Al jaren proberen onderzoekersom erachter te komen wie sterker is - een beer of een tijger? Deze vraag rees vrij lang geleden, en ondanks het feit dat deze dieren zeldzaam van aard zijn, zijn er gevallen waarin gevechten tussen hen uitbraken. Het was lang niet altijd mogelijk om een duidelijke overwinning van een van de roofdieren waar te nemen. Sommige gevechten eindigden met de vlucht van de tijger, andere met de nederlaag van de beer. Maar om dit probleem in meer detail te begrijpen, is het noodzakelijk om elk roofdier nader te bekijken.
Over de Ussuri-tijgers
Om te begrijpen wie sterker is - een beer oftijger, je moet de kenmerken van elk van hen overwegen. We beginnen met de kattenvertegenwoordiger. Het belangrijkste kenmerk van deze tijgersoort is dat ze nooit het doel nastreven om het slachtoffer te immobiliseren of te verwonden. De Ussuri-tijger is een dier dat vanaf de eerste aanval zijn toekomstige voedsel probeert te doden. Hoewel zijn klauwen korter zijn dan die van een beer, zijn ze erg scherp, en de tanden van het beest kunnen het slachtoffer in een oogwenk uit elkaar trekken. In het geval van het jagen op een klein hert is één slag op de wervelkolom voldoende. Maar in de meeste gevallen jaagt de tijger op groter wild, in welk geval hij niet op geluk hoopt, maar radicaal handelt. Hij omklemt zijn slachtoffer met twee poten en bijt in de nek. Het bijt door het ruggenmerg en de wervelkolom, waarna het slachtoffer geen weerstand kan bieden. De beschrijving van de tijger houdt hier echter niet op, en nu leren we iets anders interessants.
De perfecte Big Booty Killer
We kunnen daar met een groot vertrouwen over sprekende voordelen van tijgers zoals behendigheid en snelheid. Dit roofdier probeert het gevecht met één slag te winnen. De grootste prooi van de Ussuri-tijger is een buffel of een stier. Het komt voor dat het niet mogelijk is om door het ruggenmerg te bijten, en dan probeert de jager zijn prooi te wurgen. Er werden herhaaldelijk gevallen waargenomen waarbij de tijger voor het eerst de pezen met zijn poot scheurde zodat de prooi niet ver weg zou rennen, en vervolgens het slachtoffer wurgde. Er doen zich echter vaak problemen voor in het proces. De tijger is echter een dier dat is ontworpen om bliksemsnel en verraderlijk te doden. Deze roofdieren kunnen geen lange gevechten met de vijand doorstaan. Het is geen geheim dat tijgers vatbaar zijn voor paniek, vooral als de zaken niet volgens plan verlopen. Het komt vaak voor dat het beest gewoon wegrent, zelfs nadat het zijn slachtoffer heeft verwond.
Beschrijving van de tijger in detail
Het is geen geheim dat katten als ideaal worden beschouwd.roofdieren. Hun dieet bestaat voor 100% uit dierlijk vlees. Hieruit kunnen we concluderen dat de tijger alleen bezig is met datgene waarop hij jaagt. Bijna elke dag kan een volwassen roofdier jagen en prooien meenemen. Maar er zijn ook trieste gevallen. Een gevecht met een groot hakmes eindigde bijvoorbeeld meer dan eens in een nederlaag voor een katachtige. Als resultaat van een bloedig gevecht kunnen zowel een wild zwijn als een tijger sterven. Het grootste nadeel van deze roofdieren is dat ze de neiging hebben in paniek te raken tijdens een gevecht, en niets is erger. Het gewicht van een tijger bereikt vaak 300 kilogram, dit suggereert dat het een zeer gevaarlijk massief roofdier is, maar een lang gevecht en vergeldingsaanvallen van het slachtoffer kunnen hem in verwarring brengen.
Over bruine beren
De beer kreeg niet voor niets de titel van eigenaar van de taiga.Weinigen zullen in staat zijn om op gelijke voet met de klompvoet te vechten. Als een tijger soms problemen heeft met een hakmes, dan vormt een wild zwijn geen groot gevaar voor een beer. Het belangrijkste kenmerk van de bruine beer is dat hij voorlopig traag en lui is. Gewoonlijk leidt hij deze manier van leven alleen omdat hij kostbaar vet moet besparen. Meestal is de gemiddelde beer qua gewicht iets groter dan de tijger, hetzelfde geldt voor kracht. Opgemerkt moet worden dat de bruine beer een omnivoor dier is. Om deze simpele reden is een klompvoet niet zo bang voor blessures als een tijger. Dit komt door het feit dat als er iets gebeurt, hij in staat zal zijn een prooi te vinden die geen weerstand biedt, en wanneer hij zijn wonden geneest, zal hij met hernieuwde kracht terugkeren. In het geval van de tijger kan elke wond de laatste zijn. Het zal moeilijk zijn om iemand met een gebroken poot of beschadigde ogen in te halen.
Wat is er nog meer interessant aan de eigenaar van het bos?
Dat kan met veel vertrouwen worden gezegdde klompvoet is zeer goed aangepast aan een lang gevecht. Hij is een zeer vasthoudend vechter, dus hij zal tot de laatste stand blijven, in tegenstelling tot bijna elke tijger. Hoewel er gevallen zijn waarin het doorzettingsvermogen van de kat zijn werk deed. Tijgers zijn in principe erg onvoorspelbaar, ze kunnen eerst ontsnappen, dan van gedachten veranderen en terugkeren. Hier vind je kleine overeenkomsten met huiskatten, wiens gedrag soms de verklaring tart.
We hebben al bedacht wat de beer eetbruin, en je weet dat het omnivoor is. Om deze simpele reden is dit dier minder agressief. Een uitzondering is het vrouwtje met nakomelingen. In dit geval zal haar woede hoger zijn dan bij elke hongerige kat, maar niet bij een kat met kittens. Maar er werden geen gevechten tussen zulke vrouwtjes geregistreerd. Over het algemeen is de mobiliteit van een beer iets lager dan die van een volwassen kat, maar hij is vele malen meer winterhard.
Wie is sterker - een beer of een tijger: statistieken
Volgens de jagers is de tijger gemakkelijker te doden.Dit beest is echter vele malen gevaarlijker dan dezelfde beer of hetzelfde hakmes. Als de laatste, wanneer ze gevaar voelen, wegrennen, vooral als ze het geluid van een schot horen, dan is de reactie van de tijger moeilijk te voorspellen. Het is waarschijnlijk dat hij de jager zal aanvallen. Tot op heden zijn er 44 gevallen van aanvaringen tussen een beer en een tijger geregistreerd. In 50% van de gevallen stierf de beer. Ongeveer 27% van de gevechten eindigde in de dood van de tijger en bij 23% ontsnapte de kat van het slagveld. Een ander interessant punt is dat 12 gevechten werden geïnitieerd door de tijger en de beer - 8. Wie in andere gevallen de agressor was, is niet duidelijk. Uit de statistieken blijkt dat de tijger wat sterker is; hij initieert ook vaker conflicten en valt plotseling aan. Als het gevecht voortduurt, sterft de kat of verlaat het gevecht. Maar als de tijger van het slagveld kan ontsnappen, kan de beer dat niet, omdat de snelheid van de kat iets hoger is. Het is ook interessant dat het de tijger is die zijn prooi kiest, aangezien het de agressor is. Het is onwaarschijnlijk dat hij een bruine beer zal kiezen, die hem in massa aanzienlijk overtreft.
Meerdere gevechten in detail
Rond 2009 werd een geval gemeldgevechten van een tijger, met een gewicht van ongeveer 205 kilogram, en een jonge beer - 200 kg. Volgens een ooggetuige werkte instantmoord niet, wat in feite het roofdier vermoeide. Maar de beer kon de tijger ook niet doden. Het is mogelijk dat er niet genoeg klauwen en tanden waren. Als gevolg hiervan verspreidden de dieren zich.
In 1997 was er een gevecht tussen een beer,die het nageslacht en de tijger leidde. Deze laatste was de initiatiefnemer. Als gevolg van het vallen van een kleine helling, grepen de dieren en vlogen enkele meters naar beneden. Een paar minuten later won de tijger het gevecht, maar hij liep een ernstige wond op, dus hij moest vlakbij gaan liggen. De welpen wisten tijdens het gevecht te ontsnappen.
Uit al het bovenstaande kunnen we dat concluderenhet feit dat de uitkomst van de strijd grotendeels afhangt van het soort slachtoffer dat de tijger kiest. De kenmerken van een potentiële prooi zijn altijd inferieur aan die van een roofdier. Dit komt door het feit dat als een zeer grote beer wordt gevangen, het erg moeilijk zal zijn om hem te verslaan.
Cognitieve feiten
In de meeste gevallen faalt de tijger in de eersteaanval leidt tot zijn nederlaag. Bovendien, hoe groter de beer, hoe moeilijker het is om hem te verslaan. Dit komt door het feit dat hij stabiel en winterhard is en er geen plaatsen op zijn lichaam zijn waar men zich straffeloos aan kan vastklampen. Bovendien wordt elke slag van de tijger teruggeslagen. Natuurlijk zijn er zogenaamde "verstoringen" - uitzonderingen op de regel. Dus, volgens deze uitzonderingen, kunnen grote tijgers zelfs Kodiaks, gigantische beren, verslaan. Hiervan zijn echter nog geen gevallen gemeld. De beer heeft een erg eentonige tactiek, hij probeert altijd het slachtoffer onder hem te verpletteren en breekt dan haar ruggengraat. In sommige gevallen bijt het in het nekvel.
conclusie
We probeerden erachter te komen wie sterker is: de beerof een tijger? Volgens de statistieken gaat de vertegenwoordiger van de kat aan de leiding. Dit kan te wijten zijn aan verschillende factoren. Als het niet mogelijk is om de prooi snel te doden, kan het roofdier zich altijd terugtrekken. De tijger verdient terecht de titel van koning van de taiga in het Verre Oosten. Onder de oude volkeren zorgde dit beest voor speciaal respect, omdat het erg moeilijk was om het te raken. Hoewel er gevallen waren waarin jonge tijgers met hun blote handen werden betrapt, en hun gewoonte van paniek was de schuld. Bovendien zijn kattenmanieren vorstelijker. Ze vallen vaak aan, zelfs als er geen kans is om te winnen. Misschien speelt waar de bruine beer zich mee voedt een rol bij de uitkomst van de veldslagen. Als hij dag in dag uit jaagde, zou hij de aanvallen van roofkatten effectiever kunnen afweren. In de tussentijd is er geen definitief antwoord op de vraag wie sterker is - een beer of een tijger.
