Wat is misschien?Dit mysterieuze woord is in geen enkele taal ter wereld vertaald. Maar het Russische volk bleef gedurende de hele geschiedenis van hun bestaan in hem geloven. Misschien Misschien - dit is een oude heidense godheid, die veel geluk in het bedrijfsleven en succes bij alle inspanningen belooft? Niet zonder reden beweerde FM Dostojevski, door de mond van de held van een van zijn romans, dat die van ons misschien iets geweldigs is.
De historische wortels van de Russische "avo's"
Taalkundigen blijven ruzie maken over welk deel van de spraakis dit woord. V. I. Dal geloofde dat het misschien een bijwoord is dat is gevormd uit een combinatie van de eerste letters van de uitdrukking "maar nu". Tegenwoordig schrijven taalkundigen 'misschien' toe aan een versterkend deeltje, een inleidend woord, en in sommige gevestigde uitdrukkingen neemt het alomtegenwoordige woord de vorm aan van een zelfstandig naamwoord. Bijvoorbeeld in de spreekwoorden "Misschien krijgt hij het niet goed" en "Misschien doet hij geen aanbetaling".
Volgens Valery, een expert in Russische literatuurMokienko, aanvankelijk was het woord "avose" indicatief: "maar nu zal er iets gebeuren." Na verloop van tijd ging het klinkergeluid in het einde verloren en kreeg de betekenis van het woord 'misschien' de betekenis van 'als', 'plotseling'. In de 17e eeuw begon het in de spreektaal te worden gebruikt als "misschien", "waarschijnlijk", "als God het wil". Deze neiging is duidelijk terug te vinden in dergelijke uitdrukkingen: "misschien zien we je nog een keer" of "misschien komt de zaak wel goed". Dat wil zeggen, de spreker gaat ervan uit dat een gebeurtenis vanzelf zal gebeuren, zonder veel moeite. Zo krijgt de uitdrukking "hoop willekeurig" de betekenis van "vertrouwen op het lot, vertrouwen op het toeval".
Het mysterieuze woord in geschiedenis en literatuur
Veel mensen kennen de rockopera "Juno andMisschien ”, gemaakt door de componist Alexei Rybnikov op het libretto van Andrei Voznesensky. Het werk vertelt over de liefde tussen de Russische graaf Rezanov en een jong Spaans meisje genaamd Conchita. Dit feit vond echt plaats in de geschiedenis. Laten we afdwalen van de romantische kant van de plot en naar de praktische achtergrond kijken, dat wil zeggen, proberen te begrijpen wat Juno en Avos zijn.
Dit gebeurde in 1806.Chamberlain van het keizerlijke hof Nikolai Petrovich Rezanov, met als doel proviand te leveren aan de Russische kolonisten van het Amerikaanse continent, rustte twee zeeschepen uit, waarvan er één "Juno" werd genoemd naar de naam van de oude Romeinse godin. Het zou logisch zijn om aan te nemen dat het tweede fregat is vernoemd naar een godheid.
Op dit punt is er echter een meer prozaïschversie. Feit is dat de graaf de Juno van een Amerikaanse industrieel verwierf, en het schip had al een naam. Het tweede schip werd met spoed gebouwd en op het moment dat het te water werd gelaten, uitte een van de toeschouwers aan de kust, die twijfelde aan de sterkte van het nieuwe zeilschip, twijfel: "Zal het niet uit elkaar vallen?" Waarop de meester, die toezicht hield op de bouw, antwoordde: "Niets, misschien zal het zwemmen." Dit is hoe de eenmast tender zijn naam kreeg. Het blijkt dat zelfs hier 'misschien' helemaal geen godheid is, maar een hoop op een succesvol resultaat van gebeurtenissen.
Geloof in een gelukkige kans en vertrouw op Gods voorzienigheid
Spreuken en gezegden die dit vermeldenhet woord is vaak ironisch of verwerpelijk: 'Ik hoopte op een kans - en de zaak ging niet door' of 'Misschien wel, denk ik - broers, beiden liegen.'
Daarom kan men niet zeggen dat het beruchte woord ismaakt deel uit van de brede Russische ziel. Is het goed of slecht om willekeurig te hopen? Op basis van de betekenis van de bovenstaande spreekwoorden moedigt populaire wijsheid dergelijk gedrag niet echt aan, maar beschouwt het het als een teken van luiheid, slordigheid en bijziendheid.
Hoewel dit woord soms als aansporing dientactie, een oproep om niet bang te zijn voor moeilijkheden, om te geloven dat alles goed zal aflopen: "Misschien zullen we doorbreken, niet afdrijven, we zullen niet verloren gaan!" Hier zou een synoniem voor het woord "misschien" kunnen klinken als "God zal helpen", "geluk zal aan onze kant staan". Hoewel een ander bekend spreekwoord deze impuls onderdrukt: "Vertrouw op God, maar maak zelf geen fout."
Waarom wordt een touwtas een netzak genoemd?
Nog een nakomeling van "avos" - gevlochten van duurzaamportemonnee-draden, die in de Sovjettijd in bijna elk huis aanwezig waren en werden gebruikt om boodschappen en andere goederen die in de winkel waren gekocht, te vervoeren. Deskundigen beweren dat dit compacte kleine ding, dat gemakkelijk in een zak kan worden opgerold, een gewicht tot 70 kilogram kan weerstaan.
Vaker heette het gewoon een raster, maar dankzijreprise van de beroemde satiricus Arkady Raikin, ze kreeg een middelste naam. 'En dit, kameraden, is een koordzak! En ik zal er iets in brengen! " - de grote meester van het artistieke woord amuseerde het publiek, terwijl hij met een lege tas over het podium liep. Ik vond de grappige naam leuk, ging naar de mensen toe en werd een begrip voor iets nuttigs in het dagelijks leven.
