Een van de meest controversiële en mysterieuzepersoonlijkheden uit de periode van het verval van de oud-Russische staat waren prins Mstislav Udaloy. Hij onderscheidde zich door ongekende moed, vecht tegen de vijanden van Rusland, maar gebruikte zijn vaardigheden vaak in interne strijd. Het zal heel interessant zijn voor de moderne generatie mensen om kennis te maken met de biografie van zo'n uitstekende persoonlijkheid als Mstislav Udaloy. Een korte biografie van deze prins zal het onderwerp van ons onderzoek worden.
Oorsprong van de bijnaam
De oorspronkelijke bijnaam van Prins Mstislav wasUdatny, wat in vertaling uit de Oudrussische taal "geluk" betekent. Maar door de verkeerde interpretatie werd de vertaling van "Udalaya" algemeen aanvaard. Het was onder deze bijnaam dat de prins op de pagina's van de meeste geschiedenisboeken kwam.
Evenmin zullen we de algemeen aanvaarde traditie veranderen.
geboorte
De geboortedatum van Mstislav the Bold blijft een mysterievoor historici. Het lijdt geen twijfel dat hij in de tweede helft van de 12e eeuw werd geboren en Fedor werd gedoopt. Hij was de zoon van de Novgorod-prins Mstislav Rostislavovich the Brave van de Smolensk-tak van de Monomakhovichs. De oorsprong van de moeder van Mstislav de Stoute is omstreden. Volgens de ene versie was ze de dochter van Yaroslav Osmomysl, die in Galich regeerde, volgens de andere, Ryazan Prince Gleb Rostislavovich.
De plaats van Mstislav de Udal is ook dubbelzinnig.zonen van Mstislav Rostislavovich. Sommige onderzoekers beschouwen hem als de oudste zoon, anderen - de jongste bovendien geboren na de dood van zijn vader. In het laatste geval kan zijn geboortejaar 1180 zijn.
Vroege noemt
De eerste vermelding van Mstislav Udal in de kroniekengewelven gedateerd op 1193. Het was toen dat hij, terwijl hij nog steeds een prins van Tripolsky was, samen met zijn neef Rostislav Rurikovich deelnam aan een campagne tegen de Polovtsy.
In 1196, Rostislav's vader, Kiev prins RurikRostislavovich, stuurt Mstislav de Stoute om Vladimir Yaroslavovich Galitsky te helpen, die tegen de Roman Mstislavovich Volynsky was. In 1203 voerde de jonge Mstislav Udaloy, al als prins Torchesky, opnieuw campagne tegen de Polovtsy. Maar in 1207 werd hij uit Torchesk geslagen door de troepen van de vertegenwoordiger van de Olgovich-linie, Vsevolod Svyatoslavovich Chermny, toen hij een succesvolle campagne voerde tegen Kiev, dat op dat moment werd gecontroleerd door Rurik Rostislavovich.
Daarna vluchtte Mstislav Mstislavovich Udaloy naar het Smolensk-vorstendom, waar hij van zijn familieleden een patrimonium in Toropets ontving. Sindsdien werd hij bekend als Prins Toropetsky.
Novgorod regeert
Resterende de Prins van Toropets, in 1209 MstislavDe dappere werd door de Novgorod veche uitgenodigd om in hun land te regeren. Zijn vader was in zijn tijd ook een prins van Novgorod. Prins Svyatoslav, de zoon van de grote Vladimir Prins Vsevolod het Grote Nest, die tot dan toe in Novgorod regeerde, werd door de Novgorodians zelf afgezet. Mstislav Udaloy kwam hem vervangen. De jaren van het bewind van deze prins in Novgorod werden gekenmerkt door een bijzondere confrontatie met het vorstendom Vladimir-Soezdal.
In 1212 voerde Mstislav een succesvolle campagne tegen de heidense stam Chud aan het hoofd van het Novgorod-leger.
Wandeling naar Tsjernihiv
Ondertussen, na de dood van Rurik Rostislavovich,die toen onder het bewind van Tsjernigov was, en een oude vijand van Mstislav de Utter Vsevolod het Grote Nest, brak met hernieuwde kracht een strijd uit tussen Vsevolod Chermny, die regeerde in Kiev, en de Smolensk-tak van de Monomakhovichs, van wie hij beschuldigde het doden van twee van zijn familieleden.
Mstislav Romanovich Smolensky realiseerde zich dat hij zelf de prins van Kiev niet aankon en vroeg om hulp van zijn neef, Mstislav de Stoute. Hij reageerde onmiddellijk.
Het verenigde leger van Novgorod en Smolyanbegon het land van Tsjernigov te verwoesten, dat volgens het patrimonium toebehoorde aan Vsevolod Chermny. Dit dwong de laatste om Kiev te verlaten en het bewind in Chernigov te nemen. Zo werd de hoofdstad van Rusland zonder slag of stoot veroverd door Mstislav Udal, die Ingvar Yaroslavovich Lutsky aan het bewind gaf. Maar na het sluiten van vrede met Vsevolod Chermny, werd de groothertog van Kiev Mstislav Romanovich Smolensky, later de Oude genoemd.
Deelname aan burgerlijke strijd
Ondertussen, na de dood van Vsevolod BolshoyeEr brak een grote interne oorlog uit (tussen zijn erfgenamen) om het bezit van het vorstendom Vladimir-Soezdal. Mstislav Udaloy steunde in deze strijd de oudste zoon van Vsevolod, Prins van Rostov, Constantijn. Tegelijkertijd zou het prinsdom, volgens het testament van Vsevolod het Grote Nest, worden geërfd door zijn zoon Yuri, die werd gesteund door zijn broer Yaroslav Vsevolodovich, en tegelijkertijd het bewind van Novgorod claimde.
In 1215, toen Mstislav Udaloy samen metzijn ploeg verhuisde naar het zuiden, Novgorod nam - op uitnodiging van de lokale bewoners zelf - Yaroslav Vsevolodovich gevangen. Maar al snel kreeg hij een conflict met de Novgorodians. Yaroslav veroverde een grote stad in het zuiden van het land van Novgorod - Torzjok. Novgorodians deden opnieuw een beroep op Mstislav.
De beslissende strijd tussen de troepen van Mstislav de Stoute,die werd vergezeld door het Smolensk-leger, de zoon van Mstislav de Oude met een gevolg en Konstantin Rostovsky, en het leger van de Vladimir-Soezdal-prinsen Yuri en Yaroslav vond plaats in 1216 op de Lipitsa-rivier. Het was de grootste veldslag van de interne oorlogen van die periode. Het leger van Novgorod-Smolensk behaalde een volledige overwinning. Tijdens de vlucht verloor Yaroslav Vsevolodovich zelfs zijn helm.
Het resultaat van de strijd was de verklaringKonstantin Vsevolodovich tijdens het bewind van Vladimir en de tijdelijke weigering van Yaroslav Vsevolodovich uit Novgorod. Al in 1217 verliet Mstislav Udaloy Novgorod echter ten gunste van Svyatoslav, de zoon van Mstislav de Oude.
Regeren in Galich
De weigering van Novgorod was te wijten aan het feit dat MstislavDaring bracht zijn aanspraken naar Galich. Volgens één versie begon hij al eerder met pogingen om daar de macht te grijpen, maar zonder veel succes. In 1218, met de steun van de Smolensk-prinsen, verdreef hij uiteindelijk de Hongaren uit Galich.
Vanaf die tijd werd Mstislav Udaloy de prins van Galicië.Zijn buitenlands en binnenlands beleid was bijzonder actief. Hij sloot een alliantieovereenkomst met Daniil Romanovich Volynsky, vocht tegen de Hongaren en Polen. Tijdens deze oorlogen ging Galich van de ene hand naar de andere. Maar in 1221 kon Mstislav zich daar eindelijk vestigen.
Slag bij Kalka
1223 was een keerpunt in het lot van heel Rusland.Hordes Mongoolse Tataren onder leiding van de loyale generaals van Genghis Khan Chepe en Subudai vielen de Zuid-Russische steppen binnen. Tegen het algemene gevaar in verenigden de meeste vorstendommen van Zuid-Rusland zich met het Polovtsische leger van Khan Katyan (hij was de schoonvader van Mstislav de Stoute), die actief deelnam aan het vormen van de coalitie.
Hoewel het formele hoofd van de coalitie de Grote wasKiev prins Mstislav de Oude, maar in werkelijkheid gehoorzaamden veel prinsen hem niet. Verdeeldheid was de belangrijkste reden voor de nederlaag die het Russisch-Polovtsische leger leed in de Slag om Kalka. Veel Russische prinsen en gewone soldaten kwamen om in deze strijd, onder wie Mstislav van Kiev. Weinigen wisten te overleven. Maar onder degenen die het geluk hadden te ontsnappen, was Mstislav Udaloy.
Verder lot en dood
Na de slag op Kalka keerde Mstislav terug naar Galich.Daar bleef hij vechten met de Hongaren, Polen en met zijn voormalige bondgenoot Daniel Volynsky, die later de koning van Rusland werd. Ondanks de relatief succesvolle uitkomst van deze oorlogen, verliet Mstislav in 1226 het bewind in Galich en verhuisde naar de stad Torchesk, gelegen in het zuiden van het land van Kiev, waar hij al in zijn jeugd regeerde.
Kort voor zijn dood werd hij monnik. Hij stierf in 1228 en werd begraven in Kiev.
Persoonlijkheidskenmerk
Onderzoekers noemen veel landen en steden,waar Mstislav Udaloy regeerde. Dit zijn Tripolye, Torchesk, Toropets, Novgorod, Galich, maar nergens vestigde hij zich lange tijd. En de reden hiervoor lag niet zozeer in de intriges van andere prinsen, maar in zijn karakter, dorstend naar verandering. Tijdgenoten merken op dat Mstislav de Udaliy een gewelddadig humeur had, maar tegelijkertijd onderscheidde deze man zich door verbazingwekkende voorzichtigheid.
Deze prins speelde natuurlijk een van de sleutelrollen in de geschiedenis van onze staat in de eerste helft van de XIII eeuw.
