Semantiek is een wetenschap zonder welke het ongelooflijk moeilijk is om een ​​taal te leren

In de breedste zin van het woord is semantiek een sectietaalkunde, met als onderwerp de relatie tussen de bestaande en de ingebeelde werkelijkheid en de taaluitingen die in deze realiteiten worden gebruikt. Met andere woorden, de semantiek van een taal dient om te zoeken naar algemene patronen in de weergave en projectie van werkelijkheden in deze taal. Zowel objecten of verschijnselen als abstracte categorieën, processen die geen praktische toepassing of materiële schil hebben, kunnen worden weerspiegeld.

De rol van semantiek in taal

Vertaald uit het Grieks, is semantiekaanduiding van iets (Griekse wortel semanticos - "aanwijzen"). Semantiek in haar taalkundig begrip dient om de verbanden te bestuderen tussen de verschijnselen van een natuurlijke taal en het toepassingsgebied, of het nu de echte of de imaginaire wereld is.

Deze wetenschap laat duidelijk zien hoeeen persoon die bekend is met de grammaticale structuur van de taal en een reeks basale syntactische, lexicale, morfologische eenheden is in staat om zijn gedachten in verbale vorm te kleden en informatie waar te nemen die uit verschillende bronnen komt, zelfs degene die hij voor het eerst tegenkomt.

Semantiek is een essentieel onderdeel van zo'n sectie.taalkunde als grammatica. In het ontwikkelingsproces van een taal ondergaat de semantiek van een woord talrijke veranderingen met de opkomst van nieuwe theorieën en bepalingen in de taalkunde. De basisprincipes die bij de constructie van de semantische component worden gebruikt, zijn bijvoorbeeld ontwikkeld door de Amerikaanse wetenschappers J. Katz en J. Fodor.

Semantiek in woordenboeken: principes en kenmerken

In het proces van semantische analyse, de woordenschatde betekenis van een woord wordt vastgelegd met behulp van een speciale definitie, of een definitie die is ontwikkeld in een gespecialiseerde taal. Semantische taal impliceert een meer expliciete (uitgebreide), maar tegelijkertijd een meer rigoureuze beschrijving van een object of fenomeen dan vanuit het oogpunt van alledaagse taal. Op de pagina's van het semantische woordenboek vindt u bijvoorbeeld het volgende kenmerk: "NOSINF = INF, PREV". Het wordt gebruikt om kort een informatiedrager aan te duiden, die vanuit het oogpunt van semantiek gelijk wordt gesteld aan een object dat informatie bevat.

Bij het interpreteren van woorden door middel van natuurlijktaalwetenschappers gebruiken enkele aanhalingstekens om uitdrukkingen en componenten te schrijven. Deze methode wordt echter niet gebruikt in woordenboeken, aangezien het systeem van de vocabulaire-bronrangschikking een "woordinterpretatie" -plaatsingsmodel veronderstelt, d.w.z. de definitie bevindt zich meestal rechts van het woord dat wordt gedefinieerd. Bij het interpreteren van zinnen gebruiken taalkundigen dubbele aanhalingstekens. Er moet aan worden herinnerd dat de technieken die men tegenkomt in de semantiek niet samenvallen met die in natuurlijke taal. De constructie "BINNEN HET HUWELIJK" in de semantiek zal bijvoorbeeld niet worden beschouwd als een combinatie van drie woorden, maar als een enkel studieonderdeel.

Semantiek is een bijzondere wetenschap, die in haarde praktijk gebruikt de categorie metataal. Deze term is nodig om een ​​taal aan te duiden waarmee een andere taal wordt beschreven. Natuurlijk kan bijvoorbeeld als metataal fungeren in relatie tot zichzelf. De elementen van de metataal kunnen ook grafische diagrammen, tabellen, afbeeldingen of figuren zijn, die vaak worden aangetroffen in geïllustreerde woordenboeken.