Voor het eerst de plek waar nu de Trinity Church staatLevend op Gryazeh, werd het vermeld in de annalen van de geschiedenis in de 16e eeuw. Er was eens een houten kerk ter ere van St. Basilius de Grote. In de 17e eeuw besloten ze het met steen te bedekken, maar in het midden van de 18e eeuw stortte de klokkentoren, die van een hoogte viel, in. Dit ongeluk gebeurde vanwege de nabijheid van de Rachka-rivier, die uit de vijver stroomt, die nu Chisty wordt genoemd.
De schaaldier stak de Pokrovskaya-straat over. In het voorjaar of na lange regenbuien liep de rivier over en veranderde het hele gebied in modder. Daarom heeft dit gebied zo'n naam gekregen.
Kerkhoofd
In 1812, toen Moskou in brand stond, deed de kerk dat nietleed, maar tegen het midden van de 19e eeuw was de Kerk van de Levengevende Drie-eenheid op Gryazeh niet in staat om alle parochianen te huisvesten. Daarom besloot de hoofdman van de kerk, weldoener en handelaar van het eerste gilde, Evgraf Vladimirovich Molchanov, om het op eigen kosten te herbouwen.
Evgraf Molchanov was een belangrijke zakenmande eigenaar van verschillende textiel- en printfabrieken in Moskou en de regio Moskou. Evgraf Vladimirovich hielp zijn hele leven de armen, wezen, zijn arbeiders.
En dus, om zijn plan uit te voeren en een tempel te bouwen, wendde hij zich tot de beroemde architect en zijn vriend M.D. Bykovsky.
wedergeboorte
Kerk van de Levengevende Drie-eenheid op Gryazeh nabij Pokrovskyde poort krijgt al snel een nieuwe look. Aan de westkant van de kerk besluit de architect een drieledige klokkentoren te bouwen, die in 1870 klaar zal zijn. De gevel van de tempel is uitgevoerd in de klassieke stijl,
De bouw werd in 1861 voltooid. De metropoliet van Moskou was toen St. Philaret, die de kerk wijdde. De Kerk van de Levengevende Drie-eenheid op Gryazekh is een verbazingwekkende structuur, aangezien er veel interessante verhalen aan verbonden zijn. Daar wordt de wonderbaarlijke icoon met een aangrijpende geschiedenis bewaard.
Wonderbaarlijke icoon
Het pictogram heet "The Holy Family", en de auteur -beroemde Italiaanse kunstenaar Raphael. Zelfs vóór de herbouw van de tempel bracht een vrome kunstenaar het uit Italië en schonk het aan zijn familielid, die de rector van de tempel op Gryazeh bleek te zijn. Enige tijd later, na het overlijden van de kunstenaar, plaatste de abt de icoon op het kerkportaal.
Veertig jaar later vond er een wonder plaats in verband meticoon. De echtgenoot van een vrouw werd belasterd en verbannen naar Siberië, het bezit werd teruggegeven aan de schatkist. En de enige zoon werd gevangengenomen. De arme vrouw riep dag en nacht de hulp in van de Moeder Gods. Op een dag, rouwend en biddend, hoorde ze een stem die haar vertelde het pictogram van de "Heilige Familie" te zoeken en voor haar te bidden. Gelukkig vindt de vrouw de icoon en bidt met al haar ijver. Na enige tijd wordt de echtgenoot van de vrouw gerehabiliteerd, wordt de woning aan de eigenaren gegeven en keert de zoon terug uit gevangenschap.
De Kerk van de Levengevende Drie-eenheid op Gryazekh wordt een bedevaartsoord voor gelovigen, en mensen geven de icoon de naam "Drie vreugden".
Er is ook een icoon van St. David in de tempel.Gareja, de grote Georgische toegewijde. Het leven van de heilige is geschreven in de "Cheti-Minei". Ze zeggen dat tijdens het leven van David van Gareja de priesters-tovenaars, voor een bepaalde beloning, een bepaald meisje overhaalden om een openbare christelijke predikant te onteren. Het meisje beschuldigde de heilige van haar zwangerschap, waarna de man van God, zijn staf uitstrekte en de buik van het meisje aanraakte, vroeg of hij de vader van het kind was. Waarop iedereen vanaf de baarmoeder de stem "Nee" hoorde. Georgische vrouwen zijn zich terdege bewust van dit vreselijke verhaal, daarom vragen ze de heilige om hulp bij de bevalling, de gave van een kind, enzovoort.
In 1929 de Kerk van de Levengevende Drie-eenheid op GryazehMoskou, of liever, de Sovjetregering, werd besloten om als graanschuur te worden gebruikt en halverwege de jaren vijftig werd daar een club geopend. Na de gebeurtenissen van 1991 behoort de bouw van de tempel weer toe aan de kerk, deze is nog steeds in bedrijf, de rector is aartspriester Ivan Kaleda.
