Sterrenbeeld Zuiderkruis, zoals het zegtde naam is beschikbaar voor de bewoners van de zuidelijke helft van onze planeet. Je kunt het niet zien vanaf Russisch grondgebied. Desalniettemin is de naam van dit sterrencluster bekend bij veel "noordelijke" inwoners uit de literatuur, het werd genoemd door de grote romanticus van reizen Jules Verne en het epos Dante. Naast literaire bronnen kennen veel mensen het sterrenbeeld Zuiderkruis van de Australische vlag, waar het de staat Victoria symboliseert.
Aardse geschiedenis van een hemels fenomeen
Laten we beginnen met het feit dat het sterrenbeeld Zuiderkruis -vrij jonge. In de oudheid was het nog niet precies gevormd in de vorm die we nu zien, heeft het geen naam gekregen en is het daarom niet gemythologiseerd.
De Romeinen begrepen echter het sterrenbeeld ZuidelijkKruis asterisme, dat wil zeggen, een bepaalde sterrenhoop, die de troon van de keizer werd genoemd. Dat wil zeggen, we kunnen zeggen dat de aardse geschiedenis van deze groep armaturen begon voordat de groep zijn moderne naam kreeg. Oude Arabische astronomen kenden ook de sterrenhoop op de plaats waar het sterrenbeeld Zuiderkruis zich nu bevindt, hoewel ze het anders noemden.
Australiërs die "gratis toegang" hebben totsterrenbeeld, hebben hun eigen mythe. Naar hun mening is het kruis twee kaketoes die worden achtervolgd door een boze geest (zijn rol wordt gespeeld door de Coal Bag, wat nogal symbolisch is, want waar kun je anders de gestolen goederen neerzetten).
De Europese Middeleeuwen hebben het leven geschonken aan een prachtigede legende in verband met de val van de eerste mensen. Men geloofde dat Adam en Eva in tranen de verwijdering van het Zuiderkruis zagen, wat de daad van onze eerste ouders veroordeelde. Sindsdien zeggen ze dat dit sterrenbeeld ontoegankelijk is voor de ogen van de bewoners van het noordelijk halfrond.
Tot de zeventiende eeuw deed dit cluster dat nietopviel in een afzonderlijk sterrenbeeld, werden de sterren beschouwd als onderdeel van het sterrenbeeld Centaurus. Volgens verschillende bronnen werd het Zuiderkruis ofwel "geïsoleerd" door Bayer (in dit geval gebeurde het in 1603), of door de Fransman Roye (toen gebeurde het driekwart eeuw later, in 1679).
De bekende naam komt vanMagelhaense reis rond de wereld, maar werd uiteindelijk pas in de 18e eeuw vastgelegd. Het doel van het benoemen van de vier sterren met de aanduiding "Zuidelijk" was de noodzaak om ze te onderscheiden van het sterrenbeeld Cygnus, dat in die tijd ook vaak het Kruis werd genoemd.
Sterrenbeeld afmetingen
Vanwege de buitensporige romantisering van het Zuiderkruis, mensenver van astronomie, geloof dat dit een groot en helder sterrenbeeld is. Voor iemand die niet gewapend is met een telescoop, ziet deze sterrenhoop er echter uit als een combinatie van vier armaturen, die in werkelijkheid een enigszins schuin kruis voorstellen. Dit wordt verklaard door het feit dat de rest van de sterren in het sterrenbeeld nogal zwak zijn, en het blote oog kan ze nauwelijks onderscheiden. In feite is het Zuiderkruis een sterrenbeeld (de foto laat dit duidelijk zien), bestaande uit meer sterren (er zijn er ongeveer 30). Voor sterrenbeelden is dit echter heel weinig. De Grote Beer, geliefd op het noordelijk halfrond, omvat bijvoorbeeld 125 armaturen en deze cluster is bijna twintig keer groter dan het zogenaamde "grote" Zuiderkruis.
Naam komt niet overeen
Als je strikt naar de naam verwijst, dan is het sterrenbeeldDe vijfde "ster", qua helderheid vergelijkbaar met de vier belangrijkste, en dus ook zonder telescoop zichtbaar, voorkomt dat het Zuiderkruis een kruis wordt genoemd. Het zou juister zijn om te zeggen dat het wordt waargenomen als een enkel licht, precies zonder verbetering van het zicht, aangezien dit in feite tientallen sterren van verschillende kleuren zijn. En als het spektakel in een telescoop gewoon fascinerend is, dan bemoeilijkt het voor een gewoon persoon de waarneming van het sterrenbeeld in de vorm van een kruis enigszins.
Het belang van het Zuiderkruis voor oriëntatie
De romantisering van dit sterrenbeeld wordt echter uitgelegderg makkelijk. In het zuidelijke deel van de wereld is het vergelijkbaar met de Poolster van de noordelijke helft. Alleen als onze inheemse "wijzer" helpt om te bepalen waar het noorden is, laat het kruis de reiziger zien waar het zuiden is.
De belangrijkste verduidelijking is om de zuidelijke richting te bepalenwant dit sterrenbeeld is veel gecompliceerder dan het noordelijke voor de Poolster. In het kruis wijzen slechts twee sterren naar het zuiden: Alpha en Gamma, ook wel Acrux en Gakrux genoemd. Ze vormen de langere as van de ruit. In principe is de reiziger in de richting georiënteerd. Maar als er een preciezere aanduiding nodig is, dan moet deze diagonaal vier en een half keer worden verlengd en moet daar een kleine ster met de triviale naam Sigma Octane worden gevonden, die zich bijna boven de zuidpool bevindt. Dus voor al deze berekeningen moet je bijna een professionele astronoom zijn. Ze waren echter de zeelieden uit de oudheid en ze slaagden erin om het te doen zonder moderne complexe, maar nauwkeurige instrumenten.
Nog een moeilijkheid
Naast al deze moeilijkheden, oriëntatie, indie wordt geholpen door het sterrenbeeld Zuiderkruis, maakt het moeilijk om nog een soortgelijke sterrenhoop te hebben. Het bevindt zich in de buurt en behoort tot twee sterrenbeelden tegelijk: Carina en Parus. Tegelijkertijd lijken de contouren van dit asterisme walgelijk op de zuidelijke "wijzer", waarvoor het het Valse Zuiderkruis werd genoemd. Een ervaren oog kan zien dat de diameter van de bedrieger een hellingshoek in de verkeerde richting heeft, maar degenen die vroeger voor het eerst in deze wateren zeilden, vergisten zich en gingen in de verkeerde richting.
