Een efficiënt gebruik van middelen is een voorwaardezorgen voor de uitvoering van productieplannen. Ten behoeve van de analyse wordt het personeel van de organisatie onderverdeeld in productie en administratief. Op basis van de naam is het duidelijk dat de eerste groep werknemers omvat die direct betrokken zijn bij de hoofdactiviteiten van de onderneming, en de tweede groep de rest. Voor elk van deze groepen wordt de gemiddelde jaarlijkse output berekend en wordt de kwaliteit van de inzet van arbeid geanalyseerd.
Basisconcepten
De analyse van de beroepsbevolking onderzoektarbeidsproductiviteit. Het laat zien hoeveel producten er per uur worden gemaakt (dag, maand, jaar). Om deze indicator te berekenen, moet u de gemiddelde jaarlijkse productie en arbeidsintensiteit bepalen. Ze zijn de beste in het weergeven van arbeidsefficiëntie. Een hogere productiviteit leidt tot hogere productievolumes en besparingen in lonen.
Beveiliging van hulpbronnen
Het aantal werkzame personen is van belangbij de onderneming. Bij het analyseren van de beschikbaarheid van arbeidsmiddelen wordt het werkelijke aantal vergeleken met de geplande en indicatoren voor de vorige periode voor elke groep werknemers. Een positieve trend is dat de gemiddelde jaarlijkse productie groeit tegen de achtergrond van veranderingen (afname) in het aantal van de groepen werkzame werknemers.
De vermindering van hulppersoneel wordt bereikt door het niveau van specialisatie van personen die zich bezighouden met het opzetten en repareren van apparatuur, het vergroten van mechanisatie en het verbeteren van arbeid te vergroten.
Het aantal personeelsleden wordt bepaald volgens de industrienormen en het rationeel gebruik van de werktijd die nodig is om bepaalde functies uit te voeren:
1. Werknemers: H = Arbeidsintensiteit: (Jaarlijks fonds van de arbeidstijd * Coëfficiënt van naleving van normen).
2. Hardware-werkers: H = aantal eenheden * aantal werknemers in dit gebied * belastingsfactor.
Analyse van vaardigheidsniveau
Het aantal medewerkers in specialiteiten wordt vergeleken met de norm. Uit de analyse blijkt een overschot (tekort) aan werknemers in een bepaald beroep.
De vaardigheidsniveauscore wordt berekend doorsommatie van tariefcategorieën voor elk type werk. Als de werkelijke waarde lager blijkt te zijn dan de geplande, duidt dit op een afname van de productkwaliteit en de noodzaak om de kwalificatie van personeel te verbeteren. De tegenovergestelde situatie suggereert dat werknemers een aanvulling moeten krijgen voor kwalificaties.
Managementpersoneel wordt gecontroleerd op nalevingopleidingsniveau van de beklede functie. De kwalificaties van een werknemer zijn afhankelijk van leeftijd en ervaring. Met deze parameters wordt ook rekening gehouden bij de analyse. Het aandeel ingehuurde en gepensioneerde werknemers wordt berekend, ook om negatieve redenen. In de volgende fase wordt het gebruik van werktijd geanalyseerd volgens het volgende algoritme:
1. Nominale modus = 365 dagen - Het aantal vrije dagen en vakanties.
2. Noodmodus = Nominale modus - Het aantal dagen afwezigheid van het werk (vakantie, ziekte, verzuim, beslissing van de administratie, enz.).
3. Nuttige werktijd = noodmodus * Lengte van de werkdag - Het aantal uitvaltijd, pauzes, verminderde uren.
Verloren werktijd
Arbeidsduurfonds (FWF) is een werkhet aantal werknemers (H), het gemiddeld aantal dagen dat één persoon per jaar gewerkt heeft (D) en de lengte van de dag (T). Als de gemiddelde jaarlijkse output lager is dan gepland, worden de tijdverliezen berekend:
- Dp = (Df - Dp) * Chf * Tp - dagelijks.
- Tp = (Tf - Tp) * Df * Chf * H - wachtposten.
De redenen voor dergelijke verliezen kunnen verzuim zijn.werken aan de toestemming van de administratie, door ziekte, spijbelen, stilstand door gebrek aan grondstoffen of defecte apparatuur. Elk van deze redenen wordt in detail geanalyseerd. De reserve voor het verhogen van de FRV is het verminderen van verliezen, die afhankelijk zijn van het arbeidscollectief.
Het tijdverlies in verband met de fabricage en correctie van afgekeurde producten wordt afzonderlijk berekend volgens het volgende algoritme:
- het aandeel van het loon van de arbeiders in de productiekosten;
- het bedrag van het loon in de kosten van het huwelijk;
- het aandeel van het loon van de arbeiders in de kostprijs minus de materiële kosten;
- het loonaandeel van werknemers die betrokken zijn bij de correctie van het huwelijk;
- gemiddeld uurloon;
- tijd besteed aan het maken en herstellen van defecten.
Verliesreductie = Tijdsverlies * Gemiddelde jaarproductie.
Verliezen kunnen niet alleen worden gecompenseerd door een afname van de productievolumes, maar ook door een toename van de arbeidsintensiteit.
produktiviteit
Deze indicator geeft de verhouding van volumes weervervaardigde (verkochte) producten op basis van het aantal medewerkers. In dit geval worden generaliserende, partiële en hulpcoëfficiënten berekend. De eerste groep omvat met name de gemiddelde jaarlijkse productie. Formule:
B = productievolume / aantal werknemers = productievolume / hoeveelheid tijd besteed.
De verandering in de gemiddelde jaarlijkse productie kan het gevolg zijn van:
- aanpassing van het aantal medewerkers;
- afname van de arbeidsintensiteit;
- de groei van niet-productiekosten;
- de organisatie van het werk - de groei van de hele dag downtime, afwezigheid met toestemming van het management, vanwege ziekte, verzuim;
- veranderingen in de structuur van producten.
Numerieke indicatoren zijn de tijd besteed in natura, berekend per mandag (manuur).
Arbeidsintensiteit
Arbeidsintensiteit is de tijd die wordt besteed aan het vervaardigen van een productie-eenheid:
Tr = FRVi / FRVo, waarbij:
- FRVi - tijd om het eindproduct te maken;
- ФРВо - algemeen fonds voor werktijd.
De gemiddelde jaarlijkse productie is de omgekeerde indicator van de arbeidsintensiteit:
- T = tijd / productie.
- T = aantal personeelsleden / productievolume.
Om de prestatie van een te berekenenwerknemer, in de bovenstaande formule moet u er een in de teller invoeren. De gemiddelde jaarlijkse productie per werknemer is de omgekeerde indicator van de arbeidsintensiteit. Het geeft niet alleen de prestaties van een bepaalde medewerker weer, maar maakt het ook mogelijk om een plan voor het komende jaar op te stellen.
Met een afname van de arbeidsintensiteit, dearbeidsproductiviteit. Dit wordt bereikt door de introductie van wetenschappelijke en technologische vooruitgang, mechanisatie, automatisering, herziening van productiesnelheden, enz. De arbeidsintensiteit moet niet alleen met geplande indicatoren worden geanalyseerd, maar ook met andere ondernemingen in de industrie.
De productie en arbeidsintensiteit weerspiegelen de resultaten van echt werk, op basis waarvan het mogelijk is om middelen voor ontwikkeling te identificeren, de productiviteit te verhogen, tijd te besparen en het aantal te verminderen.
Prestatie-index
Dit is een andere indicator van de prestaties van medewerkers. Het toont het tempo van de productiviteitsgroei.
ΔПТ = [(B1 - B0) / B0] * 100% = [(T1 - T1) / T1] * 100%, waarbij:
- В1 - gemiddelde jaarlijkse output van één werknemer in de verslagperiode;
- T1 - arbeidsintensiteit van de rapportageperiode;
- В0 is de gemiddelde jaarlijkse productie van een werknemer in de basisperiode;
- T0 is de complexiteit van de basisperiode;
Zoals u aan de bovenstaande formules kunt zien, kan de index worden berekend op basis van de productie- en productiviteitsgegevens.
Indexveranderingen worden bepaald op basis van de geplande besparingen in het aantal personeelsleden:
ΔПТ = [E / (H - E)] * 100%, waarbij E de geplande economie van het getal is.
De index toont de verandering in prestatie in de basisperiode in vergelijking met de vorige. Productiviteit is afhankelijk van de bekwaamheid van medewerkers, de beschikbaarheid van de benodigde apparatuur en financiële stromen.
alternatief
Met de volgende formule kunt u een nauwkeurigere prestatie berekenen:
P = (Productievolume * (1 - Verhouding downtime) / (Arbeidskosten * Personeelsbestand).
Deze aanpak telt geen uren uitval. Het volume van producten kan worden uitgedrukt in stuks, arbeid of monetaire eenheden.
Factoren analyse
Omdat de arbeidsproductiviteit wordt berekendOp basis van het aantal producten dat per tijdseenheid wordt vervaardigd, worden deze indicatoren gedetailleerd geanalyseerd. In de loop van berekeningen worden het prestatieniveau van taken, spanning, toename van de output, reserves voor productiviteitsgroei en het gebruik ervan bepaald.
Factoren die de arbeidsproductiviteit beïnvloeden, kunnen worden gegroepeerd in groepen die verband houden met:
- het technisch niveau verhogen;
- verbetering van de organisatie van het werk;
- verbetering van de kwalificaties van werknemers, het opleidingsniveau van werknemers, versterking van de discipline en verbetering van het systeem voor de berekening en betaling van salarissen.
De arbeidsproductiviteit wordt geanalyseerd op de volgende gebieden:
- er wordt een beoordeling gegeven van het niveau van generaliserende indicatoren;
- de factoren die van invloed zijn op de gemiddelde uurproductie worden geanalyseerd;
- onthult reserves voor het verhogen van de productiviteit;
- de arbeidsintensiteit van de productie wordt onderzocht.
Voorbeeld 1
Op basis van de gegevens in de onderstaande tabel is het noodzakelijk om de gemiddelde jaarlijkse en gemiddelde uurproductie van de onderneming te bepalen.
Inhoudsopgave | jaar 2014 | 2015 jaar | Dynamiek,% | |||
plan | Feit | Plan voor 2014 | Feit tegen 2014 | Feit / plan | ||
Productie van producten, duizend roebel | 80100 | 81500 | 81640 | 101,75 | 101,92 | 99,83 |
Bewerkt door arbeiders, duizend manuren | 2886,12 | 2996 | 2765,4 | 103,81 | 95,82 | 108,34 |
Arbeidsintensiteit per duizend roebel | 36,03 | 36,76 | 33,87 | 102,02 | 94,01 | 108,52 |
Gemiddelde jaarlijkse productie, roebel | 27,75 | 27,20 | 29,52 | 98,02 | 106,37 | 92,14 |
Verhoging van de productiviteit door vermindering van de arbeidsintensiteit:
- volgens plan: (4,7 * 100) / (100-4,7) = 4,91%;
- in feite: (9,03 * 100) / (100 - 9,03) = 9,92%.
Het arbeidsintensiteitsplan werd met 4,33% overschreden. Hierdoor is de gemiddelde jaarproductie met 5,01% gestegen.
kenmerken
- Het aantal werknemers in optimale omstandigheden moet worden berekend op basis van het gemiddelde. Elke medewerker wordt één keer per dag geteld.
- De prestaties kunnen worden bepaald aan de hand van omzetgegevens uit de resultatenrekening.
- Arbeids- en tijdkosten worden ook weerspiegeld in de boekhouding.
Andere indicatoren
De gemiddelde productiviteit wordt bepaald als er een groot aantal producten is met verschillende arbeidsintensiteit, volgens de volgende formule:
Vsr = Σ Productievolume van een soort product * Arbeidsintensiteitscoëfficiënt van een soort product.
De waarde (Kik) voor functies met een minimale arbeidsintensiteit wordt gelijkgesteld aan één. Voor andere soorten producten wordt deze indicator berekend door de arbeidsintensiteit van een bepaald product te delen door het minimum.
Arbeidsproductiviteit van één werknemer:
Pr = (Uitvoervolume * (1 - Kik) / T.
Dezelfde indicator kan worden berekend op basis van de balansgegevens:
Pr = (blz.2130 * (1 - K)) / (T * H).
De productiviteit moet voortdurend worden verbeterd door nieuwe apparatuur te gebruiken, werknemers op te leiden en de productie te organiseren.
Salarisfonds (FZP)
De analyse van FZP begint met het berekenen van afwijkingen van de werkelijke (FZPf) en geplande (FZPp) salariswaarden:
ФЗПа (wrijven) = ФЗПф - ФЗПп.
Relatieve afwijking houdt rekening met prestatiesproductieplan. Om het te berekenen, wordt het variabele deel van het salaris vermenigvuldigd met het tempo van uitvoering van het plan en blijft het constante deel ongewijzigd. Stukloon, bonussen voor productieresultaten, vakantiegeld en andere uitkeringen die afhankelijk zijn van het productievolume hebben betrekking op het variabele deel. Lonen berekend volgens tarieven verwijzen naar het vaste deel. FZP relatieve afwijking:
FZP = FZP f - (FZPper * K + ZP bericht.).
Verder worden de factoren waardoor deze afwijkingen optreden, geanalyseerd:
- productievolume (O);
- productiestructuur (C);
- specifieke arbeidsintensiteit van producten (UT);
- salaris voor één persoonsuur (OT).
FZP-baan = O * C * YT * OT.
Voordat u elk van de factoren analyseert, moet u tussentijdse berekeningen uitvoeren. Namelijk: definieer de FZP-variabele:
- volgens plan: FZP pl = O * C * OT;
- volgens plan, rekening houdend met een bepaald productievolume: FZP conv. 1 = FZP pv * K;
- volgens plan, berekend met het werkelijke productievolume en de structuur: FZP conv. 2 = O * YT * OT;
- actueel bij specifieke arbeidsintensiteit en bepaald loonniveau: FZP conv. 3 = Van * UTf * OTf.
Vervolgens moet u elk van de verkregen waarden vermenigvuldigen met de absolute en relatieve afwijking. Op deze manier kun je de invloed van elk van de factoren op het variabele deel van het salaris bepalen.
Het constante deel van de RFP wordt beïnvloed door:
- aantal personeelsleden (P);
- het aantal gewerkte dagen per jaar (K);
- gemiddelde duur van een dienst (t);
- gemiddeld uurloon (HWP).
FZP f = H * K * t * FZP.
De invloed van elk van de factoren op het eindresultaatkan op precies dezelfde manier worden gedefinieerd. Eerst worden de veranderingen in elk van de vier indicatoren berekend en vervolgens worden de verkregen waarden vermenigvuldigd met de absolute en relatieve afwijkingen.
De volgende fase van de analyse is de berekening van de efficiëntiegebruik van PPP. Voor uitgebreide reproductie, winst en winstgevendheid is het noodzakelijk dat de productiviteitsgroei de groei van de lonen overtreft. Als niet aan deze voorwaarde wordt voldaan, is er een stijging van de kosten en een daling van de winst:
- verdiensten (J ZP) = Gemiddeld salaris over de verslagperiode / Gemiddeld salaris over de planperiode;
- gemiddelde jaarproductie (J pt) = productie voor de verslagperiode / productie voor de geplande periode;
- arbeidsproductiviteit: (Kop) / Kop = J pt / J sn;
- FZP opslaan: E = FZPf * ((J zp - J pt) / J zp).
Voorbeeld 2
Op basis van de gegeven gegevens moet u de output berekenen:
- productievolume - 20 miljoen roebel;
- het gemiddelde jaarlijkse aantal is 1.200 mensen;
- voor het jaar werkten de medewerkers van de organisatie 1,72 miljoen mensen / uur en 0,34 miljoen mensen / dag.
oplossing:
- Uurproductie van één werknemer = productievolume / gewerkte manuren = 20 / 1,72 = 11,63 roebel.
- Dagelijkse output = 20 / 0,34 = 58,82 roebel.
- Jaarlijkse output = 20 / 1,2 = 16,66 roebel.
