Is het mogelijk om te vertellen over de Decembrist-opstand?kort? De couppoging is omgeven door zoveel gebeurtenissen en wordt gekenmerkt door zoveel nuances dat er hele boeken aan zijn gewijd. Dit was het eerste georganiseerde protest tegen de lijfeigenschap in Rusland, dat een enorme weerklank in de samenleving veroorzaakte en een aanzienlijke impact had op het politieke en sociale leven van het daaropvolgende tijdperk van de regering van keizer Nicolaas I. Desalniettemin zullen we in dit artikel proberen om wijd de Decembrist-opstand kort in.
Algemene informatie
14 december 1825 in de hoofdstad van het Russische rijkPetersburg - er was een poging tot een staatsgreep. De opstand werd georganiseerd door een groep gelijkgestemde edelen, van wie de meesten bewakers waren. Het doel van de samenzweerders was de afschaffing van de lijfeigenschap en de afschaffing van de autocratie. Opgemerkt moet worden dat de opstand qua doelen aanzienlijk verschilde van alle andere samenzweringen uit het tijdperk van de staatsgrepen.
Verlossingsunie
De oorlog van 1812 had gevolgen voor alle aspecten van het levenmensen hebben een grote impact. Er was hoop op mogelijke veranderingen, voornamelijk de afschaffing van de lijfeigenschap. Maar om de lijfeigenschap te elimineren, was het noodzakelijk om de monarchale macht constitutioneel te beperken. De geschiedenis van Rusland in deze periode werd gekenmerkt door de massacreatie op ideologische basis van gemeenschappen van bewakers, de zogenaamde artels. Uit twee van dergelijke artels aan het begin van 1816 werd de Salvation Union gevormd. De maker was Muravyov Alexander, leden van de vereniging waren Muravyov Nikita, Trubetskoy Sergey, Yakushkin Ivan, later voegde Pavel Pestel zich toe. De doelstellingen van de Unie waren de emancipatie van de boeren en de hervorming van het staatsbestuur. In 1817, Pestel schreef het charter van de organisatie, de meeste deelnemers waren vrijmetselaars loges, omdat de invloed van de rituelen van de vrijmetselaars weerspiegeld werd in het dagelijkse leven van de Unie. Meningsverschillen tussen leden van de gemeenschap over de mogelijkheid om de koning te vermoorden tijdens een staatsgreep leidden tot de ontbinding van de Unie in de herfst van 1817.
Welzijnsunie
Begin 1818 werd de Unie in Moskou georganiseerdwelvaart - een nieuw geheim genootschap. Het omvatte tweehonderd mensen, die zich bezighielden met het idee om een geavanceerde publieke opinie te vormen, om een liberale beweging te creëren. Hiervoor moest het legale liefdadigheids-, literaire, educatieve organisaties organiseren. In het hele land werden meer dan tien vakbondsraden opgericht, ook in St. Petersburg, Chisinau, Tulchin, Smolensk en andere steden. Er waren ook "zij" raden gevormd, bijvoorbeeld de raad van Nikita Vsevolzhsky, "Groene lamp". De leden van de Unie moesten actief deelnemen aan het openbare leven, proberen hoge posities in het leger te bekleden, overheidsinstanties. De samenstelling van de samenleving veranderde regelmatig: de eerste deelnemers kregen gezinnen en gingen met pensioen uit politieke aangelegenheden, nieuwe kwamen om hen te vervangen. In januari 1821 werd in Moskou drie dagen lang een congres van de Unie van Welzijn gehouden, vanwege meningsverschillen tussen aanhangers van gematigde en radicale trends. Het congres werd voorgezeten door Mikhail Fonvizin en Nikolai Turgenev. Het bleek dat de informanten de regering hadden geïnformeerd over het bestaan van de Unie en er werd besloten deze formeel te ontbinden. Dit maakte het mogelijk om mensen kwijt te raken die per ongeluk in de gemeenschap kwamen.
Reorganisatie
De ontbinding van de Welfare Union was een stap in de richtingreorganisatie. Er ontstonden nieuwe samenlevingen: Noord (in St. Petersburg) en Zuid (in Oekraïne). De hoofdrollen in de noordelijke samenleving werden gespeeld door Trubetskoy Sergey, Muravyov Nikita en later - Ryleev Kondraty, een beroemde dichter die de militante republikeinen om hem heen verzamelde. Het hoofd van de organisatie was Pavel Pestel, officieren van de wacht Mikhail Naryshkin, Ivan Gorstkin, marineofficieren Nikolai Chizhov en de gebroeders Bodisko, Mikhail en Boris namen actief deel. De Southern Society werd bijgewoond door de broers Kryukov (Nikolai en Alexander) en de broers Bobrishchev-Pushkin: Pavel en Nikolay, Alexey Cherkasov, Ivan Avramov, Vladimir Likharev, Ivan Kireev.
Achtergrond van de gebeurtenissen van december 1825
Het jaar van de Decembrist-opstand is aangebroken.De samenzweerders besloten om te profiteren van de moeilijke juridische situatie die zich ontwikkelde rond het recht op de troon na de dood van Alexander I.Er was een geheim document volgens welke Konstantin Pavlovich, de broer van kinderloze Alexander I, die de volgende in anciënniteit was na hem, deed afstand van de troon. Aldus had de volgende broer, Nikolai Pavlovich, hoewel hij buitengewoon impopulair was onder de militair-bureaucratische elite, een voordeel. Tegelijkertijd, zelfs voordat het geheime document werd ontdekt, haastte Nicolaas zich om zijn rechten op de troon op te geven ten gunste van Constantijn onder de aanval van M. Miloradovich, gouverneur-generaal van Sint-Petersburg.
Machtsverandering
Op 27 november 1825 begon de geschiedenis van Rusland aan een nieuwebeurt - formeel verscheen er een nieuwe keizer, Constantijn. Er werden zelfs meerdere munten geslagen met zijn afbeelding. Constantijn accepteerde de troon echter niet officieel, maar deed er ook geen afstand van. Er werd een zeer gespannen en dubbelzinnige positie van het interregnum gecreëerd. Als gevolg hiervan besloot Nicholas zichzelf tot keizer te verklaren. De eed was ingesteld op 14 december. Eindelijk kwam er een machtswisseling - het moment waarop de leden van de geheime gemeenschappen hebben gewacht. Er werd besloten om de Decembrist-opstand te beginnen.
De opstand van 14 december was een gevolg van het feit dat inAls resultaat van een lange nachtelijke sessie in de nacht van 13 op 14 erkende de senaat niettemin het wettelijke recht van Nikolai Pavlovich op de troon. De Decembristen besloten te voorkomen dat de Senaat en troepen de eed aan de nieuwe tsaar zouden afleggen. Het was onmogelijk om te aarzelen, vooral omdat de minister een groot aantal aanklachten op zijn bureau had liggen en de arrestaties spoedig konden beginnen.
Geschiedenis van de Decembrist-opstand
De samenzweerders waren van plan de Peter en Paul te bezettenhet fort en het Winterpaleis, arresteer de koninklijke familie en, indien bepaalde omstandigheden zich voordoen, doden. Sergei Trubetskoy werd gekozen om de opstand te leiden. Verder wilden de Decembristen van de Senaat de publicatie eisen van een nationaal manifest waarin de vernietiging van de oude regering en de oprichting van een voorlopige regering werd aangekondigd. Admiraal Mordvinov en graaf Speransky zouden leden zijn van de nieuwe revolutionaire regering. De afgevaardigden werden belast met de goedkeuring van de grondwet - een nieuwe basiswet. Als de Senaat weigerde een nationaal manifest aan te kondigen met clausules over de afschaffing van de lijfeigenschap, gelijkheid van iedereen voor de wet, democratische vrijheden, de invoering van verplichte militaire dienst voor alle klassen, de introductie van een juryrechtspraak, de verkiezing van ambtenaren, de afschaffing van de hoofdelijke belasting, enz., werd besloten hem dit met geweld te laten doen.
Toen was het de bedoeling om een Nationale Raad bijeen te roepen,die zou beslissen over de keuze van een regeringsvorm: een republiek of een constitutionele monarchie. Als de republikeinse vorm werd gekozen, zou de koninklijke familie het land moeten worden verdreven. Ryleev stelde eerst voor om Nikolai Pavlovich naar Fort Ross te sturen, maar toen bedachten hij en Pestel de moord op Nikolai en misschien op Tsarevich Alexander.
14 december - de opstand van de Decembristen
Laten we kort beschrijven wat er op de dag van de poging is gebeurd.staatsgreep. Vroeg in de ochtend wendde Ryleev zich tot Kakhovsky met het verzoek om het Winterpaleis binnen te gaan en Nikolai te doden. Hij was het eerst eens, maar weigerde toen. Tegen elf uur 's ochtends werden het Moscow Guards Regiment, het Grenadier Regiment en de matrozen van de Guards Naval Crew teruggetrokken naar het Senaatsplein. In totaal - ongeveer drieduizend mensen. Desalniettemin werd Nicholas een paar dagen voordat de opstand van Decembrist van 1825 begon, gewaarschuwd voor de bedoelingen van de leden van de geheime gemeenschappen door de decembristen Rostovtsev, die de opstand onwaardig achtte nobele eer, en door de chef van de generale staf Diebitsch . Al om zeven uur 's ochtends legden de senatoren de eed af aan Nicolaas en riepen hem uit tot keizer. Trubetskoy, aangesteld als leider van de opstand, verscheen niet op het plein. De regimenten op Senatskaya bleven staan en wachten tot de samenzweerders tot een gemeenschappelijke mening kwamen over de benoeming van een nieuwe leider.
Culminerende evenementen
Op deze dag werd de geschiedenis van Rusland beslist.Graaf Miloradovich, die te paard voor de soldaten verscheen, begon te zeggen dat als Constantijn weigerde keizer te worden, er niets gedaan kon worden. Obolensky, die de gelederen van de rebellen verliet, drong er bij Miloradovich op aan om weg te rijden, en toen hij zag dat hij niet reageerde, verwondde hij hem licht in de zijkant met een bajonet. Kakhovsky schoot tegelijkertijd met een pistool op de graaf. Prins Mikhail Pavlovich en kolonel Sturler probeerden de soldaten tot gehoorzaamheid te brengen, maar alle pogingen waren niet succesvol. Niettemin sloegen de rebellen tweemaal de aanval van de Horse Guards, onder leiding van Alexei Orlov, af.
Tienduizenden bewoners verzamelden zich op het pleinPetersburg, sympathiseerden ze met de rebellen en gooiden ze stenen en boomstammen naar Nicholas en zijn gevolg. Als resultaat werden er twee "ringen" van mensen gevormd. De ene omsingelde de rebellen en bestond uit degenen die eerder kwamen, de andere werd gevormd uit degenen die later kwamen, de gendarmes lieten hen niet op het plein toe, dus stonden mensen achter de regeringstroepen die de Decembristen omsingelden. Zo'n omgeving was gevaarlijk en Nikolai twijfelde aan zijn succes en besloot bemanningen voor te bereiden voor de leden van de koninklijke familie voor het geval ze naar Tsarskoe Selo moesten vluchten.
Ongelijke krachten
De pas gemaakte keizer begreep dat de resultatende Decembrist-opstanden zijn misschien niet in zijn voordeel, dus vroeg hij Metropolitans Eugene en Seraphim om een beroep te doen op de soldaten met het verzoek zich terug te trekken. Dit leverde geen resultaten op en Nikolai's vrees nam toe. Toch slaagde hij erin het initiatief in eigen hand te nemen terwijl de rebellen een nieuwe leider aan het kiezen waren (prins Obolensky werd bij hen aangesteld). De regeringstroepen waren meer dan vier keer in de minderheid dan het leger van de Decembristen: negenduizend infanteriebajonetten, drieduizend cavaleriesabel werden verzameld, later noemden ze artilleristen (zesendertig kanonnen), in totaal - ongeveer twaalfduizend mensen. De rebellen telden, zoals reeds opgemerkt, drieduizend.
Nederlaag van de Decembristen
Wanneer vanaf de kant van Admiralteysky Boulevardde bewakersartillerie verscheen, Nikolai beval een bliksemschicht af te vuren op het "gepeupel" op de daken van de senaat en de aangrenzende huizen. De Decembrists reageerden met geweervuur en vluchtten toen onder een hagel van grapeshot. Na hen gingen de schoten door, de soldaten renden het ijs van de Neva op om naar het Vasilyevsky-eiland te verhuizen. Op het ijs van de Neva deed Bestuzhev een poging om de slagorde vast te stellen en opnieuw in de aanval te gaan. De troepen stonden opgesteld, maar werden beschoten met kanonskogels. Het ijs brak, mensen verdronken. Het plan mislukte; bij het vallen van de avond lagen honderden lijken op straten en pleinen.
Arrestatie en berechting
Op de vraag in welk jaar de opstand wasEr zijn decembristen gebeurd en hoe het eindigde, waarschijnlijk zullen er vandaag niet veel antwoorden. Deze gebeurtenis heeft echter grotendeels de verdere geschiedenis van Rusland beïnvloed. De betekenis van de opstand van de Decembristen kan niet worden onderschat - zij waren de eersten in het rijk die een revolutionaire organisatie oprichtten, een politiek programma ontwikkelden, een gewapende opstand voorbereidden en uitvoerden. Tegelijkertijd waren de rebellen niet klaar voor de processen die volgden op de opstand. Sommigen van hen werden na het proces geëxecuteerd door ophanging (Ryleev, Pestel, Kakhovsky en anderen), de rest werd verbannen naar Siberië en andere plaatsen. Er ontstond een breuk in de samenleving: sommigen steunden de tsaar, anderen - de mislukte revolutionairen. En de overlevende revolutionairen zelf, verpletterd, geketend, gevangengenomen, leefden in diepe mentale pijn.
Tot slot
Over hoe de opstand in Decembrist plaatsvond,werd kort besproken in het artikel. Ze werden gedreven door één wens: revolutionair verzetten tegen de autocratie en lijfeigenschap in Rusland. Voor enthousiaste jonge mannen, uitmuntende militairen, filosofen en economen, vooraanstaande denkers, werd de couppoging een examen: iemand toonde sterke punten, iemand zwak, iemand toonde daadkracht, moed, zelfopoffering en iemand begon te aarzelen, kon de opeenvolging van acties trok zich terug.
De historische betekenis van de Decembrist-opstandligt in het feit dat ze de basis legden voor revolutionaire tradities. Hun toespraak markeerde het begin van de verdere ontwikkeling van bevrijdingsgedachten in het lijfeigenschap Rusland.
