De oude Russische staat is een bakermatEuropese cultuur. Het was aan hem te danken dat de Oosterse Slaven beroemd werden over de hele wereld en hun namen door de eeuwen heen schreven. Deze staat is gesticht door immigranten uit Scandinavië. Ze brachten moderne Oekraïners, noordelijke cultuur, wetten en een voorbeeld van staatsstructuur naar het land. Een dergelijke assimilatie was niet voor niets, al aan het einde van de 9e en het begin van de 10e eeuw was de oud-Russische staat vergelijkbaar met de afstammeling van het grote Romeinse rijk - Byzantium.
Oude Russische staat en zijn vorsten
Een ongekende evolutie voor die tijd wasdankzij de activiteiten van de oude Russische vorsten, die met alle macht probeerden hun land naar een nieuw niveau te tillen. Iets werkte, sommige niet. Vandaag kunnen we met vertrouwen zeggen dat, dankzij de activiteiten van de allereerste prinsen van de familie Rurik, de basis werd gelegd voor de verdere "verovering" van een plek onder de zon. Opgemerkt moet worden dat het binnenlandse en buitenlandse beleid van de eerste prinsen werd gevoerd in een sfeer van constante burgeroorlog met andere Slavische stammen en invallen van nomadische stammen. Men kan heel lang over de activiteiten van de vorsten praten, maar onder hen moeten de wijste en meest succesvolle in termen van politieke confrontatie worden uitgekozen.
Wie is Prins Oleg?
Het meest interessante en niet minder mysterieuzede persoonlijkheid in de hele geschiedenis is de eerste groothertog Oleg. Er zijn praktisch geen betrouwbare rapporten over hem. Het historische beeld van deze prins is gebaseerd op de "Tale of Bygone Years" en "Novgorod Chronicle", evenals op verhalen over zijn legendarische daden waarmee binnen- en buitenlands beleid werd gevoerd. Oleg kan worden vergeleken met de grote leider van de Hunnen Attila, aangezien zijn hele leven ook in geheimen was gehuld.
Oleg's oorsprong
Tot op heden zijn er twee belangrijke theorieën bekendOleg's oorsprong. Elk van hen wordt gepresenteerd in twee beroemde kronieken: "Novgorodskaya" en "The Tale of Bygone Years". Van de hele reeks uitspraken die in deze oude geschriften worden gegeven, kan echter de meest rationele korrel worden onderscheiden, die ons tenminste een beetje kent van Oleg's verschijning op het podium van het historische theater van de oud-Russische staat.
Oleg's binnenlandse en buitenlandse beleid was inis grotendeels te wijten aan de vermeende oorsprong. Volgens de kronieklegendes kwam Oleg samen met Rurik naar het oude Russische land. Na de dood van de laatste begon Oleg te regeren als regent van de minderjarige zoon van Rurik. Moderne wetenschappers zijn er nog steeds niet achter waarom de toekomstige, voor niemand onbekende prins zo'n hoge positie bekleedde. Er zijn hier ook twee legendes. De eerste zegt dat Oleg een familielid was van Rurik, en de tweede vertelt over zijn hoge positie naast de Scandinavische leider als militair leider. Hoe dan ook, in 882 begint de regering van de groothertog.
Oleg's binnenlands en buitenlands beleid
Aan de macht gekomen, begint de prins alles te veroverenstammen die weerstand of ongehoorzaamheid toonden. In die tijd was Oleg de prins van Novgorod, niet Kiev, aangezien Askold en Dir in de laatste zaten. Na een aantal jaren van voortdurende oorlog was de prins in staat om vele Slavische stammen te veroveren, namelijk: Slovenen, allemaal, Chud, Meru en Krivichi. Samen met de krijgers van de veroverde stammen en de Varangians begon groothertog Oleg de Dnjepr op te rukken. In deze campagne wist hij steden als Smolensk en Lyubech te veroveren.
Na deze gebeurtenissen hinderde hem nietsga naar Kiev. De prins nam de stad echter niet door belegering in en gebruikte geen andere militaire technieken. Oleg gebruikte een truc. Hij riep Askold en Dir op voor een bijeenkomst buiten de stadsmuren. Daarop introduceerde de prins de ware erfgenaam van Rurik - Igor, en doodde vervolgens de Kiev-prinsen. Dit was het einde van hun heerschappij in de stad aan de Dnjepr. Waarom de Novgorod-prins dit deed, weet niemand.
Sinds die tijd heeft Oleg de Noordelijke enOost-Rusland, dat de oude Russische staat heeft gecreëerd, of Kievan Rus, zoals het gewoonlijk wordt genoemd. Het binnen- en buitenlands beleid van Prins Oleg was gebaseerd op het behalen van het meest positieve resultaat voor Rusland. Tegelijkertijd nam hij de meest "gewaagde", als ik het zo mag zeggen, stappen vanuit politiek oogpunt.
Byzantijnse campagnes
De belangrijkste richtingen van intern en externHet beleid van prins Oleg werd ook bepaald door de persoonlijke overwegingen van de prins met betrekking tot de progressieve rol van Kievan Rus. De grootste bijdrage aan de binnenlandse politiek werd geleverd aan het einde van de 9e eeuw, toen Oleg Novgorod en Kiev verenigde tot één staat. Latere gebeurtenissen getuigen van de bedoelingen van de prins om het land gelijk te stellen aan de progressieve staten van die tijd.
De zeebuur van Rusland was in die tijd een rijke eninvloedrijk land Byzantium. Oleg beseft het gevaar en tegelijkertijd de aantrekkelijkheid van zo'n vijand en besluit een oorlog te beginnen met deze staat. De eerste reis vond plaats in 907. Volgens legendes was hij een van de meest massieve en beste. Toen werd de mythe van de onoverwinnelijkheid en almacht van Byzantium volledig vernietigd.
In 911 stuurt de prins niet langer een leger, maarambassadeurs om de vrede te verlengen en een nieuw verdrag te sluiten. Er waren zelfs nog meer positieve momenten voor de oude Russische kooplieden en de Russische staat als geheel.
Dus we zagen dat het interne en externehet beleid van Prins Oleg is met behulp van legendarische daden in de geschiedenis gegrift. De groothertog luidde een nieuw tijdperk in door oorlog en politiek te combineren. Het was dankzij de eerste heerser van Kiev dat de basis werd gelegd voor de verdere acties van de oude Russische vorsten. Zo hielp Oleg's binnenlandse en buitenlandse beleid hem zijn naam te bestendigen, evenals de grote en glorieuze staat van Kievan Rus op te bouwen.
