In moderne winkels vind je een grotehet aantal producten dat een mooie uitstraling en een aangenaam aroma heeft. Houd er rekening mee dat veel van hen conserveermiddelen bevatten. Dit zijn stoffen die de houdbaarheid van voedsel verlengen.
Het concept van
Elk product is verwend.In elk eiwit vinden dergelijke processen plaats waardoor het product onbruikbaar wordt. Een verandering in de chemische samenstelling en structuur van een eiwit wordt autolyse genoemd. De laatste fase is verval, ontbinding en verdere toegang tot de kringloop van stoffen in de natuur.
Dit proces zal niet zo snel zijn alsplaats het voedsel in de vriezer. Maar aangezien dit niet altijd werkt, worden conserveermiddelen gebruikt. Dit zijn de componenten die nodig zijn om de houdbaarheid van producten te verlengen. Het proces wordt bereikt door microflora te onderdrukken. Het eten verandert naar smaak.
Veel producten bevatten een soort conserveermiddel.De definitie van dit concept is altijd hetzelfde, ongeacht de samenstelling ervan. Voorheen werden alleen natuurlijke toevoegingen gebruikt, zoals zout, azijn, suiker. Door de ontwikkeling van de industrie werd het noodzakelijk om voedsel te bewaren zonder de smaak te veranderen. Daarom worden nu synthetische conserveermiddelen gebruikt. Dit zijn kunstmatige stoffen die de eigenschappen van producten verbeteren.
Soorten toevoegingen
Additieven worden gedistribueerd volgens het EU-codificatiesysteem,waarbij elk product een index heeft (E200-E297). Componenten hebben verschillende effecten op producten. Sommige worden gebruikt in hun samenstelling, terwijl andere alleen het buitenste deel verwerken.
De definitie van conserveermiddelen voor levensmiddelen stelt u in staat om ze te verdelen in:
- Synthetisch.
- Natuurlijk.
Ook de tweede componenten zijn niet geheel ongevaarlijk voorvan mensen. Zo heeft zout in grote hoeveelheden nog steeds invloed op de menselijke conditie. Daarom worden onschadelijke additieven beschouwd als additieven die met mate worden gebruikt. Dit geldt ook voor synthetische componenten. Sommige zijn veilig als ze met mate worden geconsumeerd.
Schadelijke additieven
Maar onder de additieven zijn er die stoffen die grote schade toebrengen aan de mens. In sommige landen zijn ze ronduit verboden. Waaronder:
- Benzoaten (E211, E216, E217). Ze zijn te vinden in producten die in plastic containers worden verkocht. Stoffen kunnen bronchiale astma en allergieën veroorzaken.
- Natriumnitrieten (kleurstoffen) zijn zeer giftige componenten. Ze worden gebruikt om te beschermen tegen de ontwikkeling van sporen van botulisme, die als gevaarlijker worden beschouwd dan conserveermiddelen.
- Antioxidanten (beschermen producten tegen oxidatie).Hiervoor is het veiliger om lecithine, tocoferol, citroenzuur, ascorbinezuur te gebruiken. Maar er zijn ook synthetische antioxidanten die deel uitmaken van rauwe rookworst, groente, boter, gedroogd fruit.
Waar zijn ze van gemaakt?
Alle conserveermiddelen zijn zuren omdat naastmicroben kunnen er niet in overleven. Alleen zij moeten worden goedgekeurd voor gebruik in de voedingsindustrie. Deze omvatten azijnzuur en zouten van benzoëzuur. Additieven worden gemaakt door chemische synthese. Deze werkzaamheden worden uitsluitend onder steriele omstandigheden uitgevoerd.
Zeer zelden gebruiken fabrikanten alleenéén conserveermiddel. Meestal worden mengsels van smaakversterkers en conserveermiddelen gebruikt. Dergelijke stoffen zijn te vinden in veel producten die in moderne winkels worden verkocht.
Natuurlijke toevoegingen zijn zout, honing,suiker, azijn. Ze worden thuis gebruikt tijdens het koken. Maar in de productie is dit onrendabel, omdat het moeilijk is om er een neutrale smaak mee te krijgen en de houdbaarheid te verlengen. Dat is de reden waarom producten met conserveermiddelen lange tijd in winkels worden verkocht en niet bederven. Kopers hoeven alleen die producten te kiezen die veilige additieven bevatten.
