Het toestandsysteem is een concept genoegvaak gebruikt in het constitutionele recht, waardoor het een brede betekenis krijgt. De definitie bestrijkt de basis van de structuur van de staat en de samenleving, de organisatie van de macht, karakteriseert de politieke verhoudingen, de persoonlijke status, de grondslagen van het lokale zelfbestuur (indien aanwezig), het systeem van organen van de staatsmacht dat in de Grondwet wordt weerspiegeld.
Volgens een aantal auteurs is het concept van het "staatsstelsel" het identieke constitutionele systeem.
De vorm van het apparaat is een territoriale organisatie, de structuur van het land met de juiste verdeling van bevoegdheden tussen de regionale en centrale overheidsniveaus.
Государство может иметь простую или сложную structuur. Eenvoudig kunt u bijvoorbeeld Bulgarije, Polen en de Republiek Belarus opnemen. Deze landen bezitten geen soevereiniteit en kunnen geen voorwerp zijn van betrekkingen met buitenlands beleid.
Staten moeten complex worden genoemdverenigd door afzonderlijke entiteiten die alle tekenen van een staat hadden, inclusief soevereiniteit. Tegelijkertijd werden, als onderdeel van hun soevereine rechten, elementen van de structuur van het land vrijwillig overgedragen aan centrale hogere autoriteiten.
De belangrijkste soorten overheid:
1. De unitaire structuur van het land.Het politieke systeem van dit type is kenmerkend voor Portugal, Denemarken. In deze landen wordt de territoriumverdeling alleen uitgevoerd in sectoren die niet over soevereiniteit beschikken. In zo'n staat is er maar één grondwet, het monetaire systeem, de structuur van de regering en de wetgeving. Unitaire landen kunnen in hun structuur autonome entiteiten hebben, afzonderlijke elementen van federalisme (in sommige gevallen wordt deze vorm "regionalistisch" genoemd). Als voorbeeld van deze laatste definitie kunnen we Italië noemen. In dit land zijn er twintig regio's onderverdeeld in provincies (in de regio's zijn er raden die bestuurlijke, wetgevende en andere taken uitvoeren).
2.Een federaal staatssysteem kenmerkt een land als een unie waarin de onderdanen (samenstellende elementen) en entiteiten de kenmerken van een staat hebben. Deze tekens omvatten de grondwet, de structuur van de staatsmacht, enzovoort. Daarnaast zijn de autoriteiten in de onderdanen en entiteiten, evenals de machtsstructuren van het land (politie, strijdkrachten) ondergeschikt aan de federale instanties.
Een federatie kan territoriaal zijn - in dit geval is een groot land verdeeld in territoria. De Verenigde Staten hebben zo'n politiek systeem.
De federatie kan nationaal zijn - in dit geval vond de scheiding in het land plaats in overeenstemming met de volkeren die in bepaalde gebieden woonden. Zo'n apparaat heeft Joegoslavië.
Daarnaast kan de federatie een nationaal-territoriale (gemengde) structuur hebben, zoals die van de Russische Federatie.
3.Het rijk is een vrij grote en complexe staat en verenigt andere naties of landen als gevolg van kolonisatie, verovering en andere dingen. Zo'n structuur is gebaseerd op dwang en geweld. Het rijk valt uiteen bij hun verdwijning (zoals gebeurde met het Romeinse en Russische rijk).
Gezien het probleem van overheidsstructuren,het concept van "confederatie" moet ook worden verduidelijkt. Het gespecificeerde apparaat wordt gekenmerkt als een vrijwillige unie van verenigde landen om gemeenschappelijke doelen te bereiken, bijvoorbeeld op militair, economisch of politiek gebied. Elementen (onderwerpen) opgenomen in de confederatie behouden al hun rechten (soevereine staten). Landen hebben geen gemeenschappelijk grondgebied, burgerschap, grondwet, monetair systeem, wetgeving, belastingstelsel. Het bestaan van een confederatie wordt ondersteund door bijdragen van haar samenstellende entiteiten.
