Als het op moraliteit aankomt, onzede samenleving is geneigd om naar twee uitersten te haasten: ofwel wordt de luisteraar arrogant opgelegd aan gemeenschappelijke waarheden, dan zijn mensen bang om de uitdrukking "morele keuze" te gebruiken. De argumenten van moralisten botsen met die van de nihilisten, maar als resultaat voelt de gemiddelde persoon antipathie tegenover zowel de 'goede' als de 'slechter'.
Waar de slachtoffers beginnen
Morele keuze is een situatie waarineen persoon moet voor zichzelf moeilijke beslissingen nemen of niet ten behoeve van een andere persoon of in overeenstemming met zijn opvattingen en overtuigingen. Meestal staat de vraag vierkant: is een persoon bereid zijn comfort en plezier op te offeren voor een ander? Simpele alledaagse vragen kunnen ook een morele keuze inhouden: de man en vrouw zijn moe, zij gaat de afwas doen, zal hij het initiatief nemen of zal hij vertrekken om het vuil te bestrijden, naar zijn favoriete bank?
Hoe goed te devalueren
Als je denkt dat het bovenstaande voorbeeld dat ook isonbeduidend, je vergist je. Alleen mensen die in kleine dingen hun morele wil kunnen beheersen, kunnen serieuze offers brengen. Een eenmalig mooi gebaar bewijst niet dat iemand in staat is om bewust en langdurig vast te houden aan de waarden van vriendelijkheid. Hoogstwaarschijnlijk zal de persoon binnenkort spijt krijgen van zijn beslissing. Trouwens, in de orthodox-christelijke traditie vernietigt berouw in morele zin niet alleen slechte, maar ook goede daden. Dat wil zeggen, als een persoon goed heeft gedaan en hem vervolgens spijt heeft, wordt een goede daad niet geteld. Moraliteit is dus geen enkel gebaar, maar een levensstijl.
In mijn ogen
Als een handeling een persoon niet zichtbaar maaktbeloning, waarom kiest hij voor een ongemakkelijke optie voor zichzelf? Psychologen hebben ontdekt dat we ons allemaal van nature goed moeten voelen. Daarom hebben mensen de neiging vals te spelen - maar gemiddeld niet veel. Velen zullen zich een klein bedrag eigen maken, maar als het een groot bedrag is, zullen ze het waarschijnlijk teruggeven aan de eigenaar. Dat wil zeggen, in elke persoon is er zoiets als een toonbank, een radar die hem niet toestaat om voor zichzelf onder de lat te gaan. Zelfbedrog over kleinigheden komt voor, maar ernstig - alleen bij geesteszieke mensen. Mensen willen zich dus "goed" voelen, althans in hun eigen ogen, en zijn bereid hiervoor te betalen met onontvangen prijzen.
Succes en moraliteit
Het probleem van de morele keuze van een persoon duspopulair onder filosofen en religieuze figuren, bleek het verband te houden met het algemene succes van een persoon in het leven. Het blijkt dat morele keuze verband houdt met het vermogen van een persoon om te wachten op een uitgestelde beloning in plaats van deze onmiddellijk te ontvangen. Het blijkt dat morele mensen een hogere zelfbeheersing hebben en het vermogen hebben om doelen te bereiken. Succes en moraliteit gaan dus vaak hand in hand. Veel zeer vermogende mensen in het buitenland die oprecht hun geld hebben verdiend, schenken kolossale bedragen aan een goed doel.
Een persoon maakt elke dag een morele keuze. Om trouw te zijn in het grote, moet je leren trouw te zijn in het kleine. Het lijkt erop dat deze bijbelse stelling alleen maar geloofd moet worden.
