Soorten eenvoudige zinnen raken ons met hun nummer, maar we zullen ons concentreren op gecompliceerde syntaxis.
Een simpele zin kan op verschillende manieren gecompliceerd zijn:
1. Een eenvoudige gecompliceerde zin met verschillende homogene leden, dat wil zeggen, zulke leden die dezelfde vraag beantwoorden en met hetzelfde woord geassocieerd zijn. Bijvoorbeeld: Ik ben in Japan, Frankrijk, Duitsland en Engeland geweest.. In dit geval wordt de zin gecompliceerd door homogene omstandigheden die worden uitgedrukt door het zelfstandig naamwoord.
2. Voorstellen kunnen gecompliceerd zijn door de definities, dat wil zeggen de secundaire leden van het voorstel, die het kenmerk van het onderwerp aanduiden en vragen beantwoorden Welke Van wie? Wat is? enz. In de vorm van de definitie zijn meestal bijvoeglijke naamwoorden, deelwoorden, deelnames, sommige cijfers. Bijvoorbeeld: Het interessante boek lag op tafel.... Deze zin wordt gecompliceerd door de deelwoorddefinitie. Maar in de zin "Een interessant boek lag op tafel" wordt de definitie niet geïsoleerd.
3. Een eenvoudige gecompliceerde zin met een afzonderlijke toepassing (zo'n definitie, die meestal wordt uitgedrukt door een zelfstandig naamwoord en een andere naam geeft die het onderwerp kenmerkt). Bijvoorbeeld: Ostap Bender, als een strateeg, was geweldig. Het voorstel wordt gecompliceerd door de toepassing die wordt gebruikt bij de unie hoe.
4. Een eenvoudige ingewikkelde zin wordt ook gecompliceerd door de toevoeging, dat wil zeggen door de secundaire leden die het onderwerp aanduiden en dienovereenkomstig de vragen van indirecte gevallen beantwoorden. Uitdrukkingen met woorden worden beschouwd als op zichzelf staande toevoegingen afgezien van, inclusief, behalve, behalve, over, in plaats van, samen met, en anderen. Bijvoorbeeld: Het meisje hoorde niets anders dan het ritselen van bladeren onder haar voeten.
5. In een ingewikkelde zin kunnen ook omstandigheden voorkomen. Dit zijn zulke minderjarige leden die plaats, reden, tijd en vragen beantwoorden Waar? Waarom? Wanneer? Hoe?... Omstandigheden als een complicerende term worden uitgedrukt door bijwoorden of bijwoordelijke zinnen, of de omzet 'ondanks + zelfstandig naamwoord ". Bijvoorbeeld: Glimlachend zat ze in een schommelstoel en keek uit het raam... In dit geval wordt de omstandigheid uitgedrukt door de gerunds. Ondanks zijn vermoeidheid bleef hij werken. Hier wordt de omstandigheid uitgedrukt door de zin "ondanks + zelfstandig naamwoord ".
6. Een eenvoudige ingewikkelde zin met beroep of inleidende constructies. Een adres is een woord of een combinatie van woorden waarmee de persoon wordt genoemd naar wie de aandacht van de spreker is gericht, en inleidende constructies zijn woorden, uitdrukkingen of zinnen waarmee een persoon zijn houding ten opzichte van de situatie uitdrukt. Bijvoorbeeld: Olga Viktorovna, kun je na het eten naar me toe komen? Deze zin isoleert het beroep. En in de syntactische constructie "De zomer wordt ongetwijfeld warm. " het inleidende woord is geïsoleerd.
7. Het verduidelijken van termen kan het voorstel ook ingewikkelder maken. Verduidelijkende leden zijn die leden van het voorstel die de essentie van de situatie verduidelijken. Meestal worden de plaats en tijd gespecificeerd. Definities werken ook als verduidelijkende leden. Verduidelijkingen worden vaak geïntroduceerd met deze woorden: dat wil zeggen, of anders precies etc. Bijvoorbeeld: Aan de rand van het pad stond een konijn.
De procedure voor het identificeren van afzonderlijke leden van het voorstel
1. Eerst moet u zinnen zonder leestekens uitsluiten.
2. Markeer vervolgens de grammaticale grondslagen en sluit constructies uit waarin leestekens de grondslagen van elkaar scheiden.
3. Geef in de resterende tekst aan welke complicerende leden van het voorstel aanwezig zijn en waarom ze hier nodig zijn.
Veel soorten eenvoudige zinnen kunnen een grote verscheidenheid aan constructies bevatten, en daarom zijn ze populairder dan een complexe zin.
