De naam "geboorde put" komt vande namen van de Franse provincie Artois. In deze provincie begon het gebruik van water uit boorputten. Deze putten maakten het mogelijk om niet afhankelijk te zijn van waterbronnen zoals meren, rivieren of stadswatervoorziening, en maakten het mogelijk om landhuizen van water te voorzien. Water in deze putten komt uit een geboorde bekken. Dergelijke bekkens bevinden zich op verschillende diepten tussen gesteentelagen die geen water doorlaten. Om water te verkrijgen, wordt een geboorde put geboord, waarvan de diepte afhankelijk is van het waterniveau en varieert van 30 tot 500 meter.
In dit geval kan water een andere samenstelling hebbenafhankelijk van welke lagen van het artesische bekken het wordt verkregen. Ook wordt de samenstelling beïnvloed door wat rotsen de ondergrondse rivieren die het bekken voeden passeren. Afhankelijk van het gebied waar de geboorde put wordt geboord, kan water eruit gieten of stromen, en in sommige gevallen is het nodig om een pomp te installeren.
Voor het boren wordt speciale apparatuur gebruikt.Dergelijke apparatuur is mobiel; het wordt gebruikt door ZIL-, MAZ- of KAMAZ-vrachtwagens. Bij het boren is het belangrijk om te voorkomen dat vuil bovenwater in de schone onderwateren terechtkomt. Ga als volgt te werk om dit probleem op te lossen. Een geboorde put wordt naar het kalksteenbed geboord, waarna het omhulsel of omhulsel erin wordt neergelaten. Buiten is de buis of kolom gecementeerd. Dit voorkomt dat deeltjes van onstabiele rotsformaties het water binnendringen, evenals het binnendringen van vervuild water van formaties die boven de kalksteen liggen. In plaats van cement wordt ook compactoniet gebruikt - klei die opzwelt als er vocht in komt. Het vormt een beschermende laag die op geen enkele manier onderdoet voor cement.
Vervolgens wordt direct naar de formatie geboordkalksteen totdat de volledige opening van de watervoerende laag plaatsvindt. Er wordt een productiestreng of -pijp geïnstalleerd. Het is beter om plastic buizen te gebruiken, omdat deze niet gecorrodeerd zijn.
Het boren van geboorde putten vereist grotefinanciële investeringen. Hiervoor wenden ze zich in de regel tot specialisten die een vergunning hebben voor geologische verkenning. Maar u kunt zo'n optie als een geboorde put met uw eigen handen overwegen. Er moet meteen worden opgemerkt dat het vrij moeilijk zal zijn om het te maken.
Hiervoor heb je een statief van 4 meter hoog nodig,buizen met een lengte van 3 meter in de hoeveelheid die nodig is om de watervoerende laag te bereiken wanneer alle leidingen zijn aangesloten, een touw van de juiste lengte of een zware hamer.
De eerste buis die moet worden aangedreven, moet uitsparingen hebben,afgesloten met een speciaal gaas. Eerst moet je een ondiepe put graven. Op de eerste te rijden buis wordt aan de ene kant een spitse punt geplaatst en aan de andere kant een koppeling. De buis wordt in een put geïnstalleerd en met een gewone voorhamer tot een bepaalde diepte in de grond gedreven. Vervolgens wordt een touw over het statief gegooid, aan het ene uiteinde wordt een zware hamer bevestigd. Verschillende mensen trekken aan het touw, heffen de hamer op en gooien ermee. Wanneer de eerste pijp bijna volledig verstopt is, wordt er een tweede pijp met schroefdraad aan vastgemaakt via een huls, en het proces gaat door totdat de eerste pijp de watervoerende laag van de rots bereikt. Nadat u de waterstroom door verstopte leidingen hebt bereikt, moet u de benodigde apparatuur, een kraan of een pomp in de put installeren. Een geboorde put ter plaatse is klaar voor gebruik.
