Veel mensen weten van de uitstekende Russische ingenieur IvanPetrovich Kulibine. En vooral ondernemende uitvinders hebben zijn naam vaak gehoord in zijn adres: "Je bent net als Kulibin!" Maar weinigen weten dat van een tiental ontwikkelingen van I.P. Kulibin heeft slechts een paar gepatenteerd. En de wereld weet nu dat de architect Town een zware constructie van de brug heeft gebouwd, maar hij wist niet wat Kulibin had uitgevonden.
Inventor identiteit
Ivan Petrovitsj zal in 1735 in Nizhny Novgorod geboren worden. Verrassend genoeg waren er geen geleerde mensen in zijn familie en daarom kan het vermogen van de autodidactische monteur met recht een uitmuntend talent worden genoemd!
De familie van Ivan bestond vanwege de kleine handel: zijn vader was een ondernemer en een oude gelovige, en zijn moeder was bezig met het huishouden en hielp bij het bijhouden van de rekeningen.
Al op jonge leeftijd ervoer de jongen geweldigsympathie voor technische constructies en allerlei uitvindingen die toen nog niet zo veel in de dorpen waren. Maar de jonge man, gepassioneerd door wetenschap, wilde geen boekhoudboeken bijhouden en ging naar een leerling van een dorpsgenoot, om loodgieterij te studeren, draaien en kijken.
Na ervaring opgedaan te hebben, produceert Kulibin zijnhet eerste horloge, dat vandaag de dag ongeëvenaard is in de wereld. De kleine uitvinding diende als een opvallende klok, evenals een muziekdoos en een miniatuurtheater. Vóór het kunstwerk van de meester van Nizhny Novgorod kon Catherine II zelf niet weerstaan - hij gaf haar een wacht, en zij nodigde Kulibin uit om te werken.
In 1769 krijgt Ivan Petrovich een plaats in de Academie van Wetenschappen, en vanaf die dag dient hij trouw voor het welzijn van de Russische wetenschap.
Slechts enkele uitvindingen kregen echter een octrooi en behoorden met recht toe aan de meester. De meeste tekeningen en lay-outs zijn de onvervulde dromen gebleven van een ingenieur.
Overweeg een paar dingen die Kulibin hebben uitgevonden, maar nooit gepatenteerd.
Schoepenwatermotor
In de 18e eeuw was huurarbeid een van de meest gebruikelijke manieren om schepen tegen de rivier te verplaatsen, maar ook via ondiep water.
Ivan Petrovich besloot mensen te redden van lijden enom een technische nieuwigheid in de stoomschipsector te introduceren - een vaanmotor. Het principe van zijn werking was gebaseerd op de techniek van het verplaatsen van schepen met behulp van ankers en touwen - het schip werd naar het anker getrokken dat ver naar voren was gevallen met behulp van een touw. En terwijl het schip naar de ene lading "ging", werd de andere verder gegooid - en zo op zijn beurt.
Kulibin verbeterde het systeem.Nu had in plaats van ingehuurde arbeiders de motor (deze bestond uit 2 wielen met messen) met water-energie aan het touw moeten worden getrokken. Het lijkt een eenvoudig en betrouwbaar ontwerp dat honderden binnenvaartschepen en honderden geld voor ondernemers zou besparen. Maar zelfs na succesvolle tests om het schip met 65 ton zand te verplaatsen, werd er nooit geld voor de productie gemaakt.
Helaas is dit niet het enige dat Ivan Petrovich Kulibin heeft uitgevonden, maar hij heeft nooit de productie kunnen opzetten.
Keizerin lift
De ouder wordende Catherine II bewoog zich nauwelijks rond de appartementen van het Winterpaleis. Daarom kreeg Kulibin een belangrijke opdracht: zelf een lift bedenken voor de keizerin.
De lierlift voldeed niet aan de hoofdvoorwaarde:het was ten strengste verboden om touwen aan het plafond van het paleis te bevestigen. De vindingrijke wetenschapper bedacht een ander mechanisme, vergelijkbaar met het werk van een bureaustoel of het vastdraaien van een moer: de bediende verdraaide de hendel en de schroef, die in de huls draaide, bracht de stoel omhoog en omlaag. Helaas heeft de mechanische lift tot op de dag van vandaag het niet overleefd. Na de dood van Catherine II werd het als onnodig dichtgemetseld en kreeg Kulibin nooit het recht op auteurschap voor de ontwikkeling ervan. Hij werd een ander onderwerp dat Kulibin had uitgevonden, maar hij kon het niet als zijn geesteskind beschouwen.
Brug
Als de vooruitziende blik van Catherine II haar op dat moment niet in de steek had gelaten, dan zou ze terecht worden beschouwd als de grondlegger van het bruggenbedrijf in Sint-Petersburg.
Aan het begin van de 19e eeuw ontwikkelde Ivan Petrovich een buitengewoonstabiele constructie van een brug met één overspanning. Hij werkte 30 jaar aan zijn uitvinding! Ondanks het ontbreken van de nodige kennis in wiskunde en natuurkunde, ontdekte hij, zonder het te weten, op een praktische manier nieuwe wetten. Een groot voordeel van de brug was het feit dat schepen eronder konden varen zonder hun lucifers te kappen.
De grote Euler, die de tekeningen van de meester bekeek, was verbaasd over de afwezigheid van misrekeningen en fouten daarin. Potemkin maakte zelf geld vrij om een model van de brug te bouwen, maar daar eindigde de sponsoring.
En 30 jaar later werd Town de beroemde architect van de brug, en niet I.P. Kulibin, die deze brug uitvond.
"Opa" van de auto
Ivan Petrovich vond onder meer een zelfrijdende auto uitwandelwagen. Het leek qua uiterlijk erg op een auto, maar het werkingsprincipe was anders. De kinderwagen zou veilig een hybride van een fiets en een koets kunnen worden genoemd, omdat hij werd bestuurd door een persoon die op de pedalen drukte. De uitvinding diende enige tijd als speelgoed voor de adel, maar ze wilde de productie ervan niet sponsoren. Tekeningen van de "auto van de grootvader" zijn in de vergetelheid geraakt en bereiken onze dagen niet.
Verwar de kinderwagen die Kulibin heeft uitgevonden niet, enDe fietsploeg van Shamshurenkov. Zijn uitvinding was veel groter en interessanter: er was genoeg ruimte voor twee, en in de winter veranderde de fietsploeg in een slee. Ik zou graag een interessante overeenkomst willen opmerken: niemand nam de productie van Leonty Shamshurenkovs ontwikkeling op zich en de tekeningen van zijn uitvinding gingen verloren.
Eerste prothese
Aan het begin van de 19e eeuw presenteerde Kulibin zich voormedewerkers van de Academie van Wetenschappen "knowhow"! Imitatieprothese van de onderste ledematen. De eerste test van het ontwerp was Nepeitsyn - hij verloor zijn been tijdens de bestorming van Ochakov, en nu ging zijn militaire carrière bergafwaarts! Ivan Kulibin, die zijn nieuwe been uitvond, gaf echter een begin aan zijn nieuwe overwinningen! Als gevolg hiervan klom Nepeitsyn op tot de rang van generaal-majoor en kreeg hij de belachelijke bijnaam Iron Leg.
Een zoeklicht, een systeem om schepen in het water te lanceren, een optische telegraaf, een project voor een ijzeren brug over de Wolga - de kleinste lijst van dingen die Ivan Petrovitsj Kulibin heeft uitgevonden.
Foto, evenals tekeningen van velen van hen, zijn helaas tot op de dag van vandaag niet bewaard gebleven. De glorie en nagedachtenis van zo'n opmerkelijk persoon moeten echter in ons hart bewaard blijven!
