Gelofte van het celibaat: alles is zo moeilijk

De gelofte van celibaat of celibaat wordt alleen afgelegd doorreligieuze redenen. Dit is hoe orthodoxe priesters uitleggen. Officieel is het alleen mogelijk wanneer een persoon de monastieke rang neemt. Eigenlijk zijn er voor elke persoon, zo gelooft de kerk, maar twee grote wegen: het kloosterleven, waarvan een van de gehoorzaamheid de gelofte van het celibaat of het gezinsleven is.

De weg van de leek die een gelofte wil afleggencelibaat, celibaat wordt niet beschouwd: het is een persoonlijke keuze van elke persoon, een smal pad tussen twee grote wegen. De geestelijken herinneren er zich echter aan dat mensen zich moeten herinneren zonder geloften: elke relatie (we hebben het over seks) buiten het huwelijk is niets anders dan hoererij, dat wil zeggen een zonde. Sommige mensen met een oppervlakkige kennis van religie beweren dat celibaat niet een gebrek aan seksuele relaties betekent. Dit is niet waar. Elke intieme relatie (met vrouwen, mannen, vooral kinderen) buiten het huwelijk is hoererij en zonde.

Celibaat van de geestelijkheid

De gelofte van het celibaat wordt alleen geassocieerd met mannen,want een vrouw kan geen priester zijn. De kerk staat er niet op om deze gelofte af te leggen, maar de apostel Paulus legde uit: iemand die niet gebukt gaat onder huwelijksbanden, denkt meer aan het geestelijke, terwijl iemand die een vrouw en kinderen heeft - aan het vleselijke, aardse en wereldse. Dit weerhoudt hem er niet van om God te dienen, maar een ongehuwde priester doet het toch beter. Het celibaat is in de orthodoxie alleen verplicht voor bisschoppen en in het katholicisme voor de meeste priesters en diakenen, bisschoppen.

De geschiedenis kent echter gevallen waarin bisschoppenwerden weduwnaars. Ze accepteerden het celibaat pas nadat ze de rang hadden gekregen. De gelofte van het celibaat geldt niet alleen voor het huwelijk, maar voor alle soorten seks, inclusief masturbatie.

Oorzaken van het celibaat

De belangrijkste reden waarom ze een gelofte van celibaat afleggen,is het verlangen om God op alle mogelijke manieren te behagen en te dienen, voor altijd van vleselijke zonden af ​​te komen, die als seksuele relaties worden beschouwd, evenals een test van wilskracht. Het is echter niet alleen om religieuze redenen dat mensen geloften afleggen. De beroemde journalist, atheïst en polymath Anatoly Wasserman legde op 17-jarige leeftijd een gelofte van celibaat af, zodat zijn vrouw zich niet zou mengen in zijn zoektocht naar de wetenschap.

Dit is echter geen celibaat:Wasserman weigerde volgens zijn bekentenis alleen het huwelijk. Als we het over vrouwen hebben, wordt de gelofte van celibaat, die ze afleggen, meestal de gelofte van kuisheid genoemd. Het wordt gegeven door fanatieke gelovigen of door feministen.

Hoe neem je een gelofte van celibaat af?

Een gelofte kan worden afgelegd voor het leven of voor sommigenbeperkte tijd. Het breken is een ernstige zonde. Iedereen die deze stap gaat zetten, moet dit weten. Vertel uw dierbaren over uw gelofte - zij zullen u kunnen helpen als de tijd voor verleidingen komt. U kunt zich tot de priester wenden: zijn aanbevelingen worden niet gepubliceerd. U hoeft echter niet naar de kerk te gaan om een ​​gelofte af te leggen.

Over de schade van een gelofte

• Gebrek aan seksuele ontspanning die mannen nodig hebben, leidt tot systematische masturbatie (wat al een zonde is), en soms tot seksuele misdrijven.

• Sommige priesters, die erop vertrouwen dat de Bijbel alleen seks met vrouwen verbiedt, worden pedofiel of homoseksueel.

• Gebrek aan intiem leven leidt vaak tot de ontwikkeling van ziekten van het mannelijke genitale gebied: prostatitis, atrofie van de blaas, kanker.