Vergeet-mij-nietje - bloemen met geschiedenis

Het lijkt erop dat zoiets niet in de natuur bestaateen persoon die totaal onverschillig zou staan ​​tegenover bloemen. Smaken verschillen natuurlijk. Iemand houdt van rozen of gladiolen, terwijl anderen gek zijn op orchideeën of bijvoorbeeld pioenrozen. Maar er is ook een plant die zelfs de drukste en meest sombere reiziger zal laten stoppen. Dit zijn vergeet-mij-nietjes - bloemen die op een ster of een stukje lucht lijken. Hun aroma is zo subtiel en delicaat dat het zelfs moeilijk te beschrijven of te vergelijken is.

Vergeet me niet. Bloemen. algemene beschrijving

Met puur wetenschappelijke termen, dat kanmaak ongeveer de volgende definitie: vergeet-mij-nietjes zijn bloemen, of liever, sterk behaarde eenjarige of meerjarige grassen, die worden gekenmerkt door een kleine omvang. De vertakte stengel bereikt zelden een hoogte van meer dan 40 cm, terwijl de gemiddelde hoogte op onze breedtegraden 10-15 cm is. In de meeste gevallen is de plant blauw van kleur met een uitgesproken geel oog. Soms zijn er echter witte of roze exemplaren die, ongeacht het pigment, worden verzameld in een speciale bloeiwijze in de vorm van een krul en actief bloeien in mei, wat ons tot half juni verrukt.

Deze soort komt voor in Azië, Europa, Zuid enNoord-Amerika en zelfs Australië en Nieuw-Zeeland. De plant houdt van een vochtig klimaat, zonnige weilanden en frisse grond. Het moeras vergeet-mij-niet voelt bijvoorbeeld geweldig aan de rand van moerassen, aan de oevers van grote watermassa's of zelfs beken.

Het is moeilijk voor te stellen dat zelfs zulke korte vruchten fruit hebben, vertegenwoordigd door glanzende en gladde noten met een driehoekig-eivormige vorm.

Vergeet me niet. Bloemen. Waar komt de naam vandaan?

Zoals u weet, zijn meestal solide woorden, bijvoorbeeldwetenschappelijke of sociaal-culturele termen overschrijden grenzen en worden geleidelijk geïntroduceerd in een andere cultuur of taal. Nu worden ze gebruikt om objecten van de moderne wereld of nieuwe verschijnselen aan te duiden. Veel minder vaak lenen we bijvoorbeeld woordsoorten die bedoeld zijn om het uiterlijk, de aard of het karakter te beschrijven. Maar vergeet-mij-nietje, als een kleine spion, had nog steeds het geluk wortel te schieten in de Russische taal.

Het punt is dat in bijna elke taalIn Europa klinkt het als een inheems: "vergeet-mij-nietje" - in Engeland "Vergimeinnicht" - in Oostenrijk of Duitsland; "ne-m", "oubliez-pas" - zeggen aanhangers van stijl en manieren van de Fransen, "nomeolvides" - zeggen gepassioneerde Spanjaarden. En dit zijn maar een paar voorbeelden. Wat hebben zij gemeen met elkaar? En het is een feit dat ze allemaal, vertaald in onze moedertaal Russisch, klinken als een wanhopig verzoek: "Vergeet me alsjeblieft niet!"

Taalkundigen zijn geneigd te geloven dat het werkwoord in de imperatieve stemming in de loop van de tijd is veranderd in een enigszins triest zelfstandig naamwoord.

Hoewel er een ander standpunt is. Volgens haar is vergeet-mij-niet een bloem, waarvan de naam een ​​vervormde vorm van opbouw of bevel is: "Niet vergeten!"

Vergeet me niet. Bloemen. Pittoresk beeld in legendes

Misschien is er niets vreemds aan het feit dat deze plant symbolisch is geworden in de mythen en legendes van de planeet.

Het bleek het allereerste sprookje over vergeet-mij-nietjes te vindenbest moeilijk. Het begin van de geschiedenis van de bloem werd echter hoogstwaarschijnlijk ooit gelegd door de Grieken, die, zoals u weet, een rijke verbeeldingskracht hadden. De mythe van een mooie godin genaamd Flora is tot op de dag van vandaag bewaard gebleven. Zij was het die alle levende wezens een naam gaf. Het gebeurde zo dat ze een kleine en op het eerste gezicht onopvallende bloem vergat, maar later, om haar eigen schuld goed te maken, beloonde ze het niet alleen met een ongebruikelijke naam, maar ook met het vermogen om mensen te herinneren, hen te herinneren aan vrienden, familieleden of het thuisland als geheel.