De erfenis van de meest geavanceerde oude beschaving,ontstaan in de Nijldal, is onschatbaar voor nakomelingen. Wereldberoemde historische monumenten bevatten veel geheimen en wetenschappers van over de hele wereld vechten zonder succes over de raadsels van de bouw van gigantische piramides. Het oude Egypte heeft geen haast om geheimen te delen, maar we kunnen wel vertellen over de exacte feiten van het bewind van de koningen.
Weinig feiten over de farao's
Enkele millennia lang regeerde de staatFarao's zijn de bestuurders van God op aarde, die volgens de legende magische krachten hebben. Ze regelden alle levenssferen van de Egyptenaren, en de hogepriesters beschouwden zichzelf als hun dienaren, hoewel sommige koningen marionetten in hun handen werden.
Bewoners geloofden dat de zonsopgang afhangt van de heerserzon en het rijpen van het gewas. En als er vreselijke epidemieën waren onder dieren en mensen, oorlogen begonnen, dan betekende dit de ontevredenheid van de goden met hun gouverneur.
De koningen van Egypte hadden niet het recht hun bloed ermee te vermengenmens, dus trouwden ze eerst met hun zussen en pas daarna met gewone vrouwen. Maar de troon werd alleen geërfd door een kind geboren uit een familielid.
Vrouwen in wie goddelijk bloed stroomde, oefenden grote macht uit en regeerden zelfs over Egypte totdat hun zoons volwassen waren.
Wie was de stichter van de eerste dynastie van de farao's?
Wetenschappers weten niet precies wanneer de Egyptische staat werd geboren, maar na onderzoek bleek dat het zo'n drieduizend jaar geleden al bestond.
De stichter van de eerste dynastie is King Ming.Hij bouwde een fort, dat later de hoofdstad en koninklijke residentie werd. Vanuit Memphis regeerde de farao over een verenigd Egypte, en zijn identiteit is een bron van controverse onder geleerden. Veel experts geloven dat Min de aanduiding is van de eerste drie farao's van de pre-dynastieke periode, en alle geschillen houden verband met het ontbreken van schriftelijke bronnen.
Vroeg koninkrijk
Het volgende tijdperk, waarover niet veel bekend is,- Vroeg koninkrijk. De koningen van Egypte van de eerste en tweede dynastie (Khor Aha, Hasekhem), die alle opstanden brutaal onderdrukten, verenigden het land tot een gecentraliseerde staat.
Tijdens deze periode begint de productie van papyrus en het wijdverbreide gebruik van schrijven heeft een impact op de cultuur van andere tijdperken. Egypte wordt een land met een sterk ontwikkelde landbouw.
Het oude koninkrijk
Het oude koninkrijk wordt gekenmerkt door voortdurende oorlogen. De koningen van Egypte van de derde - achtste dynastie (Sneferu, Djoser) veroveren de landen van Noord-Nubië en veroveren kopermijnen op het Sinaï-schiereiland.
De farao's oefenen een enorme macht uit en de staat verandert in een gecentraliseerd despotisme.
In opdracht van koning Djoser begint de bouw van de graven in Gizeh.
Onder de heerschappij van de vijfde dynastie begint de macht van de farao's te verzwakken en wordt Egypte opgesplitst in administratieve eenheden - nomen.
Midden koninkrijk
De heerschappij van de twaalfde dynastie valt op het Middenrijk. In die tijd werden oorlogen gevoerd met naburige stammen, werden verdedigingsforten gebouwd.
Koningen (farao's) van het oude Egypte - Amenemhat I,Senusret III - ongelooflijk vereerd door de bevolking. In deze periode werden gereedschappen verbeterd en verschenen bronzen gereedschappen. Er wordt een krachtige impuls gegeven aan de ontwikkeling van de landbouw dankzij de aanleg van een irrigatiesysteem.
Nieuw koninkrijk
In het nieuwe koninkrijk, waaronder XVIII - XX regeerdedynastie (Thoetmosis I, Hapshetsut, Amenhotep IV, Neho II), Egypte verandert in een machtige macht. De snelle economische ontwikkeling was te danken aan de toestroom van arbeiders in gevangenschap, geplunderd goud en vee in het land.
In deze periode werd op grote schaal ijzeren gereedschappen gebruikt, paardenfokkerijen en glasproductie ontwikkeld. De kunst van het mummificeren van de lichamen van de doden bereikt perfectie.
Aan het begin van de XI eeuw voor Christus waren er tweekoninkrijken: Beneden-Egypte, dat zich in afzonderlijke regio's splitst, en Boven, met als hoofdstad Thebe. De Nubische heersers voeren bloedige oorlogen en dromen ervan het land te veroveren.
De stichter van de Sais-dynastie, Psammetichus I, bevrijdde de staat van de indringers.
Bevrijding van de Perzen en het einde van de regering van de Egyptische koningen
De Perzische overheersing valt op in een aparte periode. De buitenlandse koning Cambyses wordt uitgeroepen tot farao van de XXVII-dynastie.
En in 332 voor Christus werd Egypte veroverd door A. Macedonian, die het land van de Perzen bevrijdde. Het tijdperk van het hellenisme komt eraan en de tijd van de regering van de farao's zal voor altijd verdwijnen.
Farao's van het oude Egypte: tafel
De exacte datering van de regering van de koningen tot nu toeveroorzaakt discussie onder wetenschappers. Laten we als basis een voorbeeldtabel nemen, gebaseerd op de chronologie van hoogleraar archeologie P. Nicholson en doctor in de wetenschappen Y. Shaw en inclusief de belangrijkste heersers.
Jaren, BC | Periode naam | Farao-namen |
3100-2686 | Vroeg koninkrijk | Menes (Narmer) |
2686-2181 | Het oude koninkrijk | Djoser, Sekhemkhet, Sneferu, Cheops (Khufu), Khafren (Khafra), Nyusera, Unas |
2181-2055 | De overgangsperiode - de afname van de macht van de farao's | |
2055-1650 | Midden koninkrijk | Mentuhotep II, Senusert I, Amenemhat I, Amenemhat II, Amenemhat III, Amenemhat IV |
1650-1550 | Tweede overgangsperiode | |
1550-1069 | Nieuw koninkrijk | Ahmose I, Thoetmosis I, Hatshepsut, Toetanchamon, Ramses I, Ramses III, Ramses IV - IX |
Cult van de doden
Als we het hebben over de Egyptische koningen, kan ik niet anders dan het vermeldenover de speciale houding ten opzichte van de dood onder de Egyptenaren, die leidde tot de opkomst van de dodencultus. De inwoners geloofden in de onsterfelijkheid van de ziel die naar het hiernamaals ging. Men geloofde dat het met de juiste opslag van het lichaam kon terugkeren, dus de begrafeniscultus was gebaseerd op het balsemen en mummificeren van een overleden persoon.
Hogepriesters bezaten speciale vaardigheden op dit gebied, die leerden de lichamen van de farao's onvergankelijk te houden.
Men geloofde dat de koningen van Egypte en na hun doodheersen in het hiernamaals, dus rituele ceremonies waren erg belangrijk. Farao's dachten tijdens hun leven aan een eeuwige woning, en piramides werden gebouwd op het plateau van Gizeh, dat de begraafplaats werd van de gouverneurs van de goden.
Heilige plaats
De beroemde Vallei der Koningen in Egypte, gelegentegenover de stad Thebe (Luxor), is een unieke plek waar de farao's rusten. Tot nu toe trekt het onderzoekers aan die de geschiedenis van de oude beschaving bestuderen. Zevenendertig jaar geleden werd het erkend als UNESCO-werelderfgoed.
De heilige vallei werd zorgvuldig bewaakt om het plunderen van de graven te voorkomen, maar met de verzwakking van de macht van de farao's verschenen rovers en reizigers die onherstelbare schade toebrachten aan de sarcofagen.
De expeditie van Napoleon kwam met een doelverovering van Egypte, was de eerste groep die kaarten van de graven maakte. Na de publicatie van werken gewijd aan de Thebe-begrafenissen, begonnen de wetenschappelijke reizen van beroemde archeologen, die veel belangrijke ontdekkingen deden.
De verwarring met de graven
De eerste begraven in de Vallei der Koningen was Thoetmosis I,en het grootste probleem is dat niemand weet in welk graf hij werd begraven. Dergelijke verwarring bestaat met andere graven, hoewel Egyptologen er zeker van zijn dat alle Egyptische koningen persoonlijke grafkamers hadden die speciaal voor hen waren gebouwd.
In 1827 maakte de beroemde wetenschapper D.G.Wilkinson introduceerde in de wetenschappelijke circulatie de verplichte nummering van graven, te beginnen met het voorvoegsel KV. Dienstmijnen kregen alleen Latijnse letters toegewezen. Het beroemde graf van Toetanchamon krijgt bijvoorbeeld het nummer KV 62 toegewezen.
Onderzoekers kennen 64 graven, en de laatste is nog weinig bestudeerd.
Angst om graven te plunderen
Tot de 15e eeuw voor Christus werden de farao's volgensspeciale rituelen in de piramides, gebouwd tijdens hun leven. De heersers controleerden het werk en zorgden niet alleen voor de begraafplaats, maar ook voor de huishoudelijke artikelen die in de sterfelijke wereld bij hen zouden zijn, want zelfs in het koninkrijk Osiris moeten de bestuurders van God hun gebruikelijke manier van leven leiden. . Dit is wat de oude geschiedenis zegt.
De koningen van Egypte rustten in sarcofagen die bezaaid waren metjuwelen. De graven in de piramides op het plateau van Gizeh werden geplunderd en mummies werden ontheiligd of herbegraven door religieuze fanatici. Uit angst voor verontwaardiging bracht Thoetmosis I veranderingen aan in de gevestigde tradities. Hij beval zichzelf te begraven op een afgelegen en geheime plaats, die een diepe put in de vallei werd.
Rogue-vermomming
Alle volgende graven werden uitgehouwen in de rotsen,de ingangen waren bedekt met stenen en onderweg werden verschillende vallen voor overvallers opgesteld. Zo'n put rustte tegen de grafkamer waar Farao, de koning van Egypte, rustte.
Wetenschappers hebben vastgesteld dat de City of the Dead in Thebe dat niet isontsnapte aan een triest lot, en de graven in de vallei werden geplunderd tijdens het bewind van de XX-XXI-dynastie van de farao's. De hoogste functionarissen van Egypte verkochten gouden sieraden uit de graven, die hun werden gegeven door de bouwers van de graven, die geen geld voor hun werk ontvingen.
Tegenwoordig is de Vallei der Koningen een unieke plek die getuigt van de oudheid geschiedenis van Egypte. Vondsten op een belangrijke archeologische vindplaats werpen licht op de gebeurtenissen van een geavanceerde beschaving, die erg belangrijk is voor het nageslacht.
