Lydia Clement is een Sovjetzangeres wiens liedjesweerspiegeld in het hart van de generatie die ze met een vriendelijke gloed hoorde. Het prachtige timbre van Lydia's stem heeft een speciaal effect op de moderne samenleving en brengt vriendelijkheid, oprechtheid en zuivere gedachten in de ziel van iedereen. De creatieve carrière van dit meisje werd bij het begin afgebroken, waardoor haar enorme zangtalent zich niet kon ontwikkelen.
Lydia Clement: biografie
Lydia werd geboren op 8 juli 1937 in Leningrad.Het meisje werd opgevoed door haar moeder - Maria Gordeevna, omdat haar vader, Richard Germanovich, stierf voor de oorlog. Lida studeerde zang en muziek van kinds af aan: ze studeerde aan een muziekschool, speelde piano, zong in het schoolkoor.
Ik zag mijn toekomst juist in creatiefrichting. Mijn moeder had echter een andere mening, die vond dat het nodig was om een beroep te kiezen dat de toekomst kon verzekeren. Zijn stiefvader, een architect van opleiding, was het ook met zijn vrouw eens. Daarom gaf Lida, nadat ze naar de mening van haar familieleden had geluisterd, toe en in 1955 werd ze een student van het Civil Engineering Institute. Het was tijdens de studententijd dat Lida een gezin stichtte met muzikant Boris Shafranov.
Lydia's creatieve carrière
Muziek begeleidde het meisje tijdens haar studie:ze trad op in studentenjazz. Na haar afstuderen kreeg Lydia Richardovna Clement een baan als ontwerper en zette ze haar optredens voort bij het poporkest van de DK im. Ordzhonikidze onder leiding van Naum Temkin. De luisteraars hielden vooral van het lied "Nevsky Tum", uitgevoerd door de jonge zanger. Het werk in de specialiteit duurde tot het moment van zwangerschapsverlof, waarna Lida niet terugkeerde naar de techniek. Ze was niet geïnteresseerd in tekeningen en Whatman-papieren; het meisje was op zoek naar manieren voor creatieve zelfrealisatie.
Op het hoogtepunt van roem
In 1958 de muzikale carrière van Lydia Clementvervolgde in het ensemble, georganiseerd door het hoofd van het Leningrad Comedy Theatre V. Fedorov. Het publiek hield van dit meisje met mooie blauwe ogen, kuiltjes op haar wangen en een mooie glimlach. Op het podium gedroeg Lydia zich zeer waardig; echt meegesleept door het lied, laadde ze de luisteraars ermee op. De liedjes van Yu Saulsky, G. Portnov en Andrey Petrov werden populair in de soulvolle uitvoering van de zanger.
In 1960 werd Lida moeder en introduceerde ze de wereldschattige dochter Natasha. De jonge vrouw combineerde met succes huishoudelijke verantwoordelijkheden voor het opvoeden van een kind met werk op het podium. In 1962 werd ze lid van het Rumyantsev-kwartet, dat samenwerkte met de componist V. Solovyov-Sedym. Met deze muzikale groep vond Lydia's eerste en enige buitenlandse reis plaats - naar Hongarije.
Lydia Clement: liedjes
Artistiek, charmant met lyrisch zachtsopraan Lydia Clement werd opgemerkt door componisten uit Leningrad. Andrey Petrov, gefascineerd door het talent van het meisje, schreef speciaal voor haar het lied "Hallo" op de gedichten van S. Fogelson. Haar jonge artiest, die een favoriet van het publiek werd, trad in 1962 op in het Blue Light. In hetzelfde jaar werd de zanger in het Variety Theatre een solist van het orkest van Anatoly Badkhen. De bekendheid van de All-Union bracht Clement-liedjes "Autumn", "Rain on the Neva", "Stars in a conductor's bag", "Is het echt voor mij alleen?", "On the Mound", "Als er geen geliefden in de wereld." Haar beroemde lied "Karelia" werd uitgevoerd in Canada, Zweden, Finland.
Lydia Clement trad vaak op bij de All-Unionradio, werd ze uitgenodigd voor televisieprogramma's. Het lied "Karelia", uitgevoerd door een Sovjetzanger, was opgenomen in de film geregisseerd door N. Kurikhin. Lida zong het lied, zittend op een groot rotsblok bij het geïmproviseerde oppervlak van het meer. De vloer van de studio was bedekt met glas en lichtstralen verbeeldden het spel van zonlicht op het water. Aan het einde van de voorstelling stond het meisje op en leek recht op de toeschouwer af te lopen. Haar tweede afbeelding werd op dat moment verwijderd tot in de diepte van het frame. Dankzij deze techniek kreeg de kijker de indruk dat een deel van de ziel hier voor altijd blijft, en de tweede is verspreid in het Karelische landschap. Dit moment werd vaak op televisie vertoond. Maar later werd de tape vernietigd.
Lydia's laatste dagen
Het leek erop dat de zanger een succes wascreatief leven. Maar bij het meisje leefde al een vreselijke ziekte. Het moedervlekletsel, waar Lida niet veel belang aan hechtte, had onomkeerbare gevolgen en veranderde in een oncologische ziekte. Maar Lydia Richardovna Clement bleef hard werken. Weinig mensen wisten van het vreselijke ongeluk dat het meisje overkwam.
De laatste dag van het leven van Lydia Clement was 16 juni1964 jaar. Een groot aantal van haar fans kwam afscheid nemen van de zangeres in het Leningrad Variety Theatre. Ze had geen kans om te wachten op het verschijnen van haar eerste album met negen nummers, dat vrijwel onmiddellijk na haar vertrek werd uitgebracht. Lydia's korte toneelleven werd met een stralende glans weerspiegeld in de harten van mensen; haar heldere, oprechte liedjes raken de moderne generatie tot in het diepst van hun ziel, ondanks het feit dat ze ongeveer een halve eeuw geleden klonken.
