/ / Is continue ervaring vandaag relevant?

Is continue werkervaring vandaag relevant?

Werkervaring is een gevestigde waardewetgeving, de arbeidsperiode en andere nuttige activiteiten, wat bepaalde juridische gevolgen met zich meebrengt. Wat onder anciënniteit valt, hangt af van wat er met dit concept wordt bedoeld. Er zijn verschillende interpretaties van deze term, waaronder:

continue ervaring

- Verzekeringservaring.Er wordt rekening mee gehouden op basis van hoeveel een persoon werkte op basis van arbeidsovereenkomsten, als individuele ondernemer, in het leger was of in overheidsdienst. Tegelijkertijd moesten werkgevers bijdragen aan het pensioenfonds inhouden. Hiermee wordt rekening gehouden bij de toekenning van een ouderdomspensioen (momenteel is 5 jaar werken voldoende), de berekening van de uitkeringen bij ziekte, werkloosheidsuitkering en kinderopvang. Daarom is het in de huidige markt belangrijk om een ​​"wit", correct geformaliseerd salaris te ontvangen.

- Algemene ervaring, inclusief werkactiviteit, ongeacht de bestaande onderbrekingen die wettelijk zijn toegestaan. Dit laatste kan bestaan ​​uit militaire dienst, handicap als gevolg van letsel of ziekte (groep 1.2), de zorg voor een gehandicapte persoon van de eerste groep of de zorg voor een moeder na het bereiken van de laatste 3 jaar. Om in aanmerking te komen voor een pensioen, bedraagt ​​de totale anciënniteit voor vrouwen 20 jaar en voor mannen 25 jaar.

- Speciale werkervaring - opgedaan tijdens het werken onder bepaalde omstandigheden, ook voor gevaarlijke industrieën, regio's van het hoge noorden en bepaalde specialiteiten.

- Voortdurende werkervaring is een combinatie vangewerkte uren, waardoor alleen strikt gedefinieerde intervallen mogelijk zijn tussen het verlaten van de ene baan en de baan voor een andere. Als een werknemer bijvoorbeeld uit eigen vrije wil ontslag heeft genomen zonder goede reden, wordt de continuïteit van de anciënniteit drie weken gehandhaafd voordat hij een andere baan ingaat. Bij de overgang van de ene baan naar de andere blijft er ononderbroken werkervaring bestaan ​​als er niet meer dan een maand is verstreken. Als een werknemer stopt met werken in een gebied dat is geclassificeerd als het Verre Noorden, of is verhuisd uit landen waarmee de Russische Federatie overeenkomsten heeft gesloten over het ter beschikking stellen van personen na te zijn ontslagen bij bepaalde ondernemingen, dan kan hij binnen 2 maanden zonder gevolgen voor de anciënniteit ...

continue werkervaring is

Om ervoor te zorgen dat de pauze tussen het oude en nieuwe werk 3 maanden is en de werknemer geen doorlopende werkervaring verliest, is het noodzakelijk dat hij tot de volgende categorieën behoort:

- een persoon die zijn baan heeft verloren door reorganisatie of vermindering van het aantal medewerkers;

- een werknemer die na het einde van de tijdelijke arbeidsongeschiktheid ontslag heeft ondergaan uit de vorige werkplek;

- een werknemer die wegens arbeidsongeschiktheid is ontslagen. Hierbij wordt een periode van drie maanden gerekend vanaf de datum van herstel van de arbeidscapaciteit;

- de werknemer is een persoon die ongeschikt is voor zijn functie of om gezondheidsredenen geen arbeid kan verrichten en daarom is ontslagen;

- de persoon is een leraar in het basisonderwijs die is vrijgesteld van lesgeven vanwege een afname van het aantal studenten, enz.

wat is inbegrepen in werkervaring

Continue ervaring wordt voor onbepaalde tijd gehandhaafdbeëindiging van het contract met zwangere vrouwen en degenen die kinderen hebben onder de 14 jaar (gehandicapte kinderen onder de 16 jaar), als de dames nieuwe arbeidsrelaties formaliseren voordat de kinderen de bovengenoemde jaren bereiken. Ook is de beëindigingstermijn niet vastgesteld voor degenen die uit eigen vrije wil ontslag hebben genomen wanneer een van de echtgenoten naar een ander gebied werd overgeplaatst om te werken, en bij beëindiging van het dienstverband in verband met pensionering (op eigen verzoek).

Continue werkervaring was relevant tot 2007, omdatde hoogte van de uitkeringen bij ziekteverzuim was toen van hem afhankelijk. Tegenwoordig hangt de hoogte van deze uitkeringen af ​​van de duur van de verzekeringsperiode, d.w.z. uit de periodes waarin de werkgever premies heeft betaald.