Het liefdesverhaal van de meester en Margarita in de roman van Boelgakov

Meester en Margarita. Dit is het eerste dat in me opkomt als de naam van Michail Boelgakov wordt uitgesproken. Dit komt door de roem van het werk, waar de vraag naar eeuwige waarden, zoals goed en kwaad, leven en dood, enz., Aan de orde komt.

De meester en Margarita is een ongewone roman,het thema liefde komt er immers pas in het tweede deel op aan. Het lijkt erop dat de schrijver de lezer probeerde voor te bereiden op een juiste waarneming. Het liefdesverhaal van de meester en Margarita is een soort uitdaging voor het omringende dagelijkse leven, een protest tegen passiviteit, een verlangen om weerstand te bieden aan verschillende omstandigheden.

In tegenstelling tot het Faust-thema, Michail Boelgakovmaakt het Margarita, en niet de meester, om contact te maken met de duivel en zichzelf in de wereld van zwarte magie te vinden. Het was Margarita, zo opgewekt en rusteloos, die het enige personage bleek te zijn dat een gevaarlijke deal durfde te maken. Om haar geliefde te ontmoeten, was ze bereid alles te riskeren. Dit is hoe het liefdesverhaal van de meester en Margarita begon.

Een roman maken

Het werk aan de roman begon rond 1928. Aanvankelijk heette het werk "De roman over de duivel". In die tijd had de roman niet eens de namen van de meester en Margarita.

In 1930 werd de roman verbrand door de handen van de auteur. Er waren nog maar een paar tocht over, vol gescheurde lakens.

Na 2 jaar beslist Boelgakov grondigkeer terug naar je hoofdwerk. Aanvankelijk bevat de roman Margarita en vervolgens de meester. Na 5 jaar verschijnt de bekende naam "Master and Margarita".

In 1937 herschrijft Michail Boelgakov de romanopnieuw. Dit duurt ongeveer 6 maanden. De zes notitieboekjes die hij schreef, werden de eerste volledige manuscriptroman. Een paar dagen later dicteert de schrijver zijn roman al aan een typemachine. In minder dan een maand tijd is er enorm veel werk verzet. Dit is de geschiedenis van het schrijven. De meester en Margarita, de grote roman, eindigt in het voorjaar van 1939, wanneer de auteur een alinea in het laatste hoofdstuk corrigeert en een nieuwe epiloog dicteert, die tot op de dag van vandaag bewaard is gebleven.

Later had Boelgakov nieuwe ideeën, maar er waren geen correcties.

Het verhaal van de meester en Margarita. Kort over kennismaking

De ontmoeting tussen de twee geliefden was nogal ongebruikelijk. Terwijl ze over straat liep, droeg Margarita een boeket nogal vreemde bloemen in haar handen. Maar de meester werd niet getroffen door het boeket, niet door de schoonheid van Margarita, maar door de eindeloze eenzaamheid in haar ogen. Op dat moment vroeg het meisje de meester of hij van haar bloemen hield, maar hij antwoordde dat hij de voorkeur gaf aan rozen, en Margarita gooide het boeket in de sloot. Later zal de Meester Ivan vertellen dat de liefde tussen hen plotseling oplaaide, in vergelijking met de moordenaar in de steeg. Liefde kwam inderdaad onverwacht en was niet berekend op een happy end - de vrouw was tenslotte getrouwd. De meester werkte op dat moment aan een boek, dat de redactie op geen enkele manier accepteerde. En het was belangrijk voor hem om iemand te vinden die zijn werk kon begrijpen, zijn ziel kon voelen. Het was Margarita die die persoon werd en al zijn gevoelens deelde met de meester.

Het wordt duidelijk waar het verdriet vandaan komtmeisjes, nadat ze bekent dat ze die dag met gele bloemen op pad ging om haar liefde te vinden, anders zou ze vergiftigd zijn, want het leven waarin geen liefde is, is vreugdeloos en leeg. Maar het verhaal van de meester en Margarita houdt daar niet op.

De oorsprong van gevoel

Na een ontmoeting met haar minnaar, Margarita's ogenglans, het vuur van hartstocht en liefde brandt erin. De meester staat naast haar. Op een keer, toen ze een zwarte hoed voor haar geliefde aan het naaien was, borduurde ze een gele letter M. Vanaf dat moment begon ze hem de Meester te noemen, hem aansporend om zijn glorie te voorspellen. Ze herlas de roman, herhaalde zinnen die in haar ziel waren gezonken en concludeerde dat haar leven in die roman lag. Maar in hem was niet alleen haar leven, maar ook het leven van de Meester.

Maar de meester heeft zijn roman nooit gedruktslaagde, viel harde kritiek op hem. Angst overspoelde zijn geest en er ontwikkelde zich een psychische aandoening. Toen ze het verdriet van haar geliefde observeerde, veranderde Margarita ook ten kwade, werd bleek, verloor gewicht en lachte helemaal niet.

Op een dag gooide de Meester het manuscript in het vuur, maarMargarita griste wat er over was uit de oven, alsof ze probeerde hun gevoelens te bewaren. Maar dit gebeurde niet, de meester verdween. Margarita wordt weer alleen gelaten. Maar het verhaal van De meester en Margarita was nog niet voorbij. Toen er eenmaal een zwarte magiër in de stad verscheen, droomde het meisje van de Meester, en ze besefte dat ze elkaar zeker zouden zien.

Het uiterlijk van Woland

Voor het eerst verschijnt hij voor Ivan Homeless en Berlioz, die in gesprek de goddelijkheid van Christus verwerpen. Woland probeert te bewijzen dat zowel God als de Duivel in de wereld bestaan.

Woland's taak is om het genie van de Meester te extraherenen de mooie Margarita uit Moskou. Hij en zijn gevolg lokken ontrouw uit in Moskovieten en overtuigen de mensen dat ze ongestraft zullen blijven, maar dan straft hij hen zelf.

Langverwachte ontmoeting

Op de dag dat Margarita een droom had, zij enontmoette Azazello. Hij was het die haar liet doorschemeren dat een ontmoeting met de Meester mogelijk is. Maar ze kreeg een keuze: in een heks veranderen of haar geliefde nooit zien. Voor een liefhebbende vrouw leek deze keuze niet moeilijk, ze was overal op voorbereid, alleen om haar geliefde te zien. En zodra Woland vroeg hoe hij Margarita kon helpen, vroeg ze onmiddellijk om de meester te ontmoeten. Op dat moment verscheen haar minnaar voor haar. Het lijkt erop dat het doel is bereikt, het verhaal van de meester en Margarita had kunnen eindigen, maar de relatie met Satan loopt niet goed af.

Dood van de meester en Margarita

Het bleek dat de Meester dus gek wasde langverwachte datum bracht Margarita geen vreugde. En dan bewijst ze aan Woland dat de Meester het waard is om genezen te worden, en vraagt ​​Satan ernaar. Woland voldoet aan Margarita's verzoek en hij en de meester keren terug naar hun kelder, waar ze beginnen te dromen over hun toekomst.

Daarna drinken de geliefden Falernische wijn,gebracht door Azazello, niet wetende dat het gif bevat. Beiden sterven en vliegen met Woland weg naar een andere wereld. En hoewel hier het liefdesverhaal van de meester en Margarita eindigt, blijft de liefde zelf eeuwig!

Ongewone liefde

Het liefdesverhaal van de meester en Margarita is vrij ongebruikelijk. Allereerst omdat Woland zelf optreedt als assistent van de geliefden.

Het is een feit dat wanneer liefde de minnaar bezochtpaar, de gebeurtenissen begonnen helemaal niet vorm te krijgen zoals we zouden willen. Het blijkt dat de hele wereld om ons heen voor het paar is om niet gelukkig te zijn. En het is op dit moment dat Woland verschijnt. De relatie tussen geliefden hangt af van het boek dat door de Meester is geschreven. Op dat moment, wanneer hij probeert alles wat geschreven is te verbranden, realiseert hij zich nog steeds niet dat de manuscripten niet branden, vanwege het feit dat ze waar zijn. De meester keert terug nadat Woland het manuscript aan Margarita heeft gegeven.

Het meisje geeft zich volledig over aan het geweldige gevoel, en dit is het grootste probleem van liefde. De meester en Margarita bereikten het hoogste niveau van spiritualiteit, maar daarvoor moest Margarita haar ziel aan de duivel geven.

In dit voorbeeld liet Boelgakov zien dat iedereen zijn eigen lot moet doen en niet de hogere machten om hulp moet vragen.

Het werk en zijn auteur

De meester wordt beschouwd als een autobiografische held. De leeftijd van de meester in de roman is ongeveer 40 jaar oud. Boelgakov was op dezelfde leeftijd toen hij deze roman schreef.

De auteur woonde in Moskou aan de Bolsjaja-straatSadovaja in het 10e huis, in het 50e appartement, dat het prototype werd van het "slechte appartement". De Music Hall in Moskou deed dienst als het Variety Theatre, dat zich in de buurt van het "slechte appartement" bevond.

De tweede vrouw van de schrijver getuigde dathet prototype van de nijlpaardkat was hun huisdier Flyushka. Het enige dat de auteur in de kat veranderde, was de kleur: Flyushka was een grijze kat en Behemoth was zwart.

De uitdrukking "Manuscripten branden niet" werd meer dan eens gebruikt door Boelgakovs favoriete schrijver - Saltykov-Shchedrin.

Het liefdesverhaal van de meester en Margarita is een echt kunstwerk geworden en zal nog vele eeuwen onderwerp van discussie blijven.