I.I.Mashkov is een prominente vertegenwoordiger van de Russische avant-garde. Deze complexe stroom is ontstaan aan het begin van de zeer intense zoektocht naar een nieuwe taal in literatuur, schilderkunst en theater. Er was een nieuwe taal nodig om de politieke en esthetische veranderingen uit te drukken die zowel in de wereld als geheel als in Rusland in de jaren 10 van de vorige eeuw plaatsvonden. Maar vaak waren deze nieuwe trends onduidelijk en wilden ze alleen de kijker of lezer choqueren. Als we schilderen overwegen, dan zullen veel briljante prestaties: tekenen als basis, toonverhoudingen en nog veel meer, lange tijd verloren gaan. Er was een bewust verlangen om 'de fundamenten te doen schudden'. Hoe - het maakt niet uit, alleen de schok was belangrijk.
"Jack of Diamonds"
Jonge kunstenaars arriveerden in Moskou die dat niet dedenkonden zichzelf vinden in de traditionele schilderkunst, zelfs leren van briljante meesters als V. Serov. Ze zijn te ver gegaan om de traditie te vernietigen. Een van mijn favorieten was het kleurenspel, vooral rood in combinatie met kobalt, en het resultaat was een klap in het gezicht van de publieke smaak - te "simpel", alles zag er ruw en primitief uit. Mashkov was over het algemeen geen volledig geschoolde kunstenaar (Serov stuurde hem uit zijn atelier).
Mashkov. "Stilleven met klaprozen en korenbloemen"
Dit is een vrij typisch stilleven van avant-gardekunstenaars meteen stapel objecten van hetzelfde type met het uiterlijk van een slecht schoongemaakte tafel. Het dienblad is een belangrijk onderdeel van zo'n stilleven: het is een achtergrond, een kader voor opzettelijk "willekeurige" voorwerpen. Twee bakjes - wit aan de muur en half groen, half rood - dienen alleen als lichtpuntjes en geven een decoratief effect aan het schilderij. De kunstenaar is gewoon verliefd op verf, vooral rood, wat wordt bevestigd door zijn schilderij. Klaprozen, kersen, appels, perziken - alles schittert met scharlakenrood.
Overweeg een stilleven
Het eerste dat opvalt is een porseleinen vaas met golvende randen, gevuld met rode en gele appels en knalrode kersen en donkere sappige kersen.
"Stilleven met klaprozen en korenbloemen" is vaakze noemen het ten onrechte - het schilderij "Klaprozen". Het lijkt erop dat de grote rode papavers die deze naam gaven, het middelpunt van de compositie zouden moeten zijn en er bovenuit zouden torenen. Ze trekken echter niet veel aandacht, maar staan gewoon rustig in een doorzichtige glazen kan en zetten alleen de compositorische lijn van de oorspronkelijk door de schilder ingestelde driehoek voort. Door de rode klaprozen heen rust de blik op een wit blad aan de muur, bedekt met een vuilgroene draperie. Op het blad, zoals aan de top van een driehoek, stopt de blik. Het heeft nog steeds dezelfde roodgele vrucht die wordt doorkruist door een blauwzwarte tros druiven. Verder, voorbij de rode klaprozen, draait de kijker zich naar de rechterkant van de foto, waar een tweede blad is. De smaragdgroene tinten met zwarte randen komen onverwachts overeen met de kobaltblauwe tafel en de felgele citroenen erop. Over het algemeen "schreeuwen" alle kleuren. Aangenomen moet worden dat ze de vreugdevolle stemming van de kunstenaar volledig tot uitdrukking brachten.
