Stille Oceaan (kaart van de wereld maakt het mogelijkvisueel begrijpen waar het zich bevindt) - een integraal onderdeel van het wereldwijde watergebied. Het is de grootste ter wereld. In termen van watervolume en oppervlakte beslaat het beschreven object de helft van het volume van het hele waterlichaam. Bovendien bevinden de diepste depressies van de aarde zich in de Stille Oceaan. Door het aantal eilanden in het watergebied neemt het ook de eerste plaats in. Wast de oevers van alle continenten van de aarde, behalve Afrika.
kenmerken
Zoals eerder vermeld, wordt de geografische positie van de Stille Oceaan zo bepaald dat deze het grootste deel van de planeet inneemt. Het gebied is 178 miljoen km.2. Door het watervolume - 710 miljoen km2. Van noord naar zuid strekt de oceaan zich uit over 16 duizend km en van oost naar west - 18 duizend km. Het hele land van de planeet Aarde zal 30 miljoen km kleiner zijn dan de Stille Oceaan2.
Grenzen
De geografische ligging van de Stille Oceaan maakt het mogelijkhij bezet een indrukwekkend gebied op zowel het zuidelijk als het noordelijk halfrond. Door de grote hoeveelheid land in het laatste, versmalt het watergebied echter merkbaar naar het noorden.
De grenzen van de Stille Oceaan zijn als volgt:
- In het oosten: wast de oevers van twee Amerikaanse continenten.
- In het noorden: het grenst aan het zuidoostelijke deel van Eurazië, de eilanden Maleisië en Indonesië, de oostelijke rand van Australië.
- In het zuiden: de oceaan rust op het ijs van Antarctica.
- In het noorden: door de Beringstraat, die het Amerikaanse Alaska en de Russische Chukotka scheidt, gaat over in de wateren van de Noordelijke IJszee.
- In het zuidoosten: langs de Drake Strait sluit het aan op de Atlantische Oceaan (de voorwaardelijke grens is van Cape Drake tot Cape Sternek).
- In het zuidwesten: het ontmoet de Indische Oceaan (voorwaardelijke grens van Tasmanië tot het kortste, meridionaal gelegen punt voor de kust van Antarctica).
Challenger Abyss
Kenmerken van de geografische locatie van de Stille OceaanOcean stelt ons in staat om te praten over het unieke merkteken, dat de afstand van de bodem tot het wateroppervlak kenmerkt. De maximale diepte van de Stille Oceaan, evenals de hele Wereldoceaan als geheel, is bijna 11 km. Deze greppel bevindt zich in de Marianentrog, die op zijn beurt in het westelijke deel van het watergebied ligt, niet ver van de eilanden met dezelfde naam.
Probeer eerst de diepte van de depressie te metenprobeerde het in 1875 met de hulp van het Engelse korvet Challenger. Hiervoor werd een diepzeekavel gebruikt (een speciaal apparaat om de afstand tot de bodem te meten). De eerste geregistreerde indicator tijdens de studie van de goot was een teken van iets meer dan 8.000 m. In 1957 nam een Sovjet-expeditie de diepte op. Op basis van de resultaten zijn de gegevens van eerdere onderzoeken gewijzigd. Het is vermeldenswaard dat onze wetenschappers dichter bij de echte waarde kwamen. De diepte van de goot was volgens de meetresultaten 11.023 m. Dit cijfer werd lange tijd als correct beschouwd en in naslagwerken en studieboeken werd het aangegeven als het diepste punt op aarde. Maar al in de jaren 2000 werd dankzij de komst van nieuwe, nauwkeurigere instrumenten die verschillende waarden helpen bepalen, de echte, meest correcte diepte van de greppel vastgesteld - 10.994 m (volgens studies uit 2011). Dit punt van de Mariana Trench werd de Challenger Abyss genoemd. Zo uniek en vooral de geografische ligging van de Stille Oceaan.
De goot zelf strekt zich met bijna 1.500 uit langs de eilandenkm Het heeft scherpe hellingen en een vlakke bodem die zich uitstrekt over 1,5 km. De druk op de diepte van de Mariana Trench is enkele tientallen keren hoger dan op ondiepe oceanische diepten. Er is een holte op de kruising van twee tektonische platen - de Filippijnse en de Stille Oceaan.
Andere gebieden
Naast de Mariana Trench is nog een rijovergangsregio's van het vasteland naar de oceaan: Aleoeten, Japanners, Kuril-Kamtsjatka, Tonga-Kermadek en andere. Ze bevinden zich allemaal langs de fout van tektonische platen. Dit gebied is het meest seismisch actief. Samen met de oostelijke overgangsregio's (binnen de berggebieden van de westelijke marges van de Amerikaanse continenten) vormen ze de zogenaamde Pacific vulkanische vuurring. De meeste bestaande en uitgestorven geologische formaties bevinden zich erin.
Zeeën
Beschrijving van de geografische locatie van de Stille Oceaanmoet de zeeën raken. Aan de rand van de oceaankust zijn er een behoorlijk groot aantal. Ze concentreerden zich voornamelijk op het noordelijk halfrond, voor de kust van Eurazië. Er zijn er meer dan 20, met een totale oppervlakte (inclusief zeestraat en baaien) van 31 miljoen km2. De grootste zeeën van de Stille Oceaan:Okhotsk, Barents, Geel, Zuid- en Oost-China, Filipijns en anderen. Voor de kust van Antarctica zijn er 5 stuwmeren in de Stille Oceaan (Ross, Duerville, Somov, etc.). De oostkust van de oceaan is uniform, de kust is slecht doorgesneden, ontoegankelijk en heeft geen zeeën. Er zijn echter 3 baaien: Panama, Californië en Alaska.
De eilanden
Natuurlijk een gedetailleerde beschrijvingDe geografische positie van de Stille Oceaan omvat een dergelijk kenmerk als een enorme hoeveelheid land direct gelegen op het grondgebied van het watergebied. Er zijn meer dan 10.000 eilanden en eilandenarchipels van verschillende groottes en oorsprong. De meeste zijn vulkanisch. Ze bevinden zich in subtropische en tropische klimaatzones. Gevormd door een vulkaanuitbarsting zijn veel van de eilanden begroeid met koralen. Sommigen van hen gingen vervolgens weer onder water en er bleef alleen een koraallaag op het oppervlak achter. Het heeft meestal de vorm van een cirkel of een halve cirkel. Zo'n eiland wordt een atol genoemd. De grootste bevindt zich op de grens van de Marshalleilanden - Kwajlein.
In dit gebied, met uitzondering van kleine eilandenvan vulkanische oorsprong en koraaloorsprong, zijn er ook de grootste landgebieden van de planeet. Dit is heel natuurlijk gezien de geografische ligging van de Stille Oceaan. Nieuw-Guinea en Kalimantan zijn eilanden in het westelijke deel van het watergebied. Ze bezetten respectievelijk de 2e en 3e plaats qua oppervlakte over de hele wereld. Ook in de Stille Oceaan bevindt zich de grootste archipel van de planeet - de Grote Soenda-eilanden, bestaande uit 4 grote landgebieden en meer dan 1.000 kleine.
