Steppegrond vanuit economisch oogpuntgebruik is het meest gunstige platform. Het zijn deze zones die het grootste deel van het productieve grondfonds vormen, hoewel natuurlijk niet elke steppe de boer kan behagen met voedzame chernozem. Dit wordt bevestigd door de bodems van de Russische steppen, die ook worden vertegenwoordigd door droge gebieden en noordelijke gebieden met een gemiddeld humusgehalte. Toch zijn er in het zuiden van het land veel vruchtbare boomloze zones die rijk zijn aan voedingsstoffen.
De belangrijkste kenmerken van de steppebodem
Alle soorten steppebodems worden gekenmerkt door de afwezigheid vanbossen en lage grondwaterstanden. Deze factoren bepaalden in hoge mate de balans van voorwaarden waaronder deze dekking tot stand komt. Een van de belangrijkste indicatoren die helpen om het type steppegrond te kwalificeren, is het humusgehalte. Tsjernozems van bos-steppezones hebben bijvoorbeeld een grotere dikte van humushorizons dan gewone kastanje- en chernozem-afdekkingen. Om te bepalen welke bodem in de steppe het meest gunstig is voor landbouwactiviteiten, is het belangrijk om rekening te houden met het gehalte aan andere nutriënten. Zo hebben oude akkers extra voeding nodig met mest en minerale meststoffen. Ervaren boeren raden ook aan om fosfor te gebruiken, en op sommige plaatsen stikstof- en kaliumsupplementen.
Voorwaarden voor de vorming van grond in de steppen
De ontwikkeling van zones van steppebodems vindt meestal plaats onderblootstelling aan warme, droge of gematigde klimaten. In Rusland vindt de vorming van de zuidelijke steppebedekking bijvoorbeeld plaats bij een gemiddelde jaartemperatuur van 0 ... + 10 ° C. Wat betreft neerslag varieert hun gemiddelde jaarlijkse hoeveelheid van 300 tot 500 mm. De meest voorkomende neerslag vindt plaats in de regio Ciscaucasia, en naar het noorden toe verandert dit niveau aanzienlijk. De meeste neerslag valt in de eerste helft van de zomer. Vaak is de neerslag in deze periode stormachtig van aard, al is de steppebodem niet extreem vochtig te noemen. De grootste vochtreserves worden waargenomen in de lente, wat wordt vergemakkelijkt door het smeltproces van de sneeuw. Maar dit is typisch voor de noordelijke regio's, en de zuidelijke steppen worden gekenmerkt door een tekort aan water. Om deze reden wordt in sommige gebieden een niet-flush type waterregime gevormd.
Ouder rotsen
In Rusland, bodemvorming in termen van rotsen endepositie gebeurt op verschillende manieren, afhankelijk van de regio. In het laagland van de Zwarte Zee komt löss bijvoorbeeld vrij veel voor, en in de steppen van het Stavropol-plateau worden zware löss-achtige leemsoorten waargenomen. Het overwicht van zandige leem is kenmerkend voor het Wolga-platform - in deze regio worden steppebodems gevormd onder invloed van eluvium van rotsen en gele quartaire leem. Op het grondgebied van de Kaspische zone worden zoute leem en allerlei soorten afzettingen van mariene oorsprong gevonden.
Naarmate de afwezigheid van bossen opengaattoegang tot de wind, er zijn ook verweringsproducten - met name de Kulunda-vlakte is rijk aan rotsdeeltjes. De gemeenschappelijke kenmerken van de vermelde rotsen, die de steppebodems vormen, omvatten een verhoogd gehalte aan gemakkelijk oplosbare zouten, carbonaat en gipselementen.
Vegetatie dekking
Het steppe-reliëf als zodanig heeft weiniginvloed op de ontwikkeling van de flora. In dit opzicht moet u vertrouwen op het type bodem en externe omstandigheden. In droge gebieden is de vegetatiebedekking bijvoorbeeld complex. Dit zijn schaarse, ondermaatse planten, die ongeveer 70% van de gehele flora kunnen uitmaken. Donkere kastanjegronden zijn ideaal voor de ontwikkeling van grassen en grassen. Dit bevestigt nogmaals dat er met verschillende factoren rekening moet worden gehouden om te bepalen welke grond in de steppe het beste is voor het verbouwen van een bepaald gewas. In dit geval is het belangrijkste criterium voor de beoordeling van de vruchtbaarheid het type bodembedekking. In de centrale regio's overheersen kastanjebodems en lichte kastanjebodems - dienovereenkomstig kunnen in deze zones efemeroïden en efemeriden worden gekweekt. Vooral bloementelers kunnen hier irissen en tulpen planten. Op alkalische bodems worden vaak zwarte alsem, camphorosma en biyurgun gevonden, en vochtige bodembedekkers worden een gunstig platform voor tarwegrasplantengroepen.
reliëf eigenschappen
Gewoon terrein domineert meestal als de belangrijkstevoor alle steppezones. Dit zijn ruimtes die praktisch geen uitzonderlijke hoogtes, depressies en ravijnen hebben. Tegelijkertijd worden de steppen niet overspoeld met hol water, worden ze niet overspoeld, waardoor het ook mogelijk is om een enkele oppervlaktestructuur over grote gebieden te behouden. Het uiteenvallen van het reliëf is echter nog steeds kenmerkend voor de Centraal-Russische zone van de steppen. De bodem in deze regio kan bedekt zijn met dichte geul-geulennetwerken, wat ernstige problemen veroorzaakt bij de ontwikkeling van ongerepte gronden. Er kunnen ook kleine schotelvormige verdiepingen zijn, maar dit is eerder een uitzondering op de regel.
Bodemkenmerken in droge steppen
Bodems van dit type onderscheiden zich door de meest uitgesprokennadelen van steppegrond. Weinig regenval, winderigheid en droogte - deze en andere factoren bepaalden de problemen in verband met de exploitatie van deze dekking. De basis van de vegetatie is de weide-steppegroep, waaronder het proces van zodebodemvorming plaatsvindt. In de zomer sterven efemere en weideplanten af, waardoor de grond van droge steppen bedekt raakt met grasvilt met tekenen van ontbinding. Enerzijds is dit proces nuttig voor de vorming van humuszuren, anderzijds vindt uitdroging en coagulatie van nuttige elementen plaats onder invloed van zonlicht. Bij droogte op een geringe inweekdiepte worden ook de processen van uitspoeling van natrium-, magnesium- en calciumzouten waargenomen, waardoor een bodemhorizon wordt gevormd.
De eigenschappen van de chernozem-bodem van de steppen
De ontwikkeling van chernozem-bodems vindt plaats tegen de achtergrondovervloedige manifestatie van forb-steppe-vegetatie. Daarom is het belangrijkste kenmerk van een dergelijke hoes de rijkdom aan organisch materiaal. In het profielgedeelte van chernozems is een donkergekleurde verzadigde humuslaag te onderscheiden, die ook wordt benadrukt door een karakteristieke klonterige of korrelige structuur. De chernozem-bodems van de steppe kunnen grote hoeveelheden aselementen en stikstof bevatten, wat het belangrijkste verschil is van deze bedekking. De aanvoer van deze componenten vindt jaarlijks plaats in het proces van afbraak van plantenstrooisel. Dit fenomeen wordt ook bevorderd door hydrothermische omstandigheden, die reacties veroorzaken in complexe humusverbindingen van hetzelfde humuszuur.
Een paar woorden tot slot
De voorwaarden voor de vorming van steppezones zijn grotendeelstegenstrijdig en op zijn minst divers in hun invloed op de bodembedekking. Het is dankzij de convergentie van tegengestelde factoren dat de bodems van de steppen verzadigd zijn met voedingsstoffen. Zo draagt droogte bij aan de snelle afbraak van vegetatie, wat resulteert in de vorming van humus. Verder wordt bij hevige regenval ook de aanmaak van humuszuren gestimuleerd, die in de toekomst als basis dienen voor de ontwikkeling van een vruchtbare chernozemlaag.
