Nelson Mandella, wiens biografie zal zijnhieronder weergegeven, wordt beschouwd als een van de grootste mensen in Afrika, die praktisch van kinds af aan een duidelijk doel voor zichzelf heeft gesteld en er zijn hele leven naar heeft gestreefd. Uiteindelijk lukte het hem en deed hij precies wat hij wilde, ondanks het enorme aantal obstakels op zijn pad.
Jonge jaren
Nelson's vader had vier vrouwen.Alles bij elkaar brachten ze hem 13 kinderen, onder wie Nelson zelf. Zijn echte naam klinkt als Holilala, wat in vertaling uit de lokale taal betekent "de takken van een boom afplukken", of gewoon "grappenmaker". Het was Holilala die als eerste in de familie naar school ging, waar hij in feite een bekendere naam kreeg bij het grote publiek: Nelson. In die tijd was er een vergelijkbare traditie, toen de kinderen van lokale stammen Europese namen kregen. Zoals Mandela zich herinnerde, gaf hun leraar op de allereerste dag dat alle leerlingen naar school kwamen en nog helemaal niets wisten, een naam. Waarom Holilala precies zo'n bijnaam kreeg als Nelson, kwam er nooit achter.
Zodra de toekomstige president negen werdjaar oud, stierf zijn vader, die de leider van het dorp was. De rol van de voogd wordt vervuld door de regent van Jongintaba. Nelson Mandella hield van studeren en besteedde veel tijd aan dit specifieke beroep. Als gevolg hiervan ontving hij een diploma lager secundair onderwijs een jaar eerder dan gepland en zette hij zijn studie voort. In 1939 ging Holilala naar de enige universiteit in het land waar zwarte mensen konden worden opgeleid. Hij maakte zijn studie nooit af en omdat de regent van plan was met geweld met hem te trouwen, rende hij van huis weg. Hij werkte enige tijd in de mijn, daarna werd hij van daaruit ontslagen, kon hij contact opnemen met de voogd en zelfs min of meer de relaties verbeteren. Daarna krijgt Nelson een baan bij een advocatenkantoor. Tijdens zijn werk bij verstek, met de hulp van Jongintab, behaalt hij een bachelordiploma in de kunsten en vervolgt zijn studie, die om verschillende redenen nooit is afgerond.
Worstelen
Sinds 1943 is Nelson Mandella betrokken bijverschillende niet-gewelddadige acties die bepaalde acties van de overheid belemmeren. Sinds 1944 wordt hij lid van het African National Congress (ANC) en neemt hij deel aan de oprichting van de Youth League, die als een radicalere richting van het congres kan worden beschouwd. Sinds 1948, toen duidelijk werd dat de nieuwe regering niets zou doen tegen het bestaan van de apartheidspolitiek, begon ze actief deel te nemen aan het politieke leven van het land. Al in 1955 werd het Volkscongres georganiseerd, waar ook Nelson Mandella actief aan deelnam, waar hij tot op de dag van vandaag bekend om staat. Op dat moment werd het Freedom Charter aangenomen, dat het belangrijkste document van het ANC werd. Het is interessant dat de toekomstige president niet zozeer vocht voor de rechten van de zwarte bevolking als wel voor de gelijkheid van blanken en zwarten in het land, zich actief verzette tegen zowel het bestaande beleid van blanke suprematie als tegen radicale organisaties die alle licht wilden verdrijven. gevilde mensen uit het land. In 1961 wordt Nelson Mundella de leider van het gewapende verzet tegen de autoriteiten. Er worden verschillende sabotages, partijdige acties en nog veel meer ondernomen. Aanvankelijk was het de bedoeling dat niemand gewond zou raken tijdens dergelijke acties, maar in feite was dit niet altijd mogelijk. Het verzet duurde niet lang en de leider beschouwde het zelf als een laatste redmiddel, toen alle andere pogingen om de situatie te veranderen gewoon nutteloos werden. In 1962 werd hij gearresteerd.
De gevangenis
Het proces duurde tot 1964.In deze situatie is Nelson Mundella bij de meesten bekend? Met uw toespraken tijdens dit proces. Hij en zijn gearresteerde medewerkers werden schuldig bevonden en ter dood veroordeeld, maar om verschillende redenen werd de straf gewijzigd in levenslange gevangenisstraf. De omstandigheden voor de gevangenneming van zwarten, vooral politieke, waren verschrikkelijk. Ze werkten harder dan anderen en kregen veel minder voedsel en water. Dit is hoe Nelson Mandella vele jaren bestond, tot 1982. De gevangenis waarin hij zijn straf uitzat, bevond zich op het eiland Robben. In 1982 werden hij en de rest van de "oude" leiders overgebracht naar een andere plaats van detentie om hen (zogenaamd) niet de kans te geven om te communiceren met de "jonge" generatie activisten die het niet eens zijn met de regering. Hij was daar tot 1988, toen hij opnieuw werd overgebracht naar de laatste plaats van zijn "gevangenschap" - gevangenis "Victor-Verster".
vrijlating
De laatste Zuid-Afrikaanse president die blank washuman, ondertekende in 1990 een document volgens welke het ANC een officiële organisatie wordt en alle politieke gevangenen worden vrijgelaten. Nelson Mandella wordt vrijgelaten. Van 1990 tot 1994 was hij opnieuw de leider van het ANC en nam hij actief deel aan onderhandelingen om de apartheid af te schaffen. In 1993 ontving Nelson de Nobelprijs voor de vrede voor zijn prestaties in de strijd voor de rechten van mensen van welk ras dan ook. Dankzij talrijke inspanningen om het bestaande beleid van de Zuid-Afrikaanse regering te bestrijden, wordt hij bij de verkiezingen van 1994 de eerste zwarte president in de geschiedenis van het land die meer voor zijn land deed dan al zijn voorgangers.
De president
Nelson Mandella is president met een hoofdletter.Zijn activiteiten waren zo redelijk en effectief dat ze het leven van de bevolking aanzienlijk verbeterden. Er zijn veel verschillende elementen die cruciaal zijn in het leven van het land, waarachter de eerste zwarte president staat. Het is onmogelijk om ze allemaal in één artikel op te sommen. Hier en gratis medicijnen voor kinderen en zwangere vrouwen, en de ontwikkeling van huisvesting en gemeentelijke diensten, en een aanzienlijke toename van de sociale uitgaven in Zuid-Afrika, en de aansluiting van elektriciteit, en hervormingen van onderwijs en werkgelegenheid. Hij was het die de praktijk van gratis maaltijden voor schoolkinderen introduceerde, een hervorming op het gebied van geneeskunde doorvoerde, waardoor medicijnen toegankelijker werden voor het grootste deel van de bevolking, wetgeving goedkeurde om het werk en leven van mijnwerkers gemakkelijker te maken, en ook zorgde voor gratis toegang. om drie miljoen burgers water te geven. Er zijn ook veel wetsvoorstellen aangenomen, die ook het leven van gewone mensen enorm vergemakkelijken en de rechten van zowel lichte als zwarte mensen in Zuid-Afrika gelijk maken.
Persoonlijk leven
Tijdens zijn lange en moeilijke leven was Nelson datdrie keer getrouwd. Van zijn eerste vrouw had hij vier kinderen, van wie er één op jonge leeftijd stierf, en een ander kind stierf bij een auto-ongeluk, en Mandela zat op dat moment in de gevangenis en hij mocht niet bij de begrafenis van zijn eigen zoon zijn. Hij had twee dochters uit zijn tweede huwelijk en had geen kinderen vanaf zijn derde. Op het moment van overlijden waren er 17 kleinkinderen en 14 achterkleinkinderen. Ondanks een moeilijk leven vol gevaren, een lange gevangenisstraf, gewapende strijd en het feit dat de meeste van zijn troepen werden weggenomen door de strijd voor zijn eigen idealen en waarden, besteedde hij veel tijd aan zijn gezin.
Ontslag
Na zijn ontslag uit het presidentschap, NelsonMundella (foto hieronder) bleef actief. Hij riep op tot een actievere strijd tegen aids, was lid van een organisatie die tot doel had alle gewapende conflicten in de wereld te stoppen, steunde Gaddafi als een uitstekende leider die veel voor zijn land deed, was erelid van 50 verschillende universiteiten .
citaten
Hij verwierf niet alleen bekendheid dankzij de zijneactiviteiten, maar ook met behulp van hun toespraken en zinnen. De citaten van Nelson Mundella zijn behoorlijk beroemd, vooral sommige ervan. Hij zei dat het geen zin heeft om boos te zijn, want het komt neer op het drinken van gif en hopen dat hij je vijanden zal doden. Volgens hem moet de tijd die aan een persoon wordt toegewezen zo redelijk en efficiënt mogelijk worden gebruikt, en vooral - onthoud dat elk goed ding op elk moment kan worden gestart. Toen hem over vergeving werd verteld, verklaarde hij: "Ik kan het niet vergeten, ik kan vergeven." Over zijn werk ten behoeve van de vrijheid van alle mensen, sprak hij in de geest dat dit proces eindeloos is: "Als je één berg beklimt, zie je vele anderen die wachten op je om ze te overwinnen." Vanuit zijn standpunt is vrijheid geen proces van toegeeflijkheid, maar een leven waarin iemand leeft, anderen respecteert, en dit is de enige manier om echte vrijheid te bereiken. Er zijn veel andere, niet minder bekende uitdrukkingen en uitspraken van deze geweldige man.
Dood en testament
De beroemde man stierf in december 2013 inaanwezigheid van familieleden, op de leeftijd van 95 jaar. Volgens zijn testament gaat een deel van zijn erfenis naar de familie, een deel gaat naar het ANC, alleen op voorwaarde dat het geld wordt gebruikt om de vrede op de planeet en soortgelijke acties te blijven vestigen. Een ander deel is bedoeld voor de naaste medewerkers en vennoten. De rest gaat naar vier onderwijsinstellingen. Van 1984 tot 2012 was hij de eigenaar van veel verschillende onderscheidingen uit verschillende landen, en veel elementen zijn aan zijn naam gewijd, variërend van herkenningspunten tot postzegels, bankbiljetten en meer.
