De deelnemers aan de Tweede Wereldoorlog. Lijst van landen die deelnemen aan de oorlog

De Tweede Wereldoorlog was niet alleen de ergsteeen tragedie in de geschiedenis van de mensheid, maar het was ook het grootste geopolitieke conflict tijdens de ontwikkeling van de beschaving. Tientallen landen waren betrokken bij deze bloedige confrontatie, die elk hun eigen doelen nastreefden: territoriale expansie, uitbreiding van invloed, economisch gewin, bescherming van de eigen grenzen en bevolking.

Om hun doelen te bereiken, deelnemersDe Tweede Wereldoorlog werd gedwongen zich te verenigen in een coalitie. Tot de geallieerde groeperingen behoorden landen waarvan de belangen en doelstellingen het nauwst met elkaar verweven waren. Maar soms werden zelfs landen die de naoorlogse wereldorde op totaal verschillende manieren zagen, in dergelijke blokken verenigd om een ​​hogere taak op te lossen.

Wie waren de belangrijkste en secundaire deelnemers aan de Tweede Wereldoorlog? De lijst met landen die officieel partij zijn bij het conflict, wordt hieronder weergegeven.

As-landen

Laten we allereerst eens kijken naar de staten die worden beschouwd als de directe agressors die de Tweede Wereldoorlog hebben ontketend. Ze worden conventioneel de "As-landen" genoemd.

Landen van het Triple Pact

Landen van het Triple- of Berlin-pactwaren de deelnemers aan de Tweede Wereldoorlog, die een leidende rol speelden tussen de staten van de "As". Ze sloten op 27 september 1940 in Berlijn een bondgenootschapsverdrag, gericht tegen hun rivalen en bepaalden de naoorlogse verdeling van de wereld in geval van overwinning.

Duitsland - de machtigste militair en economischde staat van de As-landen, die optrad als de belangrijkste verbindende kracht van deze associatie. Het was deze macht die de grootste dreiging met zich meebracht en de meeste schade aanrichtte aan de troepen van de anti-Hitlercoalitie. Ze begon de Tweede Wereldoorlog in 1939.

Italië - de sterkste bondgenoot van Duitsland in Europa. Ontketende vijandelijkheden in 1940.

Japan - de derde deelnemer aan het tripartiete pact. Beweerde exclusieve invloed te hebben in de regio Azië-Pacific, waarbinnen ze vocht. Ze kwam in 1941 in de oorlog.

Secundaire leden van de "As"

De secundaire leden van de "As" zijn de deelnemersWereldoorlog II onder de bondgenoten van Duitsland, Japan en Italië, die geen hoofdrol speelden op de slagvelden, maar toch deelnamen aan vijandelijkheden aan de kant van het nazi-blok of de oorlog verklaarden aan de landen van de anti-Hitler-coalitie. Waaronder:

• Hongarije;
• Bulgarije;
• Roemenië;
• Slowakije;
• Koninkrijk van Thailand;
• Finland;
• Irak;
• Republiek San Marino.

Staten geregeerd door collaborerende regeringen

Deze categorie landen omvat statenbezet tijdens vijandelijkheden door Duitsland of zijn bondgenoten, waarin regeringen werden opgericht die loyaal waren aan het Asblok. Het was de Tweede Wereldoorlog die deze troepen aan de macht bracht. De deelnemers aan het Triple Pact wilden zich daarom in deze landen positioneren als bevrijders, niet als veroveraars. Deze landen zijn onder meer:

• Kroatië;
• Servië;
• Birma (dit land en alle hieronder genoemde staten werden bezet door Japan);
• Filippijnen;
• Laos;
• Vietnam;
• Cambodja.
  

Anti-Hitler-coalitie

Onder het symbool "Anti-Hitlercoalitie "begrijpt de eenwording van landen die zich verzetten tegen de As-staten. De vorming van dit geallieerde blok vond plaats gedurende bijna de hele periode dat de Tweede Wereldoorlog gaande was. De landen die deelnamen aan de anti-Hitler-coalitie waren in staat de strijd tegen het nazisme te weerstaan ​​en te winnen.

Grote drie

The Big Three zijn deelnemers aan de Tweede Wereldoorlogoorlogen tussen de landen van de Anti-Hitler-coalitie, die de grootste bijdrage leverden aan de overwinning op Duitsland en andere As-staten. Met het hoogste militaire potentieel konden ze het tij van de vijandelijkheden keren, wat aanvankelijk niet in hun voordeel was. Ten eerste eindigde de Tweede Wereldoorlog dankzij deze landen met een overwinning op het nazisme. Deelnemers aan de veldslagen van onder andere staten van de Anti-Hitler-coalitie verdienden natuurlijk ook de dankbaarheid van alle vrije volkeren van de wereld voor het wegwerken van de "bruine pest", maar zonder de gecoördineerde acties van deze drie machten, overwinning zou onmogelijk zijn.

Verenigd Koninkrijk - de staat die voor het eerst binnenkwam in 1939 inopenlijke confrontatie met nazi-Duitsland nadat deze Polen had aangevallen. Tijdens de oorlog veroorzaakte het de grootste problemen voor het Derde Rijk in West-Europa.

de USSR - de staat met het grootste verlies aan mensenlevenstijdens de Tweede Wereldoorlog. Volgens sommige schattingen waren er meer dan 27 miljoen mensen. Het was ten koste van het bloed en de ongelooflijke inspanningen van het Sovjetvolk dat het mogelijk was om de zegevierende mars van de Reichsdivisies te stoppen en het vliegwiel van de oorlog terug te draaien. De USSR kwam in de oorlog na de aanval door nazi-Duitsland in juni 1941.

Verenigde Staten van Amerika - later dan werden alle Grote Drie-landen geaccepteerddeelname aan vijandelijkheden (vanaf eind 1941). Maar het was de intrede van de Verenigde Staten in de oorlog die het mogelijk maakte om de vorming van de Anti-Hitler-coalitie te voltooien, en succesvolle acties in de veldslagen met Japan lieten het niet toe om in het Verre Oosten een front tegen de USSR te openen. .

Secundaire leden van de anti-Hitlercoalitie

Natuurlijk in zo'n belangrijke kwestie als de strijd tegenNazisme, er kunnen geen secundaire rollen zijn, maar de hieronder gepresenteerde landen hadden nog steeds minder invloed op het verloop van de vijandelijkheden dan de leden van de Grote Drie. Tegelijkertijd leverden ze hun haalbare bijdrage aan het einde van zo'n groots militair conflict als de Tweede Wereldoorlog. De landen die deelnamen aan de Anti-Hitler Coalitie, elk op grond van zijn capaciteiten, vochten tegen het nazisme. Sommigen van hen verzetten zich rechtstreeks tegen de strijdkrachten van de As-staten op de slagvelden, anderen organiseerden een beweging tegen de indringers en anderen hielpen met voorraden.

Hier kunt u de volgende landen noemen:

• Frankrijk (een van de eersten die de oorlog met Duitsland aanging (1939) en werd verslagen);
• staten van het Britse Gemenebest van Naties;
• Polen;
• Tsjechoslowakije (ten tijde van het uitbreken van de vijandelijkheden bestond in feite niet meer als een enkele staat);
• Nederland;
• België;
• Luxemburg;
• Denemarken;
• Noorwegen;
• Griekenland;
• Monaco (ondanks zijn neutraliteit werd het afwisselend bezet door Italië en Duitsland);
• Albanië;
• Argentinië;
• Chili;
• Brazilië;
• Bolivia;
• Venezuela;
• Colombia;
• Peru;
• Ecuador;
• Dominicaanse Republiek;
• Guatemala;
• Salvador;
• Costa Rica;
• Panama;
• Mexico;
• Honduras;
• Nicaragua;
• Haïti;
• Cuba;
• Uruguay;
• Paraguay;
• Kalkoen;
• Bahrein;
• Saoedi-Arabië;
• Iran;
• Irak;
• Nepal;
• China;
• Mongolië;
• Egypte;
• Liberia;
• Ethiopië;
• Tuva.

De breedte hiervan is moeilijk te onderschatteneen grandioze tragedie als de Tweede Wereldoorlog. Het aantal deelnemers aan het grootste gewapende conflict van de 20e eeuw was 62 landen. Dit is een zeer hoog cijfer, aangezien er op dat moment slechts 72 onafhankelijke staten waren. In principe waren er geen landen die door deze grandioze gebeurtenis helemaal niet werden getroffen, ook al verklaarden tien van hen zich neutraal. De hele omvang van de tragedie kan niet worden overgebracht door de memoires van de deelnemers aan de Tweede Wereldoorlog of de slachtoffers van concentratiekampen, laat staan ​​historische leerboeken. Maar de huidige generatie moet de fouten uit het verleden goed onthouden om ze in de toekomst niet te herhalen.