Schrijver en dichter Vadim Shefner

Russische schrijver Vadim Shefner, biografiedie begon in het jaar waarin het Russische rijk de Eerste Wereldoorlog inging, verliet deze wereld aan het begin van het derde millennium. Een aanzienlijk deel van zijn werk viel in het Sovjettijdperk. Maar hij was nooit een orthodoxe Sovjet-schrijver. Vadim Shefner verzette zich niet tegen officiële literatuur en ging niet in conflict met de nomenclatuurbureaucratie, maar hij voelde zich er alleen comfortabel bij.

Feiten uit de biografie van de schrijver

In de vorming en ontwikkeling van elke creatieveDe geboorteplaats en de omgeving waarin de jeugd en de jeugd zijn gepasseerd, zijn van groot belang. Shefner Vadim Sergeevich werd geboren in de hoofdstad van het rijk in de familie van een militair. Het is alleen zo dat een voorspoedige jeugd niet al genoemd kan worden omdat deze samenviel met oorlogen, revoluties, honger, verwoesting en armoede. Na de dood van zijn vader door tuberculose werd Vadim Shefner opgevoed in een weeshuis in Staraya Russa.

Later keerde hij terug naar Petrograd en studeerde afvakschool en werkte in industriële ondernemingen. De eerste literaire experimenten in verzen en proza, en de eerste publicaties in tijdschriften behoren tot dezelfde tijd (jaren 30). Vanaf de eerste dagen van de oorlog was Vadim Shefner een gewone aan het Leningrad-front. Later, midden in de blokkade van Leningrad, werd hij correspondent voor de frontlinie krant Banner of Victory. Hij beëindigde de oorlog met de rang van senior luitenant.

Poëzie

Terug in de jaren veertig, de beginnerde schrijver slaagde erin zijn eerste poëtische experimenten te publiceren. Maar, men kan zeggen, het was tijdens de oorlog dat Shefner Vadim Sergeyevich als dichter plaatsvond. Het eerste belangrijke boek met zijn gedichten verscheen in 1943 in de belegerde stad. Veel regels daarin zijn gewijd aan de heroïsche verdediging van Leningrad. Het gedicht "Meeting in the suburbs", later geschreven en gepubliceerd, is gewijd aan hetzelfde onderwerp.

Dit zijn literaire feiten.Vadim Shefner, wiens gedichten nauwelijks militaire onderwerpen behandelen, begon als frontlinie-dichter. Poëtische creativiteit heeft zijn hele lange leven doorgemaakt, maar hij weigerde zelf de prioriteit van richtingen aan te geven. Zowel proza ​​als poëzie en sciencefiction waren even belangrijk voor Vadim Shefner. De grens tussen hen was onmogelijk.

Proza van de jaren zestig

Echt beroemd in de literaire wereld van VadimSchefner werd in de jaren zestig. Dit was de periode van de zogenaamde "Chroesjtsjov-dooi", toen het land een periode van snelle vernieuwing onderging. Op dit moment barstte een nieuwe generatie snel in de kunst en literatuur. Veel van haar vertegenwoordigers slaagden erin de fronten van de Grote Patriottische Oorlog en de stalinistische kampen te passeren. Ze hadden de wereld iets te zeggen. Vadim Shefner, altijd afstandelijk van politieke passies, was niettemin een deeltje van zijn frontlinie-generatie. Al die jaren heeft de schrijver hard en onbaatzuchtig gewerkt. Wijd gepubliceerd. Krijgt erkenning van lezers en critici. En daar blijft het niet bij.

Het proza ​​en de poëzie van Vadim Shefner is in het algemeen niet verlorenstroom en in de daaropvolgende jaren, toen de Chroesjtsjov-dooi werd vervangen door een eindeloze stagnatie van de Brezjnev. Zijn boeken zijn te individueel en lijken op niemand anders. Ondanks het feit dat hun auteur nooit geprobeerd heeft om in de voorste gelederen te klimmen en in de publieke belangstelling te staan. Maar misschien is dat de reden waarom hij zijn tijd zo levendig en bijzonder weerspiegelde.

fictie

Met betrekking tot wat Vadim Shefner schrijft,alle genre-definities lijken erg voorwaardelijk. In de proza ​​van deze auteur is het vaak moeilijk om een ​​grens te trekken tussen fictie en realiteit, tussen het dagelijkse leven van alledag en wakende dromen. En dit lijkt heel weinig op wat gewoonlijk fictie betekent. En het lijkt erop dat het de auteur helemaal niets kan schelen - met welke term zijn proza ​​zal worden aangewezen. Zelf beweert hij dat fictie voor hem niets anders is dan een voortzetting van poëzie op andere manieren.

Maar over de ontwikkeling van dit genre, het werk van VadimSchefner had een aanzienlijke impact. Dit wordt erkend door vele uitblinkers van Sovjet- en Russische sciencefiction. En de auteur bestempelde zijn fantastische werken ironisch genoeg als 'sprookjes voor de slimme' en 'semi-waarschijnlijke verhalen'. In 1999 won de schrijver de Paladin of Fiction Prize.

"Zuster van verdriet"

Een van de onbetwiste pieken in het werk van de schrijveris het korte verhaal uit 1968 'Sister of Sorrow'. Het kan geen volledig autobiografisch werk worden genoemd. Maar in zijn plot en in de vele afbeeldingen van de realiteit van het vooroorlogse Leningrad erin afgebeeld, is dat in grote mate precies dat. Centraal staat het lot van drie vrienden die in dezelfde slaapzaal op Vasilievsky Island wonen. Al snel wachten oorlog en blokkade op iedereen. Natuurlijk weet niemand hiervan. Maar op een vreemde manier anticiperen ze op wat er over een jaar of twee moet gebeuren. Het lost op in de atmosfeer. Hoewel niet hardop uitgesproken.

De auteur in dit werk bleek een subtiele stylist en een briljante proza-meester te zijn. Zelf beschouwde hij dit verhaal als zijn hoogtepunt.

Gedichten voor kinderen

Veel werken van de dichter Vadim Shefnergericht aan de jongere generatie. Soms is dit op het eerste gezicht moeilijk te zien. Feit is dat Vadim Shefner altijd met kinderen communiceert zonder te flirten. Spreekt met hen in dezelfde taal als met volwassenen. En deze benadering vormt zowel het niveau van denken als de manier om de werkelijkheid waar te nemen. Misschien is dat de reden waarom de jongere generatie zo'n dichter en sciencefictionschrijver als Vadim Shefner kent. Zijn boeken worden vandaag gelezen. De kans bestaat dat ze morgen niet vergeten worden.