat hij binnenkort zijn vrouw zal bewonderen, en niet het schilderij. Deze regels uit de brief inspireerden de man zozeer dat hij zijn beroemde werk "Madonna" schreef. Poesjkin, wiens vers een sfeer van harmonie, vrede en geluk uitstraalt, droomde altijd van een succesvol huwelijk gebouwd op liefde en wederzijds respect.
In zijn gedicht, Alexander Sergeevichbeweert dat hij geen oude schilderijen van beroemde kunstenaars nodig heeft. Hij droomt van slechts één, die een ideaal getrouwd stel zou verbeelden - "hij heeft reden in zijn ogen, en zij is groots". Een lang leven leiden met zijn uitverkorene in vrede en harmonie is alles waar Poesjkin van droomde. "Madonna" is een beeld van zijn toekomstige leven, dat de dichter van buitenaf ziet.
Het lijkt erop dat de man echt geluk had, wantNatalia is jong, goed opgeleid, slim en mooi. Alexander Sergejevitsj bedankt God voor het sturen van zo'n geluk, zonder te vermoeden dat er heel weinig tijd zal verstrijken en hij klaar zal zijn om de verloving te beëindigen. Poesjkin schreef het gedicht "Madonna" in afwachting van een wonder, hij hoopte dat zijn leven radicaal ten goede zou veranderen met de komst van zijn familie. Goncharova kwam uit een adellijke familie, maar was verarmd, dus voor de dichter was het een onaangename verrassing dat hij en zijn bruid zouden worden opgehangen met een hoop familieschulden.
Er deed zich een groot schandaal voor tussen de jongeren, Alexander Sergejevitsj schreef zelfs in een brief dat de bruid van St.
rand van verplichtingen jegens hem.Ondanks enkele meningsverschillen vond de bruiloft toch plaats. Het is bekend dat Poesjkin na de bruiloft geen enkel gedicht aan zijn vrouw heeft opgedragen. "Madonna" verscheen voor hem niet zo heilig en onberispelijk, daarom vervaagde haar beeld aanzienlijk. De dichter was een erg bijgelovig persoon en het was een echte schok voor hem dat tijdens de bruiloft de kaars in zijn handen uitging en de bruid zijn trouwring liet vallen. Poesjkin beschouwde deze gebeurtenissen als een slecht voorteken. "Madonna" is slechts een beeld gebleven van een gelukkig gezinsleven. De dichter hield van zijn vrouw en tot het laatst bleef ze voor hem de meest begeerlijke vrouw op aarde. Niettemin behandelde Alexander Sergejevitsj het huwelijk als een onvermijdelijke straf, en niet als een geschenk uit de hemel, en hij vergiste zich niet in zijn voorgevoelens. Het was vanwege Natalia Goncharova dat hij een duel met Dantes aanging om het recht op bezit van zijn vrouw te verdedigen. Misschien, als het niet was om te trouwen, zou Poesjkin een langer leven hebben geleid ...
