Samenvatting - een van de soorten wetenschappelijk werk, schrijvendie wordt uitgevoerd in strikte overeenstemming met de eisen die zowel door de onderwijsinstelling zijn vastgesteld als algemeen aanvaarde normen. Volgens de methodologische aanbevelingen mag het aantal bruikbare abstracte pagina's niet minder zijn dan 10-15. Deze categorie wetenschappelijk werk heeft zijn eigen schrijfstructuur, dus naast het hoofdgedeelte, verdeeld in hoofdstukken, soms subhoofdstukken, moet het een inleiding en conclusie bevatten. In de inleiding wordt de wetenschappelijke onderbouwing en actualisering van het in abstracto behandelde onderwerp gedaan, de conclusie suggereert algemene conclusies. Alle delen van de samenvatting moeten in het plan worden opgenomen.
Ze beginnen al op de middelbare school met het schrijven van essays. Hier wordt de basis gelegd voor correct werken met bronnen, waarbij het hoofdidee en de volgorde van presentatie van het materiaal worden benadrukt. De vaardigheid die in de tijd wordt beheerst, vergemakkelijkt de voorbereiding op praktische seminars aan universiteiten aanzienlijk. Een goed ontworpen abstract schrijfplan geeft aan hoe diep het onderwerp is bestudeerd en hoe goed het kan worden gepresenteerd. In de presentatie ligt de nadruk vooral op de logische lijn die de gang van zaken bepaalt.
Een goed plan is de sleutel tot een succesvolle baan. Er zijn enkele regels voor het schrijven van een abstract overzicht.
Voor een goed gedaan werk wordt aanbevolen om twee plannen op te stellen: een ruw en een afwerkend plan - beide voordat het werk wordt geschreven.
Waar is een conceptplan voor? Om een wetenschappelijk werk te schrijven, zelfs een klein werk, dat abstract is, is het nodig om verschillende bronnen te bestuderen, op basis waarvan het hoofdidee naar voren komt en redelijkerwijs in het werk wordt gepresenteerd. Tijdens de onderzoeksperiode met bronnen wordt een conceptversie van het plan opgesteld, waarbij de volgorde en diepte van de presentatie wordt bepaald. Deze samenvatting van de samenvatting is de basis voor het schrijven van de definitieve versie. Het kan worden gewijzigd en aangepast, nieuwe items kunnen worden toegevoegd.
Wanneer u aan de omtrek van het abstract begint te werken, is het noodzakelijk om de voorlopige schetsen zorgvuldig te bestuderen, het overschot te verwijderen of het ontbrekende toe te voegen. Het belangrijkste doel is een volledig openbaar gemaakt onderwerp.
Afzonderlijk is het de moeite waard om aandacht te besteden aan alinea's en punten. Items moeten een luide titel en betekenis hebben. Subparagrafen - focus op het hoofdidee van dit deel van de samenvatting.
Verwaarloos het ontwerp niet. Een correct uitgevoerd abstract plan geeft een extra punt bij de beoordeling van de technische component van het werk. Er is een algemeen aanvaarde structuur van het abstracte werk en het plan ervoor, dat, met kleine aanvullingen, door alle onderwijsinstellingen wordt gebruikt.
Het abstracte plan geeft de structuur van wetenschappelijk werk weer,die noodzakelijkerwijs uit drie hoofdsecties bestaat. Het eerste cijfer is de introductie. Verder - het grootste deel, waarvan de punten zijn genummerd in Romeinse cijfers en de alinea's - in het Arabisch of letters. Het laatste deel van de samenvatting is de conclusie. In het plan moet na de conclusie een lijst met gebruikte literatuur en bronnen staan, eventueel een bijlage. Elk item wordt grafisch uitgelicht, tegenover het paginanummer waar de presentatie van dit materiaal begint.
Een abstract is een serieus wetenschappelijk werk, dat niet alleen de competentie van de auteur aangeeft, maar ook zijn vermogen tot effectieve praktische acties.
