Hoewel gemiddeld honderd jaar in de melkweg verschijntslechts één supernova, er zijn ongeveer 100 miljard sterrenstelsels in het waarneembare universum. In de 10 miljard jaar van zijn bestaan (13,7 miljard om precies te zijn, maar de eerste paar honderd miljoen jaar zijn er geen sterren gevormd), volgens dr.Richard Mushotski van NASA's Goddard Space Flight Center, 1 miljard supernovae per jaar, of 30 per seconde ! Zou de supernova-explosie van Betelgeuze, de rode reus van de Melkweg, de volgende kunnen zijn?
Als dit gebeurt ...
Explosie van een ster genaamd Betelgeuze, een van de meesthelder aan de hemel, zal het gelijk maken aan de volle maan, en dat zal het hele jaar zo blijven. Massief, zichtbaar in de winterhemel over een groot deel van de wereld als een heldere roodachtige stip, zou hij elk moment binnen de komende 100.000 jaar tot supernova kunnen worden.
De meeste astronomen geloven dat er tegenwoordig een isEen van de waarschijnlijke redenen waarom we intelligent leven in het heelal nog niet hebben kunnen detecteren, is het dodelijke effect van lokale supernova-explosies die al het leven in een of andere regio van de melkweg vernietigen.
"Hand van al-Jawza"
Rode reus Betelgeuze, ooit zogroot, dat de baan van Jupiter zou kunnen bereiken als het in ons zonnestelsel zou zijn, is de afgelopen tien jaar gehalveerd, hoewel het even helder blijft als voorheen.
Betelgeuze, wiens naam komt uitArabisch, duidelijk zichtbaar in het sterrenbeeld Orion. De ster gaf de naam aan het personage Michael Keaton in de film Beetlejuice en was het thuissysteem van president Zaphod Beeblebrox in The Hitchhiker's Guide to the Galaxy.
Er wordt aangenomen dat rode reuzen een kortsluiting hebben,moeilijk en stormachtig leven. Ze leven hooguit een paar miljoen jaar en verbranden snel waterstof als brandstof en schakelen dan over op helium, koolstof en andere elementen, waarbij ze van tijd tot tijd samentrekken en weer oplaaien.
Betelgeuze: supernova-explosie
Aangenomen wordt dat deze ster het einde van zijn bestaan nadert en mogelijk een van de ineenstortingen meemaakt die gepaard gaan met de vervanging van de ene thermonucleaire brandstof door een andere.
De reden voor de compressie van Betelgeuse is onbekend.Gezien alles wat we weten over sterrenstelsels en het verre heelal, moeten we nog veel leren over sterren. Het is ook niet bekend wat er gebeurt als rode reuzen het einde van hun bestaan naderen.
Als de explosie van de ster Betelgeuze plaatsvond en zijeen supernova werd, zou het astronomen van de aarde in staat stellen het te observeren en de fysica die dit proces beheerst. Het probleem is dat u niet weet wanneer dit zal gebeuren. Hoewel het gerucht ging dat Betelgeuze in 2012 zou ontploffen toen de ster explodeerde, is het eigenlijk onbekend. Dit is niet gebeurd, omdat de kans op een dergelijke gebeurtenis erg klein is. Betelgeuze zou morgenavond kunnen ontploffen of wel 100.000 jaar kunnen duren.
Te ver
Om onherstelbare schade aan te richten aan de aarde, een supernovazou binnen een straal van niet meer dan 100 lichtjaar uitbarsten. Voldoet Betelgeuze aan deze voorwaarde? De explosie zal geen schade toebrengen aan onze planeet, aangezien de ster veel dichterbij zou moeten zijn dan nu. De Ruka al-Jawza is ongeveer 600 lichtjaar verwijderd.
Dit is een van de beroemdste heldere sterren.Het is tien keer zo groot als de zon, en zijn leeftijd is slechts 10 miljoen jaar. Hoe zwaarder het licht, hoe korter de levensduur. Daarom hebben astronomen hun aandacht op Betelgeuze gericht. De explosie van de rode reus zal in relatief korte tijd plaatsvinden.
Super supernova SN2007bi
Eind 2009 waren astronomen getuigede grootste explosie ooit geregistreerd. De superreusster, tweehonderd keer zo groot als de zon, werd volledig vernietigd door een spontane thermonucleaire reactie veroorzaakt door de productie van antimaterie, die op zijn beurt werd veroorzaakt door gammastraling. Dit is een voorbeeld van wat er kan gebeuren met een instorting van Betelgeuse. De explosie kon enkele maanden worden waargenomen omdat het een wolk van radioactieve materie vrijgaf die 50 keer zo groot was als de zon en de gloed van kernsplijting uitzond die kan worden waargenomen vanuit verre sterrenstelsels.
Supernova SN2007bi is een voorbeeld van een storing"Para-instabiliteit". Het uiterlijk is vergelijkbaar met de explosie van een atoombom, veroorzaakt door de compressie van plutonium. Op ongeveer vier megayottagrammen (dat is tweeëndertig nullen) worden reuzensterren tegen instorting door de zwaartekracht gehouden door de druk van gammastraling. Hoe heter de kern, hoe hoger de energie van de γ-stralen, maar als ze teveel energie hebben, zijn ze in staat om door het atoom heen elektronen-positronparen van materie en antimaterie te creëren uit pure energie. Dit betekent dat de hele kern van de ster fungeert als een gigantische deeltjesversneller.
Een thermonucleaire bom van 11 zonnen
Antimaterie vernietigt met zijnhet tegenovergestelde, aangezien het de neiging heeft om dit te doen, maar het probleem is dat de explosiesnelheid, die extreem hoog is, een kritieke vertraging veroorzaakt bij het creëren van de gammadruk die ervoor zorgt dat de ster niet instort. De buitenste lagen zakken, comprimeren de kern en verhogen de temperatuur. Dit vergroot de kans op meer energetische antimaterie producerende gammastralen, en plotseling wordt de hele ster een ongecontroleerde kernreactor op een schaal die ons voorstellingsvermogen te boven gaat. De hele thermonucleaire kern ontploft onmiddellijk, als een thermonucleaire bom, waarvan de massa niet alleen groter is dan de grootte van de zon - hij is ook groter dan de massa van 11 armaturen.
Alles explodeert.Noch een zwart gat, noch een neutronenster, er blijft niets anders over dan een groeiende wolk van nieuw radioactief materiaal en lege ruimte, waar zich ooit het meest massieve object bevond dat mogelijk was zonder de ruimte te scheuren. De explosie veroorzaakt massale reacties, waardoor materie in nieuwe radioactieve elementen wordt omgezet.
Killer stars
Sommige zeldzame sterren zijn echte moordenaars, 11etype - zijn hypernova, bronnen van fatale gammastraaluitbarstingen (GRB). In vergelijking met Betelgeuze zou de explosie van een dergelijk object 1000 keer meer energie vrijgeven. Concreet bewijs van het GRB-model kwam naar voren in 2003.
Het verscheen gedeeltelijk dankzij de 'buurman'explosie, waarvan de locatie werd bepaald door astronomen met behulp van het gammastraal-burst-coördinatennetwerk (GCN). Op 29 maart 2003 kwam de fakkel dichtbij genoeg om latere waarnemingen cruciaal te maken bij het oplossen van het GRB-mysterie. Het optische persistentiespectrum was bijna identiek aan dat van de SN1998bw. Bovendien hebben waarnemingen van röntgensatellieten hetzelfde kenmerk aangetoond: de aanwezigheid van "geschokte" en "verhitte" zuurstof, die ook aanwezig is in supernovae. Zodoende konden astronomen vaststellen dat de "nagloeiing" van een relatief korte gammaflits, die zich "slechts" twee miljard lichtjaar van de aarde bevindt, lijkt op een supernova.
Het is niet bekend of elke hypernova is geassocieerd met een GRB.Astronomen schatten echter dat slechts één op de 100.000 supernovae een hypernova produceert. Dit is ongeveer één gammastraaluitbarsting per dag, die daadwerkelijk wordt waargenomen.
Wat vrijwel zeker is, is datde kern die betrokken is bij de vorming van een hypernova heeft genoeg massa om een zwart gat te vormen, geen neutronenster. Elke waargenomen GRB is dus een "kreet" van een pasgeboren zwart gat.
Witte dwerg in het T-kompassysteem
Wetenschappers zijn het erover eens dat nieuwe waarnemingen van TDe kompassen in het sterrenbeeld Compass van de International Ultraviolet Explorer-satelliet geven aan dat de witte dwerg deel uitmaakt van een binair systeem en 3260 lichtjaar van de aarde verwijderd is, veel dichterbij dan de vorige schatting van 6000 lichtjaar.
De witte dwerg is een terugkerende nova.Dit betekent dat thermonucleaire explosies van de ster elke 20 jaar plaatsvinden. De meest recent bekende gebeurtenissen waren in 1967, 1944, 1920, 1902 en 1890. Deze explosies van een nova, geen supernova, vernietigen of hebben geen enkel effect op de aarde. Astronomen weten niet waarom het interval tussen fakkels is toegenomen.
Wetenschappers geloven dat de explosies van het nieuwe zijnhet resultaat van een toename in massa als een dwergster waterstofrijke gassen uit zijn metgezel laat ontsnappen. Wanneer de massa een bepaalde limiet bereikt, treedt er een nieuwe flits op. Het is niet bekend of de massa toeneemt of afneemt tijdens de pomp- en explosiecyclus, maar als deze de zogenaamde Chandrasekhar-limiet bereikt, wordt de dwerg een type 1a-supernova. In dit geval zal de dwerg samentrekken en zal er een krachtige uitbraak plaatsvinden, met als resultaat de volledige vernietiging ervan. Dit type supernova geeft 10 miljoen keer meer energie af dan een nieuwe.
De energie van duizend zonnen
Waarnemingen van een witte dwerg tijdens het uitbreken van een nieuwesuggereren dat de massa toeneemt, en de gegevens van de Hubble-telescoop over materiaal dat vrijkomt bij eerdere explosies ondersteunen deze visie. Modellen schatten dat de massa van een witte dwerg de Chandrasekhar-limiet in ongeveer 10 miljoen jaar of minder kan bereiken.
Volgens wetenschappers zal een supernova leiden totgammastraling, waarvan de energie gelijk is aan 1000 gelijktijdige zonnevlammen. Dit is gevaarlijker dan de Betelgeuse-explosie. Wanneer gammastralen de aarde bereiken, bedreigt het de productie van stikstofoxiden, die de ozonlaag kunnen beschadigen en mogelijk vernietigen. De supernova zal net zo helder zijn als alle andere sterren in de Melkweg samen. Een van de astronomen, dr. Edward Sion van Villanova University, beweert dat het binnenkort kan exploderen op de tijdschalen die worden gebruikt door astronomen en geologen, maar dit is een verre toekomst voor de mens.
De meningen lopen uiteen
Astronomen geloven dat supernova-explosies opminder dan 100 lichtjaar van de aarde zou catastrofaal zijn, maar de gevolgen blijven onduidelijk en zullen afhangen van hoe krachtig de explosie blijkt te zijn. Het onderzoeksteam stelt dat de waarschijnlijke flits veel dichterbij en krachtiger is dan de Betelgeuse-explosie. Waar het op aankomt is onbekend, maar de aarde zal ernstig beschadigd raken. Toegegeven, andere onderzoekers, zoals Alex Filippenko van de University of California in Berkeley, een expert op het gebied van supernovae, actieve sterrenstelsels, zwarte gaten, gammaflitsen en de uitbreiding van het heelal, zijn het niet eens met de berekeningen en geloven dat een uitbraak, als het gebeurt, het is onwaarschijnlijk dat het de planeet zal beschadigen. ...
