De balans is een van de belangrijkste vormen(formulier nr. 1) van de jaarverslaglegging van ondernemingen. Het moet worden opgesteld door alle organisaties die aan het algemene belastingstelsel deelnemen. Visueel is het een tabel die de bronnen van de vorming van fondsen weergeeft: eigen en geleend (aansprakelijkheid), evenals gebruiksgebieden (activa).
De balans van de organisatie is niet vereistalleen voor de belastingdienst en externe accountants, maar in de eerste plaats voor het kantoor zelf. Met zijn hulp kunt u de stand van zaken van de onderneming beoordelen en op basis van de analyse van de ontvangen informatie maatregelen ontwikkelen om de staat te verbeteren en de ontwikkelingsrichtingen te bepalen. De aansprakelijkheid is onderverdeeld in drie grote secties:
2. Financiële verplichtingen op lange termijn. Bevat informatie over langlopende leningen die de organisatie heeft aangetrokken, evenals uitgestelde belastingverplichtingen.
3. Kortlopende schulden zijn verplichtingen waarvan is aangenomen dat ze stabiel en ononderbroken werk garanderen om de huidige solvabiliteit te behouden.
De balans van een bedrijf, of liever zijn actieve deel, laat zien hoe het bedrijf de fondsen beheert die het heeft:
1. Vaste activa. Het hoofdstuk bevat informatie over langetermijninvesteringen, de hoeveelheid vaste activa en het beschikbare intellectueel eigendom.
2. Vlottende activa. De sectie geeft de hoeveelheid beschikbare voorraden weer, evenals contanten (in de vorm van contanten en op lopende rekeningen, evenals schulden van klanten).
De balans is dus de belangrijkste bron van informatie over de eigendomsreserves van de onderneming en haar solvabiliteit, wat erg belangrijk is voor potentiële schuldeisers.
De opbouw van het actieve deel van deze rapportagede onderneming stelt u in staat om het investeringsniveau in vaste activa, de vooruitzichten en de omvang van technische, intellectuele ontwikkeling te beoordelen. De structuur van het werkkapitaal laat zien hoe effectief de relatie van het bedrijf met zijn debiteuren, het niveau van zijn liquiditeit, de mate van werkdruk in magazijnen en de efficiëntie van het gebruik van vrije middelen is.
De balans is de belangrijkste broninformatie voor het analyseren van de toestand van de onderneming. Voor een diepere beoordeling en ontwikkeling van een ontwikkelingsstrategie is het raadzaam om boekhoudkundige analyse in dynamiek te bestuderen om de belangrijkste negatieve of positieve trends te bepalen. Dit zal het management van de onderneming in staat stellen om de bronnen van bestaande problemen duidelijk te identificeren en in de toekomst te helpen om het vastgoed dat tot haar beschikking staat effectiever te beheren.
