Niet veel mensen kunnen de vraag meteen beantwoorden:'Hoeveel staten zijn er in India?' Administratieve afdeling bepaalt de federale structuur van een bepaalde staat. India heeft 29 staten en maar liefst 7 gebieden die als vakbonden worden beschouwd. De administratieve afdelingen omvatten ook het Delhi National Capital District. India op de wereldkaart is een federale staat waarin staten doorgaans ook in regio's zijn verdeeld. Elk van de staten heeft zijn eigen regering, verkozen door verkiezingen (het vakbondsgebied kan ook een eigen regering hebben). We zullen verder praten over de eigenaardigheden van de administratieve afdeling in India, grensgeschillen, taalproblemen en separatisme.
Administratieve afdelingen van India
India werd in 1947 een onafhankelijke staat,terwijl de voormalige Britse kolonie was verdeeld in India en de eigenlijke Pakistan, in overeenstemming met de bekentenis van de bevolking. Volgens de nieuwe grondwet heeft het land negenentwintig staten. Ze waren onderverdeeld in drie categorieën: A, B en C. De verschillende soorten staten hadden verschillende regeringen. In 1956 keurde het land een wet goed volgens welke de administratieve afdeling werd gereorganiseerd. Het systeem van categorieën is geëlimineerd, en als je de vraag stelt: "Hoeveel staten zijn er in India?", Dan weet je het antwoord er al op, gebaseerd op de bovenstaande informatie. De administratieve afdelingen waren afgebakend op taal- en etnisch gebied.
State Administration in India
De staten hebben hun eigen organen die verantwoordelijk zijn vooruitvoerende en wetgevende takken. Bovenal in de hiërarchie van posten is de gouverneur, die wordt benoemd voor vijf jaar. Hij is verantwoordelijk voor de vorming van de regering, die wordt gecontroleerd door de premier. De laatste wordt gekozen uit de leden van de partij die de staatsverkiezing wint. Bovendien heeft elk zijn eigen eenkamer- of tweekamerparlement. De onderste heet "vidhan sabha", en het aantal kan oplopen van zestig tot 500 afgevaardigden. Ze wordt bij algemene verkiezingen gekozen voor een termijn van vijf jaar. De naam van de hoogste kamer in het parlement is "vidhan parishad", en de leden zijn al zes jaar aan het werk. Maar elke twee jaar wordt een derde van de plaatsvervangers herkozen. Het staatsparlement behandelt alle interne kwesties, maar het omvat niet het buitenlands beleid, het probleem van defensie en handel met andere staten, omdat dit alles al onder de jurisdictie van de centrale regering van het land valt.
India op de wereldkaart: uniegebieden
Op basis van de verstrekte informatie is het al mogelijkeen idee krijgen van de administratieve indeling van deze staat. Maar het houdt niet op met hoeveel staten er in India zijn, want in dit land zijn er ook vakbondsgebieden, terwijl de laatstgenoemden niet dezelfde parlementen hebben als de staten, en ze worden gecontroleerd door de centrale regering (of liever door functionarissen die zijn begiftigd met bepaalde bevoegdheden). Natuurlijk zijn er enkele uitzonderingen. Sommige vakbondsgebieden hebben hun eigen parlement, maar de macht is grotendeels beperkt, en kleine eenheden hebben helemaal geen parlementen, zoals hierboven vermeld.
Het probleem van talen in India
Sommige staten en vakbondsgebieden erkennenaangezien de officiële talen, naast Engels en Hindi, ook de talen zijn die door de lokale bevolking in een bepaalde regio worden gesproken. Deze problemen kunnen het probleem van de administratieve distributie in India beïnvloeden. In oktober 1956 werd bijvoorbeeld in de staat Madras, in overeenstemming met het taalkundige principe, een nieuwe staat gevormd, Andhra genaamd. Dit verhaal eindigde daar echter niet. In november 1956 werd al een staat toegewezen die de naam Andhra Pradesh kreeg, toen het grondgebied van Andhra werd verenigd met Hyderabad. Maar dit is niet het enige geval van taalproblemen. Deze vraag heeft grote invloed op hoeveel staten er in India zijn. Interessant in dit verband is de geschiedenis van de verdeling van de Punjab in 1966. In november werd zijn deel, waarin de bevolking voornamelijk in het Hindi spreekt, toegewezen aan een staat genaamd Haryana. Het grensgebied tussen de nieuwe administratieve eenheid en de Punjab werd uitgeroepen tot unie.
Grensgeschillen
In de jaren 60 van de vorige eeuw was dat zoconflict, dat de grensoorlog tussen India en China wordt genoemd. Voor de eerste staat werd de betwiste regio het vakbondsgebied van Arunachal Pradesh. Al in de jaren 80 bracht de Indiase regering het tot staatsstatus. De Chinezen erkennen tegenwoordig een dergelijke verdeling van territorium echter niet en dringen aan op de erkenning van de staat in hun jurisdictie, waarbij ze aan het begin van de vorige eeuw aandringen op vage overeenkomsten tussen de Britten en Tibet. De toegang van buitenlandse burgers tot Arunachal Pradesh is strikt gereguleerd.
Separatisme in India
Voor deze staat is het probleem van separatisme vandaag de dag nog steeds relevant. Sommige territoria zouden volgens de deelnemers aan dergelijke bewegingen als afzonderlijke staten moeten worden toegewezen.
Het meest actief in dit opzicht zijn de mensenbodo. In de staat Assam wordt een guerrillaoorlog gevoerd om de nieuwe staat Bodopand af te scheiden. In feite is een dergelijk separatisme vrij ongebruikelijk voor de wereldgeschiedenis. Want hier is de strijd niet voor de onafhankelijkheid van dit of dat gebied, maar alleen voor de oprichting van een aparte bestuurseenheid. In 2014 werd ook de nieuwe staat Telengan gevormd uit de protestbeweging. Daarnaast is er discussie of het nodig is om de metropool te verdelen.
