In ons artikel zullen we het kenmerk beschouwen:het dierenrijk. Vertegenwoordigers van deze systematische eenheid zijn zeer divers en wijdverbreid van aard. Deze omvatten meer dan 5 miljoen soorten, waaronder de mens.
Het dierenrijk: algemene kenmerken en diversiteit
Wat zijn de tekens die kunnen worden gebruikt om te bepalen of:organisme voor dieren? Allereerst is dit een heterotrofe manier van voeden, actieve beweging in de ruimte, een ontwikkeld zenuwstelsel, een uitgesproken reactie op een stimulus. Dit zijn de belangrijkste kenmerken van het dierenrijk.
Het aantal soorten van deze vertegenwoordigersde biologische wereld is meerdere malen groter dan de gecombineerde planten en paddenstoelen. Onder dieren zijn er zowel microscopisch kleine eencellige organismen als echte reuzen. Bijvoorbeeld een bultrug, wiens lichaamslengte de 15 meter nadert.
leefgebied
In de natuur zijn dieren absoluut te vindenoveral. Hun belangrijkste leefgebied is de grond. Ze rennen op de grond, vliegen, kruipen in allerlei omstandigheden: van hete woestijnen tot koude toendra's. Een groot aantal dieren leeft in waterlichamen. Dit zijn vissen, walvissen en dolfijnen. Bij sommige soorten is het leven met water slechts gedeeltelijk verbonden: walrussen, zeehonden, zeeolifanten en zeehonden. Veel soorten wormen worden traditioneel beschouwd als bodembewoners. Maar ook molratten en mollen leven hier. Hun gezichtsorganen zijn onderontwikkeld vanwege hun aanpassing aan het gebrek aan zonlicht.
Kenmerken van de koninkrijksdieren (graad 7 in detailbestudeert dit onderwerp in een zoölogiecursus) zou onvolledig zijn zonder vertegenwoordigers wiens leefgebied andere organismen zijn. Ze worden gekenmerkt door een parasitaire levensstijl en hoge vruchtbaarheid. Dit zijn staartvinnen, lintwormen, echinococcus, rondworm, trichinella, pinworm en andere soorten wormen.
eten
Verbruik kant-en-klaar organisch materiaal -het belangrijkste kenmerk van het dierenrijk. Deze functie is bepalend bij classificatiekwesties. Het eencellige organisme van Chlamydomonas beweegt bijvoorbeeld actief met behulp van flagella en een lichtgevoelig oog. Maar hij is een vertegenwoordiger van de plantenwereld, omdat hij in staat is tot fotosynthese.
Afhankelijk van het type heterotrofe voeding bij dieren, worden de volgende groepen onderscheiden:
- Roofdieren - liggen op de loer en vallen hun slachtoffers aan.
- Parasieten - voeden zich met andere organismen.
- Saprotrofen - consumeren residuen of afvalproducten van andere soorten.
- Fytofagen - geef de voorkeur aan alleen producten van plantaardige oorsprong.
Beweging
Actieve beweging van het lichaam in de ruimte - meereen belangrijk kenmerk van het dierenrijk. Eencellige soorten voeren het uit met behulp van speciale structuren. Ze worden bewegingsorganellen genoemd. Bij ciliaten zijn dit talrijke trilhaartjes, bij groene euglena een flagellum. Maar de Proteus-amoebe heeft geen constante lichaamsvorm. Het cytoplasma vormt voortdurend tijdelijke uitsteeksels - pseudopods of pseudopodia.
In meercellige organismen wordt beweging uitgevoerdcomplexere structuren. Dus coelenteraten hebben huid-spiercellen. Door samen te trekken, veranderen ze de vorm en positie van het lichaam in de ruimte. De omhulsels van de wormen worden weergegeven door de huid-spierzak. Het bestaat uit het integumentaire epitheel en een of meer spierlagen. Goed georganiseerde dieren hebben een bewegingsapparaat. Het is een combinatie van het skelet en de spieren. Differentiatie van de laatste stelt dieren in staat om de meest complexe bewegingen uit te voeren.
Groei
Toename in lichaamsgrootte van de meeste dierenkomt alleen voor tijdens een bepaalde tijd van hun leven. Deze groei wordt beperkt genoemd. De vorming van een persoon stopt bijvoorbeeld rond de leeftijd van 25 jaar. Onbeperkte groei is ook een kenmerk van sommige leden van het dierenrijk. Het is typisch voor krokodillen, schildpadden en sommige vissoorten.
Insecten, schaaldieren en reptielen groeienvergezeld van vervelling. Het feit is dat hun integumenten niet in staat zijn om uit te rekken. En alleen het afstoten van de nagelriem en chitine zorgt ervoor dat het lichaam in omvang kan groeien.
Veredelingsmethoden en ontwikkeling
De meeste dieren worden gekenmerkt door seksuelereproductie. Het komt voor met de deelname van geslachtscellen - eieren en sperma. Het proces van hun fusie wordt bevruchting genoemd. Bemesting kan extern of intern zijn, afhankelijk van de plaats waar het plaatsvindt.
In het eerste geval smelten de geslachtscellen buiten samenhet lichaam van de vrouw. Deze eigenschap is typisch voor amfibieën en vissen. Omdat bevruchte eieren niet worden beschermd tegen ongunstige omgevingsomstandigheden, gooien vrouwtjes duizenden eieren in het water. In het tweede geval worden bevruchting en daaropvolgende ontwikkeling in het vrouwelijk lichaam uitgevoerd. Daarom hebben dergelijke individuen meer overlevingskansen en is hun aantal kleiner.
In zeldzame gevallen kunnen dieren zich voortplantenontluikend. Bijvoorbeeld zoetwaterhydra. Ten eerste vormt zich een klein uitsteeksel op haar lichaam, het wordt groter, krijgt de kenmerken van een volwassen organisme, waarna het verder gaat met een onafhankelijk bestaan. Sommige soorten schaaldieren planten zich parthenogenetisch voort. Dit is de ontwikkeling van een organisme uit een onbevruchte eicel.
De manier van individuele ontwikkeling is een anderekenmerkend voor het dierenrijk. Dit zijn kwalitatieve veranderingen in organismen. Met directe ontwikkeling wordt een dier geboren, dat een kopie is van een volwassen organisme. Het is typisch voor vogels, reptielen, zoogdieren.
Als een individu wordt geboren dataanzienlijk verschilt van een volwassene, dan wordt deze ontwikkelingsmethode indirect genoemd. Kikkerlarven lijken bijvoorbeeld op jonge vis en zwemmen actief in water. Hetzelfde kan gezegd worden voor vlinders. Hun larven, rupsen genoemd, eten de bladeren van planten en de volwassenen eten de nectar van bloemen.
Het beste
Een korte karakterisering van het dierenrijk zou zijn:onvolledig zonder kennis van de meest ongewone van hen. De recordhouder qua grootte is de blauwe vinvis, die meer dan 30 meter lang is. Het gewicht van deze reus is ook indrukwekkend - 190 ton. Welk dier is het langst? Zelfs een schooljongen zal antwoorden dat het een giraf is. Het meest verrassende feit is dat er bij een toename van ongeveer 6 meter slechts 7 wervels in zijn cervicale wervelkolom zijn. Dezelfde hoeveelheid in de veldmuis en in de chinchilla.
De titel van de snelste ter wereld wordt met recht ingenomen doorcheetah, antilope, orka, slechtvalk en zeilvisvissen. In hun leefgebied zal niemand ze bij kunnen houden. Onder de sterke mannen staat de neushoornkever voorop, die 850 keer zijn eigen gewicht kan tillen.
De belangrijkste kenmerken van de vertegenwoordigers van het dierenrijk zijn dus:
- verspreiding in alle habitats;
- heterotrofe voeding;
- actieve beweging in de ruimte;
- ontwikkeling van het bewegingsapparaat en het zenuwstelsel;
- beperkte groei.
