Na de Krimoorlog eindigde in 1856oorlog, beweren veel historici dat in Rusland een tijdperk van bevrijding en hervormingen begon. Zelfs aan het einde van de achttiende eeuw vonden veel wetenschappers, denkers en publieke figuren redenen voor de afschaffing van de lijfeigenschap. En er waren echt gronden, in ieder geval geloofde de elite van die tijd dat lijfeigenschap op zijn minst immoreel was. Er werden zelfs geheime gemeenschappen opgericht die tegen de lijfeigenschap streden, maar dit alles was tevergeefs.
In 1855 kwam een nieuwe koning aan de macht.Alexander II leerde van kinds af aan een menselijke houding ten opzichte van mensen, ongeacht hun sociale status. Desalniettemin had de nieuwe heerser niet echt haast om hervormingen door te voeren, hoewel hij volkomen begreep dat de technische achterlijkheid van Rusland, evenals de lijfeigenschap, de redenen zijn die de belangrijkste redenen zijn om de oorlog te verliezen. Hoe het ook zij, maar uiteindelijk kwam Alexander II toch tot de conclusie dat hervormingen echt nodig zijn, en dat ze zo snel mogelijk moeten worden uitgevoerd.
Dus de belangrijkste voorwaarden voor de afschaffing van de lijfeigenede rechten zijn als volgt: het remde zeer sterk de groei van de industrie, kapitaal werd extreem langzaam verzameld en het was waarschijnlijk dat Rusland een secundaire staat zou worden.
De volgende reden is dat alles zonderde uitzonderingen van de boerenboerderijen konden niet blijven drijven en werden geruïneerd, en dit gebeurde allemaal omdat de landheren het herendienst te vaak vergrootten, en de quitrent-boeren geen andere keus hadden dan in fabrieken te gaan werken.
De derde voorwaarde is wat precieslijfeigenschap was de belangrijkste reden waarom de Krimoorlog verloren ging. Op het eerste gezicht was er het feit dat Rusland een extreem hoge militair-technische zwakte heeft in vergelijking met andere grootmachten. Bovendien gingen de boeren heel snel failliet vanwege verschillende plichten en afpersingen, veel boeren vluchtten gewoon voor de landeigenaren.
Een andere reden is de toename van boerenopstanden. Ze hadden in feite niets te verliezen, dus de opwinding begon. De regering was buitengewoon bang dat het tweede "pugatsjewisme" niet zou beginnen.
De vijfde reden voor de afschaffing van de lijfeigenschap isdat de heersende kringen zelf perfect begrepen dat ze met zo'n stand van zaken op een kruitvat zitten, en dat hervormingen echt moeten worden doorgevoerd, anders loopt het niet goed af.
Ten slotte was de zesde reden dat de lijfeigenschap moest worden afgeschaft, het feit dat velen het als echte slavernij beschouwden en dat bijna alle sectoren van de samenleving deze stand van zaken veroordeelden.
Dit zijn niet alle redenen voor de afschaffing van de lijfeigenschap, maar het waren deze zes voorwaarden die de regering het meest zorgen baarden.
Dat was in de eerste jaren van de regering van de nieuwe koningde amnestiewet werd ondertekend. Volgens de voorwaarden van dit document ontvingen veel decembristen, evenals deelnemers aan andere opstanden, vrijheid, werden sommige militaire nederzettingen geliquideerd, hoewel de censuur bleef bestaan, deze merkbaar werd verzwakt en reizen naar het buitenland gratis werd.
Hoewel de nieuwe regering alle redenen inzagafschaffing van de lijfeigenschap, maar ze hadden geen duidelijk plan van aanpak. Maar in de samenleving waren er in die tijd al aantekeningen van verschillende figuren uit cultuur, geschiedenis en literatuur, die hun projecten voor een nieuwe hervorming voorstelden. De bekendste was de notitie van de historicus Kavelin, die geloofde dat het bij het uitvoeren van de boerenhervorming noodzakelijk was om rekening te houden met de belangen van niet alleen landeigenaren, maar ook van boeren. Naar zijn mening hadden deze mensen het land voor gebruik moeten krijgen, en de landheren - een beloning ervoor.
Het was ook deze persoon die het meest levendig beschreefalle redenen voor de afschaffing van de lijfeigenschap, en de mensen luisterden echt naar zijn woorden. Er moet echter worden opgemerkt dat de regering niet bijzonder tevreden was met dergelijke activisten, hij werd zelfs ontslagen, maar eerlijk gezegd moet men rekening houden met het feit dat het zijn ideeën waren die de belangrijkste bepalingen van de toekomstige hervorming bepaalden. .
