Sinds het midden van de jaren 90, sinds het beginDe soevereine staten van de voormalige USSR, steeds meer vragen rijzen in verband met nationale zelfbeschikking. In dit opzicht zijn de media-rapporten overweldigd met de concepten "natie", "titulaire natie", "nationaliteit", "nationaliteit", "inheemse bevolking", "etnische groep" en "etnische groep". Hoe kan een gewone man zonder speciale sociologische en etnische kennis dit allemaal begrijpen? En de hoofdvraag, de titulaire natie - is het nationaliteit, nationaliteit of staatsburgerschap?
"Natie" en "titulaire natie" - wat is het?
Sociologie interpreteert het begrip 'natie' als welke dan ookeen etnos die zich historisch heeft ontwikkeld en zich in een bepaald gebied ontwikkelt en reproduceert. Een natie is een sociaal en economisch geheel dat een gemeenschappelijke taal, culturele tradities, economische relaties, psychologische kenmerken en etnische kenmerken van de bevolking omvat.
Verwar het concept van "nationaliteit" niet, dat vertegenwoordigers van een etnische groep over de hele wereld omvat.
Het concept van 'titulaire natie' verscheen in de sociologierelatief recent - aan het einde van de XIX eeuw. De Franse politicus Morris Barrens bedacht de term 'titulaire natie' om te verwijzen naar de dominante etnische groep in de staat, waar het de taal van die natie is die het onderwijssysteem bepaalt en culturele tradities de basis van de staat worden.
Is de inheemse natie titulair?
De term "inheemse natie" wordt begrepenverenigde inheemse volkeren die op een bepaald grondgebied wonen. Tegelijkertijd is het noodzakelijk te begrijpen dat een etnische groep of etnische groep een vereniging is van mensen die nauw verbonden zijn met hun lange gemeenschappelijke leven en fylogenetische oorsprong. Een natie is een natuurlijk en sociaal concept.
De titel heet alleen die natie, die etnos,dat, als etnoniem, is opgenomen in de naam van een staatsentiteit, wordt de basis voor burgerlijke staat. Het is vermeldenswaard dat de titulaire natie geen norm is die is vastgelegd in de wet, maar vaak het concept van sociaal en sociaal.
In de moderne algemene zin is de titulaire natie een onvolledig resultaat van wetenschappelijke en theoretische constructie.
Etnosociologie
Sociologen en etnografen komen vaak naartegenstrijdigheden in de bespreking van deze concepten. Vormde een tak van de sociologie, die "etnische sociologie" wordt genoemd, die tot taak heeft de complexe en vaak tegenstrijdige nationaal-etnische relaties te bestuderen. Inzicht in de inhoud van dergelijke relaties, de historische ontwikkelingspaden, de vorming van etnisch zelfbewustzijn, de opkomst van de nationale kwestie en manieren om dit op te lossen - dit is een bescheiden lijst van taken van de jonge wetenschap.
Is de titulaire natie een inheems volk?
Verschillende scholen voor enosociologie, westerse enpost-Sovjet, gebruiken en passen deze concepten vaak niet altijd hetzelfde toe. Meestal worden de begrippen 'inheemse natie' en 'inheemse volkeren' als synoniemen gebruikt.
Een natie die lange tijd historisch op dit grondgebied heeft geleefd, wordt beschouwd als inheems, bijvoorbeeld Armeniërs in Armenië, Oekraïners in Oekraïne, Tataren in Tatarstan.
Maar de inheemse natie zal titulair worden onder leiding van haar taal in de algemene onderwijsstructuur van het openbaar onderwijs. Of het nu een autonome republiek, staat of provincie is.
Wereld voorbeelden
Mono-etnisch en multi-etnischstaat. Hoewel deze verdeling voorwaardelijk is, zijn er geen officiële normatieve documenten uitgegeven door de VN of UNESCO. Er zijn weinig mono-etnische staten in de wereld - die waar 95% het aandeel is van één etnische groep en politieke grenzen hetzelfde zijn als etnisch. Voorbeelden van dergelijke landen zijn Japan, Noorwegen, Madagaskar, Bangladesh, Egypte, Zuid-Korea, Somalië, Armenië, Albanië, Griekenland, Italië, Denemarken, DVK, Malta, Polen en Portugal. De lijst beweert niet volledig betrouwbaar te zijn, omdat verschillende bronnen verschillende indicatoren gebruiken voor het percentage mono-etniciteit.
Definitie Problemen
In de huidige situatie met multi-etnischde samenstelling van de overweldigende meerderheid van landen, de verdeling van burgers in titularis en niet, met de verstrekking van voorkeuren en privileges in vergelijking met anderen, zijn de problemen van de titulaire naties een rand geworden in veel staten. Namelijk in de landen van de post-Sovjet ruimte, evenals Groot-Brittannië, Joegoslavië, Spanje, Tsjechoslowakije. Een voorbeeld van conflictsituaties bij het oplossen van nationale verschillen is gewapend conflict gegenereerd door chauvinisme en nationalisme.
De titulaire natie van Rusland
Rusland is een multinationale staat.Tegenwoordig wonen 180 etnische groepen in 170 verschillende talen op zijn grondgebied. Nationaliteit "Russisch" heeft 81% van de totale bevolking. De definitie van de titulaire natie roept geen vragen op - dit zijn Russen. Maar de categorie van de titulaire natie is in geen enkel document wettelijk vastgelegd, politieke wetenschappers en wetgevers hebben nog geen geschillen en onderhandelingen afgerond.
In een van zijn toespraken noemde de Russische president Vladimir Poetin een lijst met titulaire landen: Russen, Tataren, Tsjetsjenen, Basjkiërs, Dagestanis, Joden enzovoort.
In Rusland, alleen in de autonome republieken van Chuvashia,Dagestan, Kabardino-Balkaria en Tuva, het percentage vertegenwoordigers van de titulaire natie is meer dan de helft van de totale bevolking. Maar in Tsjetsjenië zijn Russen slechts 2% en 98% is inheems.
Nationale religieuze negerenkenmerken, minachting voor de tradities van de inheemse volkeren als de titulaire natie van bepaalde gebieden, de chauvinistische conclusies van de "meeste Russen" in Rusland in de afgelopen jaren hebben geleid tot enige spanning in de vraag dat de titulaire natie Russen is. Mensenrechtenverdedigers en wetgevers stellen verschillende normatieve handelingen voor om de titulaire natie van de Russische Federatie te consolideren.
De multi-etnische samenstelling van de meest modernestaten vertegenwoordigt een veelzijdig nationaal-etnisch systeem. Het Stockholm International Institute publiceerde een onderzoek naar mondiale problemen en verklaarde dat 78% van de gewapende conflicten sinds het midden van de jaren negentig gebaseerd zijn op interetnische meningsverschillen. Kwesties van nationale zelfbeschikking en zelfbewustzijn komen vandaag naar voren. Tolerantie en respect voor mensen die op welke basis dan ook van ons verschillen, is de garantie voor vrede en voorspoed van de mensheid op onze planeet.
