Tijdens het bestuderen van hoe de hersenen veranderden in changedin de loop van de evolutie werd het idee van de aanwezigheid van zijn drie niveaus ontwikkeld. De eerste van hen (de hoogste) is het voorste gedeelte. Het omvat de basale subcorticale knooppunten, de hersenschors, het diencephalische gebied en de reukhersenen. De middelste afdeling behoort tot het middelste niveau. En tot de onderste behoort het achterste gedeelte, dat bestaat uit de medulla oblongata, het cerebellum en de pons pons.
De middenhersenen, waarvan we de functies en structuuroverweeg in detail, het ontwikkelt zich voornamelijk onder invloed van de visuele receptor in het proces van fylogenese. Bijgevolg hebben de belangrijkste formaties betrekking op de innervatie van het oog.
Ook zijn er gehoorcentra gevormd, inverder, samen met de gezichtscentra, begroeid en vormden 4 heuvels van het dak van de middenhersenen. We zullen de structuur hieronder in detail bekijken. En de functies van de middenhersenen worden beschreven in de tweede helft van dit artikel.
ontwikkeling van de middenhersenen
Visuele en auditieve centra die zich daarin bevinden,werd subcorticaal, intermediair, viel in een ondergeschikte positie met het verschijnen bij mensen en hogere dieren van het corticale uiteinde van de visuele en auditieve analysatoren in de cortex van de voorhersenen. De ontwikkeling van de voorhersenen bij mensen en hogere zoogdieren leidde ertoe dat de paden die de cortex van de terminal met het ruggenmerg verbinden, door de middenhersenen begonnen te gaan, waarvan de functies enigszins veranderden. Als gevolg hiervan bevat de laatste:
- subcorticale auditieve centra;
- visuele subcorticale centra, evenals zenuwkernen die de oogspieren innerveren;
- alle dalende en stijgende paden die de hersenschors met het ruggenmerg verbinden en door de middelste transit gaan;
- bundels witte stof die de middenhersenen verbinden met verschillende delen van het centrale zenuwstelsel.
structuur
De middenhersenen, de functies en structuur waarvan we zijngeïnteresseerd is, is de eenvoudigste en kleinste afdeling (op de foto hierboven is deze in bruin aangegeven). Het heeft de volgende 2 hoofdonderdelen:
- benen, waar de geleidende paden voornamelijk passeren;
- subcorticale centra van zicht en gehoor.
Middenhersenen dak
Dak van de middenhersenen, dorsale deel, verborgenonder het corpus callosum (het achterste uiteinde). Het is verdeeld in 4 terpen die paarsgewijs zijn geplaatst door middel van twee groeven (dwars en in de lengterichting), die kruislings lopen. De twee bovenste heuvels zijn de subcorticale centra van het gezichtsvermogen en de twee onderste zijn het gehoor. De pijnappelklier bevindt zich tussen de bovenste knobbeltjes in de platte groef. De knop van de heuvel is lateraal, naar boven en naar voren gericht, naar het diencephalon. Elke heuvel gaat erin. Het handvat van de bovenste heuvel loopt onder het thalamuskussen naar het laterale geniculate lichaam. Het onderste handvat verdwijnt onder het geniculate mediale lichaam. De geniculate lichamen, hierboven genoemd, behoren niet langer tot het midden, maar tot het diencephalon.
Hersenen benen
We blijven het middelste menselijke brein beschrijven,functies en structuur. Het volgende waar we ons op zullen concentreren, zijn zijn benen. Wat is het? Dit is het ventrale deel, dat alle paden bevat die naar de voorhersenen leiden. Merk op dat de poten twee halfcilindrische dikke witte strengen zijn, die onder een hoek van de rand van de brug divergeren en in de halve bollen vallen.
Wat is de middenhersenholte?
Veel termen zijn te vinden in een sectie als deze,zoals de anatomie van de middenhersenen. De structuur, functies vereisen het bij het beschrijven van strikte wetenschappelijke nauwkeurigheid. We hebben complexe Latijnse namen weggelaten, zodat alleen basistermen overblijven. Dit is voldoende voor de eerste kennismaking.
Laten we een paar woorden zeggen over de middenhersenholte.Het is een smal kanaal en wordt een sanitair genoemd. Dit kanaal is bekleed met ependyma, het is smal, de lengte is 1,5-2 cm Het cerebrale aquaduct verbindt de vierde ventrikel met de derde. Het operculum van de benen begrenst het ventraal en dorsaal - het dak van de middenhersenen.
Delen van de middenhersenen in dwarsdoorsnede
Laten we doorgaan met ons verhaal. De kenmerken van de menselijke middenhersenen kunnen beter worden begrepen door deze in een dwarsdoorsnede te onderzoeken. In dit geval worden daarin de volgende 3 hoofdonderdelen onderscheiden:
- afdekplaat;
- een band;
- het ventrale gedeelte, dat wil zeggen de basis van het been.
middenhersenen kernen
Onder invloed van de visuele receptorafhankelijk van hoe de middenhersenen zijn ontwikkeld, zijn er verschillende kernen. De functies van de middenhersenkernen hebben betrekking op de innervatie van het oog. De superieure colliculus bij lagere gewervelde dieren is de belangrijkste plaats waar de oogzenuw eindigt, evenals het belangrijkste visuele centrum. Bij mensen en zoogdieren, met de overdracht van visuele centra naar de voorhersenen, is de verbinding die overblijft tussen de bovenste heuvel en de oogzenuw alleen belangrijk voor reflexen. In het geniculate mediale lichaam, evenals in de kern van de onderste heuvel, eindigen de vezels van de gehoorlus. Het dak van de middenhersenen is verbonden met het spinale bilaterale ligament. De plaat van dit dak kan worden beschouwd als een reflexcentrum voor bewegingen die voornamelijk ontstaan onder invloed van auditieve en visuele prikkels.
Hersenen loodgieterswerk
Het is omgeven door een centrale grijze substantie, in zijn functie gerelateerd aan het vegetatieve systeem. Onder de ventrale wand, in het deksel van de hersenstam, bevinden zich de kernen van twee craniale motorische zenuwen.
De kern van de oculomotorische zenuw
Het omvat verschillende afdelingen van innervatieverschillende spieren van de oogbol. Posterieur en mediaal daarvan is er een gepaarde kleine accessoire vegetatieve kern, evenals een mediaan ongepaarde. De ongepaarde mediaan en accessoire kernen innerveren de spieren van het oog, die onvrijwillig zijn. Dit deel van de oculomotorische zenuw verwijzen we naar het parasympathische systeem. Rostrale (boven) de kern van de oculomotorische zenuw bevindt zich in het operculum van de hersenstam, de kern van de longitudinale mediale bundel.
Hersenen benen
Ze zijn verdeeld in de basis van de pedikel (ventraleonderdeel) en band. De zwarte materie vormt de grens tussen hen. Het dankt zijn kleur aan melanine, een zwart pigment dat wordt aangetroffen in de zenuwcellen waaruit het bestaat. De bekleding van de middenhersenen is het deel ervan dat zich tussen de zwarte materie en het dak bevindt. Hiervan vertrekt het centrale bandenpad. Dit is de dalende projectie-zenuwbaan, die zich in het tectum van de middenhersenen (het centrale deel) bevindt. Het bevat vezels die gaan van de rode kern, de pallidus, de reticulaire vorming van de middelste hersenen en thalamus naar de olijf en de reticulaire vorming van de medulla oblongata. Deze route maakt deel uit van het extrapiramidale systeem.
Functies van de middenhersenen
Het speelt een zeer belangrijke rol in het onderwijshet corrigeren en instellen van reflexen die lopen en staan mogelijk maken. Bovendien heeft de middenhersenen de volgende functies: het reguleert de spiertonus, neemt deel aan de distributie ervan. En dit is een noodzakelijke voorwaarde voor de uitvoering van gecoördineerde bewegingen. Een andere functie - dankzij dit worden een aantal vegetatieve processen (slikken, kauwen, ademen, bloeddruk) gereguleerd. Vanwege de auditieve en visuele reflexen van de schildwacht, evenals een toename van de tonus van de buigspieren, bereidt de middenhersenen (in de bovenstaande foto is deze rood gemarkeerd) het lichaam voor om te reageren op plotselinge irritatie. Statokinetische en statische reflexen worden op dit niveau gerealiseerd. Tonische reflexen zorgen voor het herstel van het evenwicht, de houding die is verstoord als gevolg van een verandering van houding. Ze verschijnen wanneer de positie van het hoofd en het lichaam in de ruimte verandert als gevolg van de excitatie van proprioceptoren, evenals tactiele receptoren op de huid. Al deze functies van de middenhersenen geven aan dat het een belangrijke rol speelt in het lichaam.
Cerebellum
We gaan nu over tot de overweging van het cerebellum.Wat is het? Dit is de structuur van het ruitvormige brein. Het wordt gevormd in ontogenese van de cerebrale romboïde blaas (de dorsale wand). Het wordt geassocieerd met verschillende delen van het zenuwstelsel die onze bewegingen controleren. De ontwikkeling ervan vindt plaats langs de weg van het verbeteren van de verbindingen met het ruggenmerg en het verzwakken ervan met het vestibulaire systeem.
Onderzoek door Luigi Luciani
Luigi bestudeerde de functies van de middenhersenen en het cerebellumLuciani, Italiaanse natuurkundige. In 1893 zette hij experimenten op met dieren met een geheel of gedeeltelijk verwijderd cerebellum. Hij analyseerde ook de bio-elektrische activiteit en registreerde deze tijdens stimulatie en in rust.
Het bleek dat de tonus van de strekspierenneemt toe wanneer de helft van het cerebellum wordt verwijderd. De ledematen van het dier worden gestrekt, het lichaam buigt en de kop wordt afgebogen naar de geopereerde kant. Er zijn bewegingen in een cirkel ("manege-bewegingen") in de geopereerde richting. De beschreven overtredingen worden geleidelijk gladgestreken, maar er blijft een zekere discoördinatie van bewegingen.
Als het hele cerebellum wordt verwijderd, uitgesproken alsbewegingsstoornissen. Ze worden geleidelijk gladgestreken vanwege het feit dat de hersenschors (zijn motorische zone) wordt geactiveerd. Het dier heeft echter nog steeds een gebrek aan coördinatie. Onnauwkeurige, onhandige, vegende bewegingen en een wiebelende gang worden waargenomen.
Bijdrage van academicus Orbeli
In 1938 ontdekte academicus Orbeli dat:het cerebellum beïnvloedt ook het receptorapparaat en vegetatieve processen. Bovendien wordt het verband met de toestand van de spieren van de inwendige organen waargenomen. Veranderingen in de samenstelling van bloed, bloedsomloop, ademhaling en spijsvertering, die optreden onder invloed van het cerebellum, zijn gericht op het zorgen voor (trofische) activiteit van skeletspieren.
Academicus Orbeli beschouwde het cerebellum niet alleen inals assistent van de hersenschors bij de regulatie van spierbewegingen en tonus, maar ook als adaptief trofisch centrum. In deze rol beïnvloedt het alle delen van de hersenen via het zenuwstelsel (sympathisch). Op deze manier wordt het metabolisme gereguleerd en past het centrale zenuwstelsel zich aan de omgevingsomstandigheden aan. Er werd gevonden dat de activiteit van het cerebellum onlosmakelijk verbonden is met de hersenschors en onder zijn controle plaatsvindt.
conclusie
Dus hebben we kort het cerebellum en het midden onderzochtmenselijke brein. Hun functies zijn door ons beschreven. Nu weet je hoe belangrijk ze zijn. Ons lichaam is over het algemeen zo ontworpen dat al zijn organen hun werk doen, ze zijn allemaal nodig. De functies van de medulla oblongata en de middenhersenen moeten, net als andere delen van het lichaam, bekend zijn.
En tot slot nog een paar woorden.De hersenen zijn een complex geheel van miljarden cellen die samenwerken. Het houdt het leven op een flexibele en unieke maar onveranderlijke manier in stand en is in staat om te reageren op veranderende prikkels, gedragsrichtlijnen en behoeften. Terwijl we tijdens ons leven van de kindertijd naar de kindertijd gaan en vervolgens naar de adolescentie, volwassenheid en ouderdom, gaat ons lichaam op dezelfde manier met ons mee. Dienovereenkomstig veranderen de hersenen. Het volgt enerzijds star geprogrammeerde evolutionaire en ontogenetische ontwikkelingspatronen. Maar aan de andere kant is hij in staat zich aan te passen aan veranderende interacties tussen de externe omgeving en het lichaam.
