Денежная масса – это, по сути, запас находящихся in één land van geld. De structuur omvat bankbiljetten en munten van verschillende denominaties, evenals niet-contante fondsen op bankrekeningen van de staat zelf en zijn inwoners - natuurlijke personen en rechtspersonen. In dit geval moet rekening worden gehouden met de mogelijkheid van ruilhandel en het systeem van wederzijdse schikkingen, evenals met de uitgifte van leningen, aangezien deze indicatoren leiden tot een toename of afname van de hoeveelheid contant geld die in één staat wordt gebruikt.
Aggregaatsysteem
Sinds 1992 is de geldhoeveelheid in Ruslandwordt berekend met behulp van aggregaten die verschillende soorten betaalmiddelen bevatten. Dergelijke indicatoren vertegenwoordigen een speciale groep bankrekeningen, waarbij rekening wordt gehouden met de omzetting van niet-contante middelen erop in liquide activa die snel kunnen worden uitgegeven. Het meest gebruikte aggregaat is М0, dat alle soorten geld met de hoogste liquiditeitsgraad omvat. Als de structuur zo veel mogelijk wordt vereenvoudigd, worden contanten en cheques in de gevestigde vorm toegewezen, die bij de bank kunnen worden ingewisseld voor bankbiljetten of als een onafhankelijk betaalmiddel.
De M1-indicator is meer uitgebreid en in zijnde structuur omvat zowel betaalmiddelen, kenmerkend voor de M0-eenheid, als niet-contant geld op lopende en afwikkelingsbankrekeningen. In deze situatie wordt de liquiditeit lager, aangezien het niet mogelijk is om deposito's van de bevolking en rechtspersonen in contanten om te zetten.
De geldhoeveelheid wordt ook geschat met behulp van de eenheidM2, waaronder papiergeld dat in het land circuleert, evenals andere betaal- en aankoopmiddelen, waaronder obligaties, wissels en depositocertificaten. De non-cash vorm van deze indicator omvat termijndeposito's die op bankrekeningen staan tot het moment waarop het contract tussen een burger en een financiële instelling afloopt.
In Rusland, economen bij het maken van beoordelingengeldhoeveelheid, wordt ook het M3-aggregaat gebruikt, dat effecten omvat. Dit zijn in de regel staatsobligaties, die geen volwaardig betaalmiddel zijn. Onder bepaalde voorwaarden worden ze echter omgezet in echt geld als dergelijke effecten op de open markt worden verhandeld.
structuur
Er moet aan worden herinnerd dat de structuur van de geldhoeveelheid dat niet isblijft ongewijzigd, het verandert vrij vaak. Met een ontwikkelde markteconomie groeit het aantal bankbiljetten in omloop praktisch niet, en de staat, burgers en zakelijke entiteiten gebruiken voornamelijk niet-contante middelen op plastic kaarten of bankrekeningen om allerlei soorten betalingen te doen. In Rusland verschilt de geldhoeveelheid en de structuur ervan aanzienlijk van de situatie die typisch is voor westerse landen.
Dus in de berekeningen is dat ongeveer 42-65%contante rekeningen, en slechts een onbeduidend deel valt op niet-contante fondsen, maar elk jaar betalen burgers steeds vaker voor gekochte goederen met een creditcard of plastic pinpas. En de geldhoeveelheid hangt samen met de verhouding van alle aggregaten van M0 tot M3, wat typisch is voor een bepaalde periode. De verandering in het volume hangt af van een toename of afname van het aantal betaalmiddelen in omloop, evenals een toename of afname van hun omzet.
De structuur van de geldhoeveelheid aan vooraanstaande economenmoeten worden aangepast om het risico van onverwachte inflatie te vermijden. De componenten van elk van de aggregaten worden beoordeeld en indien nodig worden maatregelen genomen om het aandeel illiquide betaalmiddelen te vergroten. Zo worden overheidseffecten uitgegeven en verkocht aan de bevolking, worden er programma's ontwikkeld om met deposito-programma's geld van burgers naar banken te lokken.
