De majestueuze piramides, de Sfinx en de diepe Nijl, hiërogliefen en schatten. Al deze woorden wekken in de harten de geest van ronddwalen en de honger naar avontuur.
In dit artikel maken we kennis met de militaire geschiedenis van dit oude en prachtige land.
Wie is farao
De zonen van God op aarde, en later de persoonlijke belichaming van hogere machten, regeerden de farao's gedurende verscheidene millennia over het oude Egypte.
Het was in dit tijdperk dat de eerste beschavingen werden gecreëerd, schrijven, wiskunde, astronomie en militaire zaken ontwikkelden.
Over dat laatste zullen we in dit artikel praten. Verder zullen de belangrijkste militaire campagnes van de farao's worden overwogen.
Leger van het oude Egypte
In het tijdperk van het Oude en Middenrijk was het leger niet constant en werd het gerekruteerd wanneer dat nodig was. Naast de reguliere troepen waren er veel huursoldaten uit de veroverde aangrenzende landen.
Sinds de periode van het Nieuwe Rijk zijn de campagnes van de farao's alleen gebaseerd op het gebruik van beroepssoldaten. Op dat moment werd het leger opgesplitst in een aparte klasse met zijn eigen privileges.
Bovendien wordt uiteindelijk de verdeling van eenheden volgens tactische kenmerken in infanteristen, strijdwagensoldaten en matrozen gevormd.
Sneferu
Oprichter van de vierde dynastie van mensen die in academische kringen piramidebouwers worden genoemd. Hij regeerde in het midden van het derde millennium voor Christus.
Laten we een beetje kijken naar de richtingen van de gewapende uitbreiding van de legers van dit land, aangezien we verder precies zullen kijken naar de militaire campagnes van de farao's.
Het oude Egypte bezette op dat moment een gebied vande monding van de Nijl naar de tweede stroomversnellingen. Daar stond ooit het fort Buchen. De belangrijkste bronnen bevonden zich in het zuiden en noordoosten. In de volgende eeuwen richtten de koningen hun blik.
Tijdens zijn bewind ging Sneferu naar het naburigeregio's (Nubië en Libië) voor slaven en vee. In de tien jaar die in 2595 v.Chr. Begonnen, blijkt uit gegevens dat hij ongeveer 8.000 slaven en 200.000 stuks vee binnenbracht.
Het belangrijkste militaire object, dat zochtverover de farao, begon kopermijnen op het Sinaï-schiereiland. Hij veroverde ze, zoals blijkt uit de bas-reliëfs in Wadi Magkar. In de daaropvolgende periodes van de geschiedenis werd het als de grootste prestatie beschouwd en werd Sneferu de beschermgod van de regio genoemd.
Sahura
Deze farao werd de opvolger van koning Sneferu. Hij regeerde ongeveer dertien jaar, maar gedurende deze tijd slaagde hij erin veel belangrijke dingen te bereiken in termen van uitbreiding van de grenzen en invloed van Egypte.
Volgens de geschiedenis de militaire campagnes van de farao'sdeze periode richtte zich voornamelijk op het zuiden en oosten. Sahura begon zijn veroveringen echter vanuit het westen. In de eerste jaren van zijn regering viel en versloeg hij de meeste Libische stammen. De bas-reliëfs stellen de gevangenen van uw volk voor, emmer. Bovendien staat er een inscriptie waarin staat dat vanaf nu "het land van de Tehenu-stam wordt geregeerd door de goddelijke farao Sahura."
De tweede richting van militaire campagnes was het zuiden(het gebied van de eerste stroomversnellingen van de Nijl), waar steengroeven en goudmijnen werden veroverd. Uitbreiding in deze richting is ons bekend uit het verslag van een Egyptische functionaris uit de tijd van deze farao, die werd gemaakt in de regio van Noord-Nubië.
Bovendien zette Sahura zijn veroveringen op het Sinaï-schiereiland voort, waar hij verschillende andere lokale stammen veroverde.
Maar de grootste prestatie tijdens de jaren van zijn regeringwas de ontwikkeling van Egypte als een machtige maritieme macht. Nadat hij een voldoende grote vloot had gecreëerd, ging de farao naar Fenicië, vanwaar hij veel gevangenen bracht. De tweede bestemming was het mysterieuze land Punt. Dit is de "Klondike" van Oost-Afrika uit de antieke wereld. Van hieruit werden bij de succesvolle afronding van de campagne mirre, goud en waardevolle houtsoorten geëxporteerd.
Dus, zoals de steles en bas-reliëfs rapporteren,de regering van farao Sahur was van korte duur, maar zeer vruchtbaar. Voor zo'n actieve veroveringspolitiek werd later de titel "veroveraar van vreemde landen" aan zijn naam toegevoegd.
Piopi I
Verslagen van de regering van de farao's van deze periodeoverleefde in een zeer slechte staat, maar uit de passages is het duidelijk dat de heerschappij van Piopi I van 25 tot 50 jaar was. De conclusie wordt getrokken over het aantal veestapels, dat één of twee keer per jaar in verschillende perioden van de Egyptische geschiedenis werd gedaan.
Deze farao kwam in een minderjarige aan de machtleeftijd, zijn moeder was lange tijd de regentes. Ze moest het hoofd bieden aan de oppositie onder leiding van Userkara, die blijkbaar de vader van Piopi vermoordde. Om de vijand te verslaan, begint koningin Iput meer macht te geven aan lokale functionarissen en heersers, die vervolgens het land aanzienlijk verzwakken.
Toen de farao volwassen werd, richtte hij al zijn energie op de buitenlandse veroveringspolitiek, aangezien Egypte van binnen nog steeds sterk was.
Net als zijn voorgangers vond de uitbreiding plaatsvoornamelijk in het oosten (schiereiland Sinaï) en zuiden (Nubië vanaf de tweede stroomversnelling van de Nijl). Het grondgebied van laatstgenoemde was volledig ondergeschikt aan de farao's van Boven- en Beneden-Egypte, precies tijdens het bewind van Piopi I.
In de werken van wetenschappers die de bas-reliëfs in hebben bestudeerdin de omgeving van Wadi Magara vinden we een beschrijving van de tekening "Farao in de strijd". De kunstenaars probeerden de militaire campagnes van de farao's sneller vast te leggen, want terwijl hij in een "zegevierende" stemming was, kon men veel goud verdienen. Daarom verfraaien dergelijke afbeeldingen de realiteit enigszins, maar ze zijn niettemin een onweerlegbaar feit van veroveringen.
Ook uit deze periode is de Egyptische geschiedenis bewaard gebleveneen lied over de veroveringen van de edelman Una. Hij leidde de troepen van de farao, die naar het land Heriush (zuidelijk Palestina) werden gestuurd, tegen de bedoeïenen. Blijkbaar was de verovering van nieuwe gebieden niet het hoofddoel, aangezien het enige resultaat van de overwinning de versterking van de grenzen in deze regio was.
Piopi II
De jongste zoon van farao Piopi I. Afgaande op de verslagen duurde zijn regering 94 jaar. Dit is de langste machtsperiode in de hele geschiedenis van de menselijke beschaving.
De belangrijkste richting van het buitenlands beleid hiervanFarao werd naar het zuiden. Zijn troepen bereikten Equatoriaal Afrika. Dit wordt bewezen door verschillende pygmee-slaven die als geschenk werden gebracht aan Piopi I. In Egypte werden ze beschouwd als de belichaming van de god Bes en werden ze gebruikt als narren.
Ondanks zulke aangename dingen, militaire campagnesFarao's liepen niet altijd goed af. Dus verschillende legers die waren gestuurd om de opstandige stammen in Nubië tot bedaren te brengen, werden verslagen. Het vergeldingsdetachement dat daarop volgde, geleid door de zoon van de vorige commandant, was niet alleen in staat om de rebellen te verslaan, maar ook om het lichaam van nomarch Elephantine Mehu terug te brengen naar zijn vaderland.
Het tweede belangrijke gebied was de zeeexpeditie naar Punt. Volgens de gegevens waren het er ongeveer elf. Maar een aantal van de voorlaatste waren niet succesvol vanwege de aanval van de bedoeïenen. De laatste, waarvan het belangrijkste doel de vernietiging was van de stammen van heriush ("leven in het zand"), keerde niet alleen terug met een overwinning op de nomaden, maar ook met veel van de schatten van Punta.
Senusert I
Farao uit de twaalfde dynastie, behorend tot de periode van het Middenrijk. Hij regeerde aan het begin van het tweede millennium voor Christus.
Zijn actieve activiteiten op het gebied van buitenlands beleid hijexclusief verzonden naar Nubia. Het doel was precies de opname van dit land in de Egyptische landen, aangezien de Kushites in voorgaande perioden slechts af en toe hulde brachten aan Egypte.
Maar niet alles verliep vlekkeloos.Veel militaire campagnes van de farao's waren natuurlijk succesvol, maar ook de macht van de Nubische leiders werd sterker. Ze vielen niet alleen het zuiden, maar ook het midden van Egypte binnen. Hierdoor werd het land van de Kushites nooit veroverd, de invloed van de Egyptenaren in deze landen nam gewoon toe.
Hoewel Senusert I de titel "intimiderend" draagtNubische hordes ”, maar zijn activiteiten bestonden voornamelijk uit het in beslag nemen van buit en het pacificeren van de tegengestelde stammen. Voor dergelijke activiteiten werden een aantal forten gebouwd in het gebied van de tweede stroomversnelling van de Nijl.
Thoetmosis III
Een van de grootste veroverende koningen van de OudeEgypte. Hij was niet alleen een bekwame commandant, maar ook een zeer sterke krijger. In wezen was de buitenlandse politiek van Thoetmosis III gericht naar het noorden, naar de landen van de Rechenu-stammen (het huidige Palestina en Syrië).
Tijdens de eerste campagne reed hij 'driehonderddertigleiders ”naar de stad Kades, die hun legers versloegen, belegerden en vernietigden. Het was een van de grootste overwinningen die de militaire campagnes van de farao's bekroonden. De kaart van het gebied getuigt van de grote moed van Thoetmosis III, toen hij door een zeer smalle kloof ging om verrassing te gebruiken.
Als de vijand zijn plannen had geraden, zou het hele leger op weg naar Kades zijn omgekomen.
De daaropvolgende campagne was gericht op het kalmerenrebellerende stammen, die opnieuw werden geleid door de heerser van Kades. Deze campagne is nog ambitieuzer geworden. Om Syrië te veroveren, was het nodig voet aan de grond te krijgen in Fenicië. Daarom trekt de farao zelf met het leger over land, en stuurt de edelman Nebamon met de vloot.
Deze tactiek maakte het mogelijk de hele vruchtbare en rijke kust ongehinderd te veroveren.
Gedurende 6, 7 en 8 wandelingen, waarvan er twee warenExclusief maritiem, verovert Thoetmosis III alle landen tot aan Noord-Syrië. Daaropvolgende expedities - van 9 tot 15 - waren bedoeld om de invloed in de bezette gebieden te versterken.
Sinds eerder de militaire campagnes van de farao's van EgypteOp weg naar het zuiden negeerde Thoetmosis III Nubië niet. Na zegevierende campagnes naar het noorden, gaat hij naar de landen van het land van Kush en verovert het uiteindelijk.
Zo verandert het oude Egypte tijdens het bewind van deze farao in de machtigste staat in de regio.
Ramses II
Waarschijnlijk de meest bekende van de oorlogszuchtigenheersers van Egypte. Naast succes in de strijd, werd hij ook gekenmerkt door onstuitbare ijdelheid. Geen enkele andere heerser in de geschiedenis heeft zoveel monumenten als hij tijdens zijn leven voor zichzelf heeft opgericht.
De militaire campagnes van de farao beginnen meestal metpacificatie van opstandige stammen die proberen vrijheid te krijgen met een machtswisseling. Ramses II was geen uitzondering. Zijn eerste campagnes waren gericht op Nubië en Libië.
De overwinningen die zijn glorie bestendigden, werden echter op de Hettieten behaald. Het was de strijd tegen deze vijand waaraan Farao het grootste deel van zijn leven wijdde.
Zo maakten we kort kennis met de militaire geschiedenis van het oude Egypte en zijn beroemde commandanten.
