Wat is chauvinisme - geschiedenis en rol in de moderne wereld

Het concept van "chauvinisme" ontstond in het midden van de 19e eeuw tijdensFrankrijk. Het woord zelf werd gevormd namens een oude soldaat van de Napoleontische garde, een semi-legendarische persoonlijkheid - Nicolas Chauvin de Rochefort, die de held werd van meer dan één vaudeville. Chauvin, zoals ze zeggen

sommige historici, nog jonge mannen, gingen dienenhet keizerlijke leger raakte zeventien keer gewond en verwierf gedurende zijn hele leven geen bijzondere rijkdom. Maar tot het einde van zijn dagen verafgood hij Napoleon en aarzelde niet om dit luid en onschuldig uit te drukken, daarom werd hij populair en maakte hij niet alleen spot onder het leger, maar ook onder de burgerbevolking. De oude Chauvin-soldaat was zo patriottisch dat hij in plaats van een laken een driekleurige keizerlijke banier legde en erop sliep.

Dit is de geschiedenis van deze term. Er is echter nog steeds geen duidelijke mening over wat chauvinisme is - de formulering is te vaag. Sommigen zeggen dat dit een extreme mate van nationalisme is, anderen zijn een agressieve misantropische ideologie en weer anderen zijn een soort racisme. De analogieën met nationalisme zijn echter niet helemaal correct. Eerst moet je begrijpen wat chauvinisme is, welke doeleinden dient het?

Volgens historici is chauvinisme dat nietideologie, omdat er geen duidelijke systematisering, rigide richtlijnen, specifieke middelen om het doel te bereiken en aanspraken op wetenschappelijke waarde zijn. Chauvinisme is een emotionele component die de sfeer van onverdraagzaamheid in de samenleving kenmerkt, in tegenstelling tot

nationalisme. De wortels van het ontstaan ​​van deze twee ideologische stromingen zijn ook verschillend: de laatste komt in de regel voort uit een onderdrukte natie en komt tot uiting in de vereisten voor de naleving van nationale belangen, in het verlangen naar de ontwikkeling van zijn volk, dat wil zeggen, het heeft een positieve connotatie. Aan de andere kant is het chauvinisme het voorrecht van de dominante natie en manifesteert het zich in minachting voor alle andere volkeren, in de wens om kleine assimilaties te onderdrukken of zelfs fysiek te vernietigen.

Chauvinisme is vooral gevaarlijk als hetwordt het officiële beleid van de staat, dat wil zeggen dat het wettelijk wordt ondersteund en gerechtvaardigd. Vrij recent, in de jaren dertig en veertig, is de mensheid getuige geweest van wat een politiek systeem met zich meebracht dat is gebaseerd op een extreme vorm van chauvinisme: het nazisme. In ons land kreeg deze term grote bekendheid dankzij de sociaal-democraten, die er ijverig tegen vochten

groot machtschauvinisme en bouwde een nieuwe internationale samenleving.

Dus we hebben uitgezocht waar chauvinisme in zitlandelijk. Dit woord wordt echter ook gebruikt om sociale stereotypen te definiëren. Er is bijvoorbeeld mannelijk en vrouwelijk chauvinisme - twee soorten seksisme. Elk van hen wordt gekenmerkt door het feit dat er sprake is van discriminatie op grond van geslacht, het andere geslacht wordt onbekwaam verklaard en aan alles schuldig, zijn rechten zijn onbeduidend of bestaan ​​niet. Het is waarschijnlijk niet de moeite waard om uit te leggen wat mannelijk chauvinisme is. Door de geschiedenis heen werd in veel culturen het overwicht van de sterkere sekse op alle gebieden van het leven als de norm beschouwd, maar de opkomst van het feminisme en het verlangen van vrouwen naar gelijkheid legden de basis voor kritiek op deze stand van zaken. Vrouwelijk chauvinisme komt minder vaak voor en in mildere vormen vanwege fysiologie en karaktereigenschappen - op verbaal niveau.