In ons artikel willen we het hebben over ongelooflijktoilers - mieren. Waar we ook zijn, ze zijn om ons heen - klein en onzichtbaar. Ze wonen overal op aarde. Er zijn er vooral veel in de bossen. Geen tijd om te stoppen, want kippenvel kruipt en bijt al op je benen.
Wie zijn mieren?
Mieren zijn een familie van insecten en een superfamiliemier. Opgemerkt moet worden dat dit de meest talrijke vertegenwoordigers van het hele gezin zijn. Waarom zijn deze wezens zo interessant? Ondanks hun kleine omvang hebben ze een nogal complexe organisatie van hun samenleving. Er is zelfs een hele wetenschap die mieren en hun gedrag bestudeert, genaamd myrmecologie.
Het is moeilijk om alle variëteiten van deze insecten te beschrijven, maarLaten we het daarom alleen hebben over bosmieren, die we vaak tegenkomen. In het midden van Eurazië vind je in de regel drie van hun variëteiten. Over hen zou ik graag meer in detail willen vertellen.
Roodharige myrmica
Myrmica is een soort van kleine rode mieren, lengtedie ongeveer vier tot vijf centimeter zijn. Het lichaam heeft een kleur van geel naar rood en bruin. Deze soort komt het meest voor in Eurazië. Dergelijke bosmieren worden vaak aangetroffen in weilanden en in moestuinen, en concurreren met de beroemde zwarte. Een interessant feit is dat ze niet alleen de wilde natuur beheersen, maar ook stedelijke landschappen. Voor hun bescherming gebruiken kleine rode mieren een angel en gif, wat een nogal pijnlijk effect heeft op het lichaam, vooral wanneer de beten talrijk zijn. Soms krijgen mensen een allergische reactie door het binnendringen van zuur (mierenzuur).
Myrmika levensstijl
De insecten zelf zijn echter agressiefval alleen aan als ze hun mierenhoop in het bos beschadigen. Myrmica-nesten worden gebouwd op de grond, onder kiezelstenen en in boomstronken, mosbulten. Hun gezinnen tellen 10 tot 12 duizend personen. In dit geval kunnen er maximaal honderd eierleggende vrouwtjes zijn. Leden van een gezin leven in verschillende nesten, die niet alleen met elkaar zijn verbonden door grondpaden, maar ook door ondergrondse gangen. Sommige van deze "huizen" zijn permanent, ze worden het hele jaar door bewoond. Andere gebouwen zijn seizoensgebonden; insecten gebruiken ze alleen in de zomer. Voordat ze overwinteren, verhuizen alle leden van de enorme familie naar grote permanente nesten.
Kleine mieren gebruiken hun zomerappartementen om talrijke larven, poppen en basale bladluizen te kweken.
Myrmiks jagen op kleine ongewervelde diereneet de nectar van bloemen, laat kolonies bladluizen groeien op plantenwortels. De verkenningsmieren zijn op zoek naar voedsel. Nadat ze voedsel hebben gevonden, laten ze geursporen achter, gaan dan terug naar de mierenhoop voor hulp en leiden hun medemensen correct af op basis van hun eigen kenmerken.
Gember bosmier
Deze mierensoort is middelgroot. Maar de rode bosmier levert de grootste bijdrage aan de bescherming van bossen tegen ongedierte. Hun betekenis is zeer groot. Rode mieren zijn opgenomen in het Rode Boek.
Insecten bouwen hun huizen in de vorm van enormekegelvormige hopen door het hele bos. De grootte van werkende mieren bereikt negen millimeter. Ze hebben een zwarte buik en een bruine kop. Ze bouwen een mierenhoop van naalden en kleine twijgen. Het lijkt misschien dat dit chaotisch verspreid afval is, maar dat is helemaal niet het geval. Stel je voor dat zelfs bij de sterkste regen de mierenhoop niet een beetje nat wordt en dat al zijn interne passages intact en droog blijven. De hoogte van het mierenhuis bereikt zeventig centimeter. En soms zelfs anderhalve meter. Insecten beginnen meestal te bouwen op oude stronken.
Het buitenste deel van het huis is waterdicht gemaakt,maar tegelijkertijd blijft de vochtigheid in de mierenhoop zelf onveranderlijk hoog. Dit maakt het mogelijk om die plantelementen waaruit de hele structuur is opgebouwd, te smeulen en te ontbinden. Het is dit proces dat het hele huis verwarmt. Indien nodig repareren mieren hun huis, halen oude onderdelen eruit en vervangen ze door nieuwe, droge. De mierenhoop wordt regelmatig schoongemaakt, onnodige voedselresten, eierschalen en dode exemplaren worden eruit gehaald.
Familie manier van leven
Het interne smeulende proces stopt nietnooit. Dit creëert een zone van hoge temperatuur en vochtigheid in het huis. Hier worden larven, eieren en poppen opgeslagen. Er is ook de woning van de belangrijkste figuur van de mierenhoop - de baarmoeder, die bezig is met het leggen van eieren, die verder worden verzorgd door de kindermeisjes.
Elk huis wordt bewoond door één mierenkoningin.Soms komt het voor dat een jong vrouwtje een van de zomernesten verandert in een zelfstandige mierenhoop. Tegelijkertijd leidt het enkele van de werkende mieren weg, omdat het op zichzelf niet kan bestaan. Zo ontstaat met zijn bewoners een compleet nieuw huis.
Als de familie groot genoeg is, kan de mierenkoningin een andere koningin worden. Maar dit gebeurt zeer zelden. In elk geval kunnen zelfs de grootste mierenhopen niet meer dan twee koninginnen hebben.
Het is ook mogelijk dat een vrouwtje koningin wordt in een nest zonder koningin. Dit fenomeen komt echter zeer zelden voor, in de regel is het moeilijk om een mierenhoop zonder eigenaar in het bos te vinden.
Wat eten mieren?
Bosmieren leven in talloze families en elk van hen heeft zijn eigen territorium, dat zorgvuldig wordt bewaakt. Vreemdelingen mogen hun land niet betreden.
Elke beschrijving van een mier begint altijd meteen verhaal over zijn harde werk. En daar zijn redenen voor. Kleine wezens zijn zo sterk dat ze insecten in het nest brengen die hun gewicht overschrijden. En is de productie te groot, dan wordt deze collectief geleverd. Bij het observeren van mieren lijkt het misschien alsof ze elkaar alleen maar storen, maar dat is niet zo. Wat het ook was, maar de prooi belandt in de mierenhoop. Het is moeilijk voor te stellen, maar elke dag slepen hardwerkende wezens een paar duizend insecten mee.
Het dieet van mieren bestaat uit dennenlarvenbladwesp, scheprupsen, eikenbladrollers, poppen van diverse vlinders. Experts hebben berekend dat de bewoners van één mierenhoop tot één hectare bos kunnen beschermen tegen ongedierte. Dit is zo'n geweldig werk dat deze kleine wezens doen. Het is moeilijk om hun bijdrage aan de gezondheid van bosplantages te onderschatten.
Mieren die eten meebrengen, delen het met anderenindividuen die werken als schoonmakers, kindermeisjes, bouwers. Iedereen heeft zijn eigen verantwoordelijkheden, er is een taakverdeling. Wie waar rekening mee moet worden gehouden, wordt bij de geboorte bepaald en is afhankelijk van de behoefte van de mierenhoop.
Lange tijd geloofde men dat mieren wezens zijnvergelijkbaar met robots, zij het hardwerkend, omdat hun interesses uitsluitend gericht zijn op hun enorme familie. Recente studies hebben experts echter tot de conclusie gebracht dat elk klein wezen zijn eigen karakter heeft, ze kunnen spelen, met elkaar in elkaar grijpen of gewoon een bal rollen. Blijkbaar vinden deze gedisciplineerde kinderen niet alleen tijd voor werk, maar ook voor plezier.
zwarte mieren
Een andere bewoner van de bossen is de grote zwartemier. In grote rotte sparrenstronken wordt constant gewerkt, af en toe verschijnen er insectenkoppen in de ronde gaten van de bast. Dit zijn de beroemde zwarte mieren. Ze worden ook wel houtwormen genoemd.
De grote zwarte mier is altijd druk met werk.De constructie in de stronken stopt nooit. Talloze galerieën breiden zich voortdurend uit. Een interessant feit is dat vertegenwoordigers van dezelfde familie erg van elkaar verschillen. De bouwmieren zijn klein, maar de soldaten zijn vrij groot - sommige individuen bereiken twee centimeter. Niet alleen de uiterlijke beschrijving van de mier verschilt echter, maar ook het gedrag. Werkende mensen zijn druk op het werk, ze zijn energiek en snel. De soldaten zijn traag en kalm, hun bewegingen zijn vrij ongehaast.
Ondergrondse timmerwegen
De stronk waarin zulke bosmieren leven,omgeven door vers en oud zaagsel, wat wijst op het lopende werk. Tegelijkertijd is er geen enkel individu zichtbaar rondom de woning zelf. De verkeerde indruk wordt gewekt dat insecten het asiel niet verlaten. Dit is niet helemaal waar. Alleen zijn de paden die ze gebruiken van buitenaf niet zichtbaar.
Zwarte woudmieren banen zich een weg naarbovengrondse ondergrondse gangen die eruitzien als echte tunnels. Waar leiden ze naartoe? Het is eenvoudig: een netwerk van dergelijke doorgangen strekt zich uit tot aan de dichtstbijzijnde stronken en sparren, van daaruit brengen houtwormen insecten en stuifmeel aan. Ondergrondse wegen zijn een geweldig alternatief voor gevaarlijke landroutes. Bovendien is het moeilijker om hun bestemming op de grond te bereiken en mieren verplaatsen zich snel door de gangen. Ondergrondse paden worden vallen voor andere insecten die erin komen. Houtwormen maken graag gebruik van zo'n prooi.
De gewoonten van zwarte mieren
Zwarte mieren houden van warmte en passen daarom goedhun huizen in de stronken goed verwarmd door de zon. Net als andere bosmieren zijn ze van 's morgens tot' s avonds bezig met werk. Ze zijn erg actief op het warme deel van de dag. In de ochtenduren zijn ze traag omdat ze het koud hebben. 'S Nachts valt de hele mierenhoop in slaap, alleen grote soldaten kruipen op de stronk. Kleine individuen doen al het werk dat verband houdt met de baarmoeder en zijn larven. De soldaten daarentegen knagen aan hout, halen voedsel en verdedigen het huis. Ondergrondse tunnels redden mieren bij slecht weer. Op zo'n moment eindigt al het externe werk.
De voordelen van bosmieren
Mieren zijn zeer behulpzame wezens.Ze scheiden een stof af die mierenalcohol wordt genoemd en die in de geneeskunde wordt gebruikt voor de behandeling van artritis, reuma, hepatitis, tuberculose, diabetes mellitus en nierfalen. Dit middel helpt ook bij overmatig haarverlies.
Bosmieren hebben een gunstig effect op de bodemintegumenten, omdat ze ze losmaken en daardoor verrijken met zuurstof. Daarnaast zijn ze voedsel voor een aantal bosvogels: specht, korhoen, mees, korhoen. De mieren vernietigen zelf een aanzienlijk aantal plagen en helpen zo de bosplantages te behouden.
De schadelijke effecten van insecten
Ondanks al hun nut, veroorzaken insecten enschade toebrengen door talrijke bladluizen te kweken. Voor bosplantages is dit echter niet zo erg, de voordelen van mieren wegen zwaarder dan de negatieve effecten. Maar de opeenhoping van bladluizen kan aanzienlijke schade aan boomgaarden en moestuinen veroorzaken.
Gevaarlijk zijn de beten van bosmieren,omdat dit gepaard gaat met het vrijkomen van zuur. De stof is in kleine hoeveelheden niet gevaarlijk, maar kan allergische reacties veroorzaken in de vorm van jeuk, roodheid, zwelling. Maar talrijke beten veroorzaken algemene intoxicatie van het lichaam met duizeligheid, misselijkheid, pijnsyndroom. Bij mensen met een allergie kunnen het gezicht en de keel opzwellen, de spraak achteruitgaan en de druk veranderen. In de moeilijkste situaties is anafylactische shock mogelijk.
Mierenzuur is schadelijk voor de ogen omdat het chemische brandwonden veroorzaakt. Om pijn te verminderen, wordt ijs op de bijtplaats aangebracht en wordt een antihistaminicum ingenomen.
