In het westelijke administratieve district van Moskou, onder andereeen eilandje van een gereserveerd naaldbos, er is een strikt beschermd object. In het verleden was het de zogenaamde nabijgelegen datsja van Stalin - een plek waar de vader der naties niet alleen rustte van het lawaaierige en hectische Moskou, maar ook werkte, partijcollega's ontmoette en beslissingen nam, waarover het lot van de wereld soms hing af.
Perceel in Kuntsevo
Veel geheimen worden bewaard in dit twee verdiepingen tellende, verborgentegen nieuwsgierige blikken het gebouw. Een halve eeuw geleden wisten alleen degenen die er vanwege hun officiële positie recht op hadden, van het bestaan ervan. De datsja van Stalin in de buurt was een plek die zowel aantrekkelijk als griezelig was. Het was hier dat duizelingwekkende carrières begonnen, maar van hieruit gingen ze naar de vreselijke wereld van gevangenisbars en wachttorens.
Nadat de regering naar Moskou was verhuisdStalin koos het voormalige landgoed van de olie-industrieel Zubalov (verre datsja), tweeëndertig kilometer van de hoofdstad, als zijn buitenverblijf, maar besloot later dichterbij te gaan. Hiervoor was de site in Kuntsevo, waar het overheidssanatorium was gevestigd, waar Stalin herhaaldelijk op bezoek kwam, het meest geschikt.
Zomerhuisjesconstructie
Het is bekend dat de nabijgelegen datsja van Stalin in Kuntsevobegon in 1931 te worden gebouwd door de architect M.I.Merzhanov. Het toch al gehaaste werk werd aanzienlijk versneld na de zelfmoord van zijn tweede vrouw, Nadezhda Alliluyeva, omdat de leider haast had om Zubalovo te verlaten, waar hem te veel aan de recente tragedie herinnerde.
Het huis werd in 1933 voltooid en alles erin wasuitgevoerd met strikte inachtneming van de instructies die door Stalin werden gegeven tijdens zijn frequente bezoeken aan de bouwplaats, maar na vijf jaar hield hij plotseling op hem aardig te vinden, en de grillige eigenaar eiste dat alles werd ontmanteld en herbouwd. Begin jaren veertig begon de bouw van een ondergrondse bunker-schuilkelder op het grondgebied van de datsja.
Voortzetting van de bouwwerkzaamheden
Opgemerkt moet worden dat constante herontwikkeling ende wederopbouw van het gebouw ging door tot de dood van de eigenaar. Aanvankelijk was de nabijgelegen datsja van Stalin één verdieping, maar na de oorlog werd een tweede verdieping toegevoegd, bedoeld voor gasten. Het was in zijn kamers dat het hoofd van de Chinese Communistische Partij, Mao Zedong, die in 1949 op bezoek kwam, verbleef.
Er was ook een diensthuis op het grondgebied van de datsja,ontworpen om de leider en zijn dienaren te bewaken. Daar was, volgens de herinneringen van tijdgenoten, een vijver voor levende vis, aangezien Stalin geen ingeblikt voedsel gebruikte, en kasten waarin wijnvoorraden werden opgeslagen. In dezelfde kamer was een speciale plaats gereserveerd voor flessen met zelfgemaakte wijn (een al lang bestaande hobby van de eigenaar van de datsja).
Klein huis van de datsja van Stalin
Gelijktijdig met het hoofdgebouw, niet ver daar vandaaner werd nog een gebouwd - een kleine, die ook een studeerkamer, een slaapkamer en een inkomhal had. Zijn dochter Svetlana verbleef hier tijdens haar bezoeken aan haar vader. De eigenaar woonde hier zelf niet vaak. Het is bijvoorbeeld bekend dat toen in 1941 de overgave van Moskou aan de Duitsers onvermijdelijk leek, de nabijgelegen datsja van Joseph Stalin samen met andere belangrijke staatsobjecten werd gedolven. Al die moeilijke maanden woonde de eigenaar in een klein huis.
Pad van een tupel
Daardoor handig en dicht bij de hoofdstadde locatie van de regeringsstoet besloeg gewoonlijk de route Moskou - de dichtstbijzijnde datsja van Stalin in niet meer dan vijftien minuten. Zoals tijdgenoten zich herinneren, volgden auto's, waarvan er niet meer dan drie of vier waren met een snelheid van tachtig kilometer per uur, via de Mozhaisk-snelweg naar het Smolenskaya-plein en verder naar de oude Arbat. Hetzelfde geldt in tegengestelde richting.
Maar de gebruikelijke route veranderde vaak volgensde eis van Stalin zelf. Lijdend aan pathologische achterdocht, voortdurend bang voor hinderlagen en moordpogingen, beval hij de chauffeur onverwachts de ene of de andere straat in te slaan en de reis op de meest onverwachte manier voort te zetten.
Hal interieur
Omdat Stalins nabijgelegen datsja niet de bedoeling wasalleen voor zijn woning, maar ook voor werk, en dus voor het ontvangen van bezoekers, beantwoordden de interne indeling en inrichting aan dit doel. Elke arriverende persoon kwam eerst in een ruime gang van vijftig meter, aan de zijkanten waarvan hangers waren, en die van de meester bevond zich aan de linkerkant, en geen van de buitenstaanders mocht er gebruik van maken.
De gangmuren waren bekleed met houtpanelen, en aan de ene hing een kaart van de wereld, aan de andere - Europa. In het midden van de hanger, bedoeld voor gasten, bevond zich een brede spiegel die tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven. Het is merkwaardig dat het voor hem was dat Stalin elke dag werd geschoren door tweekappers. Waarom in de gang en niet in de badkamer of op kantoor? Het antwoord ligt waarschijnlijk ook in zijn achterdocht. Vermoedelijk was de leider bang om buitenstaanders, hoewel duidelijk bewezen mensen, het interieur van het huis binnen te laten.
Stalins kabinet
Stalins gebruikelijke werkplek was een ruimekamer, of liever, de hal links van de gang. In het midden stond een grote schrijftafel, speciaal ontworpen om handig te zijn voor het opmaken van militaire kaarten. Het interieur van de kamer werd aangevuld met een houtgestookte open haard en een leren bank die hier werd geïnstalleerd voor comfort en warmte, net als in andere kamers.
De inrichting van de landelijke eetkamer
Zoals hij schreef in zijn boek, dat in druk verscheen inIn 2011 was de beroemde Russische schrijver en historicus Sergei Devyatov, de nabijgelegen datsja van Stalin, de plek voor recepties en vieringen. Speciaal voor hen was een grote eetkamer ontworpen, waar gasten rechtstreeks vanuit de gang naar binnen kwamen. Het eerste dat de aandacht trok van degenen die binnenkwamen, waren grote portretten van Lenin en Gorky die in de muren tussen de ramen hingen.
In het midden van de eetkamer stond een gepolijste tafel,omgeven door vrij eenvoudige en discrete stoelen. De hoek van de kamer werd ingenomen door een kleine, maar zeer elegante salonvleugel, en na de oorlog werd er een machine voor het afspelen van platen aan toegevoegd, gepresenteerd door een van de Amerikaanse delegaties. Er waren ook twee banken.
Kenmerkend voor de kamer waren gordijnen,niet de vloer bereiken, zoals gebruikelijk, maar alleen tot het niveau van thermische radiatoren. Dit gebeurde op aanwijzing van Stalin zelf. Dit werd duidelijk niet ingegeven door esthetische overwegingen, maar door dezelfde achterdocht: korte gordijnen lieten een mogelijke indringer zich er niet achter verbergen.
Strikt bewaakt object
Maar hoe dan ook, het was deze kamer die voor werdhem fataal. Het was hier dat op 5 maart 1953, op een van de reeds genoemde banken, zijn leven eindigde. Onmiddellijk na de dood van de leider werd besloten om een herdenkingsmuseum op het grondgebied van de datsja te organiseren, maar daaropvolgende gebeurtenissen - Nikita Chroesjtsjovs onthullende toespraak op het XXe congres van de CPSU en een aantal publicaties die in druk verschenen - niet sta toe dat dit project wordt uitgevoerd.
Tegenwoordig zijn er onder andere objecten gerelateerd aande geschiedenis van ons moederland, de datsja van Stalin, is ook van groot belang. "Hoe daar te komen?" Is een vraag waar velen graag een antwoord op zouden willen krijgen. Maar hier zullen ze teleurgesteld zijn. Ondanks het feit dat het zich in de stad bevindt, in het Fili-Davydkovo-gebied, goed bekend bij de Moskovieten, in de buurt van Poklonnaya Gora, is het grondgebied van de datsja nog steeds een gesloten object dat wordt bewaakt door FSO-officieren. Om naar binnen te gaan en met eigen ogen de situatie te zien waarin vele jaren van Stalins leven verstreken, heb je een speciale pas nodig.
