Bijna elke student weet dat alsde leraar in de Russische taalles zal zich tot hem wenden met de woorden: "Maak zinnen volgens de schema's" - dan moet je eerst de structuur bepalen en aan het einde blijft het om leestekens te plaatsen. Bovendien kan elke student met het laatste omgaan, omdat ze in een schematische tekening worden weergegeven. Alle beeldtechnieken zijn rechtstreeks afhankelijk van verschillende factoren: de aanwezigheid van directe spraak, participatieve en participatieve uitdrukkingen, evenals het type en type zinnen en hun schema's.
Directe rede
Om een schetsvoorstel op te stellenvan dit type heb je de woorden van de auteur en directe spraak nodig. In dit geval worden de eerste aangeduid door een hoofdletter "a" of een hoofdletter "A" (indien geschreven aan het begin van een zin), en de tweede - door een hoofdletter "P" met het verplichte gebruik van aanhalingstekens.
"Vader .;
A: "P!";
"P, -a. -P";
A: "P!" - en.
In elk van hen zijn de leestekens al geplaatst, wat helpt om ook leestekens snel te leren.
Simpel en complex
Als je de vraag beantwoordt hoe je moet componereneen zinsschema van een complex of eenvoudig type, dan moet u beginnen met de conventionele afbeeldingen die in schematische tekeningen worden gebruikt. De meest voorkomende is het lineaire schema, waarbij haakjes worden gebruikt voor ondergeschikte bijzinnen en vierkante haken voor de belangrijkste. Bovendien hebben predikaat en onderwerp ook hun eigen tekens. In het eerste geval zijn dit twee parallelle lijnen en in het tweede een streepje. Het is vermeldenswaard dat in een complex type de zogenaamde communicatiemiddelen kunnen worden aangegeven - een vakbondswoord of een vakbond, en de vraag wordt ook gesteld van het hoofdgedeelte naar het ondergeschikte deel. De eenvoudigste voorbeelden zijn: [- =, =], [-, - =] en [- =].
Complex
Bij het beslissen hoe een complexe zin in kaart moet worden gebrachttype, moet u er rekening mee houden dat ze van drie soorten zijn: niet-unie, complex en complex. Onthoud bij het grafisch weergeven: alle communicatiemiddelen en de onderdelen van het voorstel zelf moeten zonder mankeren worden weergegeven. Bijvoorbeeld: [- =], [= -] en [- =, =].
Ingewikkeld
Er moet altijd een afhankelijke persoon zijneen deel. Het is tussen haakjes gemarkeerd met een woord erin gegraveerd, dat als een bundel dient, en het is aan de vraag die wordt gesteld vanuit het hoofdwoord of de hoofdzin. Hoe u in dit geval een voorstel kunt opstellen, is te zien aan een illustratief voorbeeld: [- =], (sinds).
Alternatieve schematische tekeningweergave
Naast lineaire typen wordt het soms geaccepteerdgebruik verticale schema's. Hun belangrijkste verschil met de eerste is de afwezigheid van komma's en andere leestekens en hun locatie onder het hoofdgedeelte. In dit geval kunnen er zoveel ondergeschikte clausules zijn als u wilt. Bijvoorbeeld:
waarom? (omdat)
welke? (wie).
Hoger onderwijs
De vraag rijst hoe een voorstel op hoofdlijnen moet worden opgestelden tijdens de pre-universitaire opleiding. In dit geval worden gespecialiseerde posters geoefend met het beeld van de ondergeschikte delen in de vorm van cirkels en de belangrijkste in de vorm van rechthoeken. Bovendien kunnen vakbonden in sommige situaties buiten de grafische figuren worden verplaatst, maar met het verplichte verlaten binnen het vakbondswoord. Dit moet worden gedaan, aangezien de vereniging hetzelfde deel van het woord is als de andere componenten (deelwoord, predikaat, onderwerp, enzovoort).
