Financiële prognoses zijn een mechanismemet behulp van specifieke methoden voor het berekenen van de belangrijkste financiële indicatoren. De belangrijkste methoden zijn onder meer econometrische prognoses, wiskundige modellen, trendvorming en expert judgement.
Bij het gebruik van wiskundige modellen zijn de berekeningen voor het nemen van de optimale beslissing gebaseerd op een lineair programmeermodel. Ook transport- en netwerkmodellen worden gebruikt.
Финансовое прогнозирование предусматривает het gebruik van economische prognoses op basis van de basisprincipes van statistiek en economische theorie. Met andere woorden, de berekening van voorspellingsindicatoren wordt uitgevoerd op basis van statistische coëfficiënten met gebruikmaking van een of meer economische variabelen, waarmee doorgaans rekening wordt gehouden als factoren die de voorspellingsresultaten beïnvloeden. Er wordt rekening gehouden met de dynamiek van de geanalyseerde indicatoren, rekening houdend met factoren die een significante impact hebben op financiële processen.
Om econometrische modellen te bouwenregressieanalyse wordt gebruikt om de gemiddelde indicatoren te kwantificeren die zich in de basisperiode in de economie hebben ontwikkeld. Om de nauwkeurigheid van de verkregen resultaten te verbeteren, is het raadzaam om de methoden voor het voorspellen van de belangrijkste financiële indicatoren aan te vullen met expertbeoordelingen.
De methode van expertbeoordelingen dient om te generaliseren enwiskundige verwerking van expertbeoordelingen - specialisten over een specifiek onderwerp. De effectiviteit van deze methode hangt rechtstreeks af van de competentie en professionaliteit van specialisten. De voorspelling kan behoorlijk nauwkeurig zijn. Het enige nadeel van deze methode is subjectiviteit, d.w.z. afhankelijkheid van de 'gewaarwordingen en intuïtie' van de deskundige, die soms niet rationeel kunnen worden uitgelegd. In de praktijk zijn methoden van collectieve en individuele expertbeoordelingen bekend.
Financiële prognoses zouden niet in overweging worden genomenvoluit, als je de trendmethode niet karakteriseert, die ervan uitgaat dat zowel inkomsten als uitgaven afhankelijk zijn van een factor als tijd. Er zijn twee soorten trends: een trend van constante groeipercentages, die volgt uit constante veranderingen, of een tijdelijke lineaire trend, waarbij constante veranderingen in absolute termen worden geanalyseerd. Het grootste nadeel van deze methode is de volledige veronachtzaming van demografische, economische en andere factoren.
Met financiële prognoses kan worden gedaangebruikmakend van statistische waarnemingen, die met een zekere regelmaat worden uitgevoerd. Regressietrendmodellen zijn een hulpmiddel voor statistische prognoses. Voor deze parameters wordt eerst een beoordeling gemaakt op basis van de beschikbare statistische basis, en vervolgens worden de trends geëxtrapoleerd naar een specifiek tijdsinterval.
Met voorspellingen kan rekening worden gehouden met allerleiopties voor het verbeteren van het financiële systeem in verschillende scenario's van economische ontwikkeling, economische eenheid en marktomstandigheden. Financiële prognoses kunnen op korte termijn zijn, d.w.z. alle wiskundige berekeningen houden rekening met een periode van maximaal één jaar, middellange termijn (3-5 jaar), lange termijn (meer dan 5 jaar). Dit soort prognoses wordt uitgevoerd op drie economische niveaus (nationaal, territoriaal en eenvoudige economische entiteit).
Het nationale niveau biedtberekeningen die de financiële middelen van de staat vormen, bepalen de richtingen voor hun ontwikkeling. Het resultaat van deze prognose is de voorbereiding van de staatsbegroting.
Financiële prognoses van territoriaalniveau wordt op dezelfde manier uitgevoerd als de prognose van het nationale niveau. Op het niveau van bedrijfsentiteiten is prognose financieel beheer, bestaande uit de ontwikkeling van richtingen voor de ontwikkeling van een onderneming en de vorming van financiële middelen voor de toekomst. Ook in dit stadium wordt een strategie bepaald die de financiële stabiliteit van de onderneming, de kredietwaardigheid en de solvabiliteit waarborgt.
