Volume meten. Russische maat voor volume. Oude maatstaf voor volume

Er is een woord in de taal van de huidige jeugd"Stopood", staat voor volledige nauwkeurigheid, vertrouwen en maximaal effect. Dat wil zeggen, "honderd pond" is de grootste maatstaf voor het volume, als woorden zo'n gewicht hebben? Hoeveel kost het in het algemeen - een poedel, weet iemand wie dit woord gebruikt?

Een poedel zout voor twee

Dit is een oude maatstaf voor het volume van stortgoederen,gelijk aan veertig pond, in kilogram is het iets meer dan zestien, of beter gezegd - 16,38 kg volgens de huidige maatstaven. Er wordt aangenomen dat de naam afkomstig is van het Latijnse pondus, wat "gewicht" betekent. Puda's maten oorspronkelijk honing, meel en zout als de meest populaire goederen, maar later breidde deze maatstaf zich uit naar alle vaste en zware producten.

Op dit moment heeft de term "pood" alleen overleefd onder zwaargewichtsporters, het klassieke gewicht van zestien kilogram wordt een "poodgewicht" genoemd.

Tegelijkertijd werd een poedel niet als de grootste waarde beschouwd.gewichten - tien pond werd verzameld in een nieuwe groothandelsmaat: berkovets, waarvan de naam afkomstig was van het eiland Bjork, waarmee de oude kooplieden handelden. Het was het gewicht van een gewoon vat gevuld met was dat een arbeider op het schip kon laden. Bijna 164 kilo in één klap! In Rusland was inderdaad elke seconde een held.

Gewichten

Naast pood en berkovts waren er ook kleinere Russische maten van het productvolume:

• Het pond, dat ook wel de hryvnia werd genoemd, bestond uit 32veel of 96 spoelen. Volgens onze maatstaven is dit bijna 410 gram. Deze gewichtsmaat is een van de weinige die de tand des tijds heeft doorstaan ​​- in Amerika en West-Europese landen wordt hij nog steeds als de belangrijkste gebruikt. In Rusland was de hryvnia zowel een maatstaf voor het gewicht als een monetaire eenheid, de meest voorkomende bij handelaren.
• De partij werd gelijkgesteld aan drie spoelen (12,8 gram) en was een veel voorkomende maat: een eenheid van volume in de keuken en de apotheek.

• De spoel (zlatnik) was oorspronkelijkde naam van een gouden munt die in moderne termen 4,26 gram weegt, werd gebruikt door kooplieden in plaats van gewichten op de weegschaal, die alledaagse goederen wogen: suiker, thee en zout. In 1899 werd de spoel officieel beschouwd als een maat voor het volumegewicht.
• Het aandeel werd in de oudheid als de kleinste maatstaf beschouwd - het gewicht is ongeveer 0,044 gram, het werd gebruikt door apothekers. Zesennegentig onderdelen vormden één spoel.

Maatregelen van het volume van vloeistoffen

De leidende maatbeker voor het meten van vloeistoffen waseen emmer (12 liter), waarmee vanaf de tiende eeuw alcoholische dranken (honing, mede, kwas, bier en puree), water voor het bereiden van grote hoeveelheden voedsel op feesten en een verscheidenheid aan bessen werden afgemeten, later granen, melk en kleine maten fruit, groenten. De emmer was opgedeeld in kleinere onderdelen, die erg handig waren voor thuisgebruik en voor het verkopen van alcohol in pubs.

Het waren de 'wijn'-maten die meer dan een dozijn namen telden, en er was nog steeds een strikte rekenkundige verhouding en was een veelvoud van vier: 1: 2: 4: 8: 16.

De emmer was verdeeld in tien kopjes, honderd kopjes oftweehonderd schalen. Tegelijkertijd was er een grootte van twintig wodkaflessen, wat ook gelijk was aan één emmer (moderne dozen met wodka bevatten ook precies twintig flessen, wat één emmer betekent), die op zijn beurt in een halve en een kwart was verdeeld (drie liter). De "korchaga" werd enige tijd nog gebruikt, wat neerkwam op anderhalve emmer (volgens sommige bronnen een emmer en driekwart).

De grootste maatstaf voor het volume werd overwogenhet vat, dat veertig emmers bevatte, werd voornamelijk gebruikt voor de groothandel met buitenlanders, aangezien de detailhandel in alcoholische dranken voor hen verboden was. Er waren ook kleine vaten van vijf liter.

Bovendien, in het dagelijks leven, een grotehet aantal 'thuis'-maatbakken die niet permanent waren, maar vaak werden gebruikt: een ketel, een kan, een vallei, een kuip en een doos, een kuip, een kuip en een kuip, een wijnzak (dit volume is hoogstwaarschijnlijk , kwam uit oostelijke landen), werden nog steeds actief gebruikte maatregelen van zuivelproducten: kan, kan, melkbakje.

Al deze containers verschilden vaak iets in grootte, waardoor ze geen exacte verhoudingen hadden.

Hoe alcohol werd gemeten

De hoogtijdagen van de "wijnmaatjes" vielen in het tijdperk van Peter de Grote en bereikten grote proporties: drankgelegenheden en tavernes boden een ruime keuze aan dranken van de tap:

• Een kwart was gelijk aan drie liter, dezelfde naam werd gegeven aan een grote glazen fles met een lange hals.
• De fles (ook wel de Russische fles genoemd) bevatte zeshonderd milligram vloeistof.
• De mok was groot (volgens de huidige maatstaven) - 1,23 liter - en er konden precies tien glazen in.
• Een beker stond gelijk aan 0,123 liter en was een populaire container voor liefhebbers van "bedwelmend", in het dagelijks leven was er een slangnaam: korets (haak).
• Een stapel - het werd als een acceptabele norm beschouwd voor een enkele inname van alcohol, het volume was precies honderd gram.
• Shkalik - in de volksmond hem "kosushka" genoemd en gelijkgesteld aan een half glas - 60 gram.
• Shtof ging van de Duitsers over en raakte stevig gevestigd,was gelijk aan een tiende van een emmer of twee flessen (1,2 liter) en bevatte tien glazen. Uitgaande hiervan was er ook vraag naar een halve fles, gelijk aan een halve fles.
• Het kwart was de kleinste maat voor het volume van vloeistoffen, met slechts 37 en een halve gram.

Al deze afmetingen werden in 1781 goedgekeurd door het "Charter of Wine" en zijn tot op de dag van vandaag bewaard gebleven.

Geschreven in arshin-letters

De meest gebruikte maat voor lengte en breedteer waren vadem en arshins. De vadem werd gelijkgesteld aan anderhalve meter - dit is de armspanwijdte van een gemiddeld persoon, en de arshin - aan tweeënzeventig centimeter (ze zeggen dat deze maat oorspronkelijk werd ontleend aan de maat van de heerser van Peter de Grote, die hij droeg vaak met zich mee), dat wil zeggen, twee arshins is bijna een peil. Deze maten werden gebruikt om hoogte, kleine afstanden en afmetingen te berekenen bij het construeren van objecten - het was handig en praktisch, omdat de "liniaal" altijd bij je was.

Er was ook een schuin aflopend peil in gebruik - ditde afstand tussen de teen van de voet en de andere hand boven het hoofd: de afstand was binnen twee en een halve meter. En nog een maat concurreerde met de maatstaf - een stap die werd gelijkgesteld aan praktisch dezelfde lengte - 72 centimeter.

Voor het meten van kleine objecten

De elleboog was volgens verschillende bronnen gelijk aan38 of 47 centimeter, dit is de lengte van de arm vanaf het uiteinde van de middelvinger tot aan het ellebooggewricht. Deze maat was ideaal voor handelaren in stoffen met een lengte tot 60 el.

De handpalm werd beschouwd als het zesde deel van de elleboog en werd gebruikt om tijdens de constructie kleine gebieden te berekenen.

De overspanning is onderverdeeld in verschillende opties:

• Een kleine overspanning (in sommige gebieden werd het "een kwart" genoemd) werd gemeten tussen de wijd gestrekte duim en wijsvinger en was gelijk aan 17,78 centimeter.
• Er zit een grote spanwijdte tussen de duim en de pink (23 cm).
• Spanwijdte met salto - de lengte van de eerste twee gewrichten van de wijsvinger werd toegevoegd aan de gebruikelijke spanwijdte, wat neerkwam op bijna dertig centimeter.
• Vershok - in moderne termen is het 4,44 centimeter, wat gelijk was aan een zestiende arshin. Hoogte werd vaak gemeten met toppen.

Verst - deze maat werd toegepast op de meting van langafstanden, de tweede naam - "veld", die de lengte van een strook vanaf de rand van het veld tot de eerste draai van de ploeg aanduidde. Later werden ze gebruikt om de lengte van het pad, de wegen en de afstanden tussen nederzettingen te berekenen. Op verschillende tijdstippen in een werst was er een ander aantal vadems: vóór Peter de Grote - 500, en vanaf de regering van Alexei - al duizend.

Maatregelen voor het berekenen van oppervlakten

Om rekening te houden met geploegd en ingezaaid landgebruikte tienden (die was verdeeld in kleinere componenten) en vierkante vadem. Een tiende was gelijk aan 2.400 vierkante vadem (1.093 hectare) en was verdeeld in halve en kwart tienden. Het vierkante vadem bestond uit vierenhalve vierkante meter, dat was 16 vierkante meter. Arshinov. Aan deze berekeningsmethoden werd ook een hoop toegevoegd - dit is een tiende van de tiende, op deze manier werd de hoeveelheid in stapels (hopen) geoogst graan en hooi geteld.

Monetaire eenheden

Het oude Slavische geldsysteem wordt gekenmerkt doorbenadrukte de originaliteit en uniciteit van de Russische natie: viervoudig (25 roebel), roebel (de tweede naam van de metalen roebel), altyn (3 kopeken) en vijf altyn (drie × vijf = 15), een dubbeltje waard 10 kopeken en een de helft (het kleinste kleingeld, gelijk aan één kopeken) - wat een aangename namen!

Onder Peter de Grote varieerde het loon van een gewone arbeider van vijf tot acht kopeken per dag, dit bedrag was gelijk aan de kosten van een half pond brood - dat is acht kilo! Dit is veel, zoals voor die tijd.

Spreuken en uitspraken over maatregelen

De Russische smaak is duidelijk te zien in spreekwoorden en onthult aan de wereld alle subtiliteiten van de psychologie, de levenswijsheid van de Slaven in eenvoudige woorden die voor iedereen toegankelijk zijn.

"Eet een poedel zout voor twee" gaat over veel tijd met een persoon doorbrengen om hem van alle kanten te leren kennen.

"Kleine spoel, maar duur" - formaat doet er niet toe.

"Ontdek hoeveel een pond onstuimig is" - om het gewicht van verdriet en lijden te voelen.

"Twee toppen uit een pot, en al een wijzer" - over jonge mensen die geen eigen levenservaring hebben, maar proberen anderen over het leven te leren.

"Meet naar uw eigen maatstaf" - om uw persoonlijke maatstaf te gebruiken, en niet de algemeen aanvaarde maat, om subjectief te zijn.

"Zeven mijl is geen haak voor een goede kerel" - dat een echte man alles aankan en afstand is geen probleem voor hem.

"Zeven overspanningen in het voorhoofd" - zo zeiden ze over wijze en goedgelezen mensen.

De schaarste aan moderne meetwaarden

De onderstaande tabel met maatregelen en volumes van moderniteit laat zien hoeveel alle maten werden verpletterd en eenvoudiger werden.

De schil van de nationale taal is verdwenen ende verscheidenheid aan opties, de wens om alles te systematiseren en in het kader van de 'Russische ziel' te brengen, won de creatieve vlucht van de grote en machtige taal. Het enige dat overblijft zijn de "kosten van het verleden" - prachtige spreekwoorden die nog steeds de verloren grootheid in zich dragen.