Als primaire informatiebronvoor financiële analisten is de balans, die alle gegevens over de verplichtingen en activa van de onderneming bevat, uitgedrukt in de waardering. Hoewel een ervaren analist slechts één blik op de balans hoeft te leggen om alle benodigde informatie te verkrijgen, is het toch handiger om de geaggregeerde balans te gebruiken. Laten we uitzoeken wat het is.
Geaggregeerde balans: Voorbeeld
Het economisch-wiskundige woordenboek zegt dat,die aggregatie moet worden opgevat als de consolidatie en aggregatie van indicatoren door een bepaald kenmerk. Het belangrijkste verschil tussen dit evenwicht en het gebruikelijke is dat de groepering van artikelen wordt uitgevoerd volgens economische inhoud. Het geaggregeerde saldo is een afbeelding als geheel, terwijl de gebruikelijke een reeks details is.
Als u de liquiditeitsindicatoren analyseert, kunt u op de frequentie in de formules letten. Met andere financiële ratio's kan hetzelfde worden waargenomen.
Het geaggregeerde saldo biedt een kansom de coëfficiënten te berekenen, zonder dezelfde handelingen steeds opnieuw te hoeven herhalen. Hierdoor krijgen we veel sneller een analyse en met deze balans kunnen we heel snel zeer veel indicatoren berekenen: stabiliteit, omzet, liquiditeit. Het geaggregeerde saldo is veel gemakkelijker te lezen, bovendien is het in deze vorm zo dicht mogelijk bij internationale rapportagestandaarden. Maar het is de moeite waard eraan te denken dat de meer significante combinatie van indicatoren, de minder kwalitatieve en diepgaande analyse het mogelijk maakt om deze gegevens te produceren.
Indicatieve analyse kan alleen worden gemaaktna het aanpassen van de totale balans. Tegelijkertijd zal de structuur van de balans gelijk blijven, evenals het gebruikelijk is om activa (vast en kortlopend), kapitaal (eigen en geleend) toe te wijzen, de basisbalansvergelijking blijft ongewijzigd. Binnen de secties wordt de groepering van afzonderlijke artikelen uitgevoerd, omdat de resultaten van de secties in de balans niet volledig overeenkomen met de economische essentie van de namen. In de balans wordt het resultaat van de tweede sectie bijvoorbeeld turnaround-activa genoemd. Handelsvorderingen zijn echter opgenomen, waarbij betalingen over meer dan een jaar worden verwacht. Als een totaalsaldo wordt opgesteld, worden dergelijke vorderingen uitgesloten van de vlottende activa. Maar op dit moment bestaat er geen enkele regel voor de uitvoering ervan. Bij het samenvoegen van de balans moet men vertrouwen op gezond verstand en begrip van de essentie van balansposten in economische zin.
Het doel van het analyseren van dit type balans ishet verkrijgen van een voorlopig oordeel over de structuur en dynamiek van de belangrijkste indicatoren van de onderneming. Hiertoe zijn de balansindicatoren gegroepeerd in acht hoofdgroepen, waarbij de activa worden geclassificeerd op basis van de mate van liquiditeit en de verplichtingen door de urgentie van het verrichten van betalingen. Groepen moeten worden gevormd rekening houdend met de aanpassing van hun samenstelling, afhankelijk van de liquiditeit van activa en de voorwaarden van betalingen op verplichtingen, die worden vastgesteld op basis van informatie uit de balans.
De geaggregeerde resultatenrekening wordt het best weergegeven in de vorm van een reeks van dergelijke indicatoren:
- omzet;
- kosten in verband met gewone activiteiten, waaronder de kosten van verkochte goederen, werken, diensten of producten, beheerskosten en commerciële uitgaven;
- winst ontvangen door verkoop;
- andere resultaten, die worden gevormd in de vorm van een verschil tussen bedrijfskosten en inkomsten;
- winst ontvangen door belasting;
- uitgestelde belastingen en actuele inkomstenbelastingen;
- nettowinst.
Voor al deze artikelen wordt de berekening van de structuurindicatoren en de groeipercentages van indicatoren door speciale formules uitgevoerd.
