De berberis is een doornige overblijvende struik uitBerberisfamilie, die felrode bessen draagt. Het is gekweekt als medicinale, sier- en honingplant. De bessen van deze plant (sommige soorten) worden gebruikt om karamel, gelei, sap, jam en kruiden te maken.
Fabriek beschrijving
Onder natuurlijke omstandigheden, komt het vaakst voor inNoordelijk halfrond. Gemiddeld groeien struiken tot twee meter. De struik heeft eenvoudige getande bladeren en netelige scheuten. De plant begint vanaf het derde jaar na het planten vruchten af te werpen. Van één struik verzamel je tot 10 kg bessen. De plant staat bekend om zijn vele gunstige eigenschappen: de bessen bevatten veel vitamine C, de bladeren bevatten appelzuur, vitamine C, E. Olie wordt verkregen uit de zaden. Wortels en schors worden gebruikt als een gele kleurstof.
Berberis: soorten en variëteiten
In de natuur zijn er ongeveer vijfhonderd soorten hiervanstruik - bladverliezende en wintergroene exemplaren. Vijfenveertig van hen worden in veel landen verbouwd. In ons land wordt berberis gebruikt in landschapsontwerp. Eetbare variëteiten behoren tot twee soorten - Amur en gewoon.
Gewone berberis
Heesters van deze soort groeien tot 2,5 m.Ze hebben stekelige scheuten, donkergele van kleur, die in verschillende richtingen van de stengel afwijken en bogen vormen. De bladeren zijn donkergroen geschilderd, hun onderste deel heeft een grijze tint. Planten bloeien in mei - juni. Bloeiwijzen zijn hangende, trossen, geurige gele kleur van de borstel.
Deze berberis fructifies in de herfst, langwerpig,hele mooie bessen die een zure smaak hebben. Hun afmeting is 1,2 cm. Doordat de bessen niet lang vallen, behouden de struiken hun decoratieve effect nog lang. De gewone berberis is een vorstbestendige en droogtebestendige plant, die ook luchtvervuiling tolereert.
Deze soort moet worden geplant in een goed verlichteplot, maar het kan zich goed ontwikkelen in halfschaduw. De bodem is niet veeleisend, maar dit type berberisoort ontwikkelt zich beter op lichte en niet-zure grond. Rassen, foto's van zijn soort worden hieronder weergegeven.
Drie soorten zijn het populairst:
- Atropurpuriya - struik met gele bloemen en bessen(eetbaar) helder rood. De bladeren zijn geschilderd in een roodachtig-lila kleur, op voorwaarde dat de plant goed verlicht is. Het ras tolereert temperatuurschommelingen, het ervaart niet altijd een mooie schaduw van bladeren wanneer het door zaden wordt gepropageerd.
- Albovarigata - laag groeiende variëteit, groeit niet meer dan een meter hoog. Het gebladerte is donkergroen met een scheiding.
- Aureomarginata - een speciale variëteit, met bont blad. In de schaduw kan de kleurintensiteit verloren gaan, de cultuur is licht nodig.
De gewone Berberisfamilie heeft er éénhet nadeel is dat tijdens de natte en koude zomerperiode de plant vaak wordt aangetast door schimmelziekten: echte meeldauw, roest, enz. Bij landschapsontwerp wordt het gebruikt in groeps- en enkele aanplant om heggen te creëren.
Amur-berberis
Dit is een zeer grote variëteit.Amur-berberis groeit tot drieënhalve meter onder gunstige omstandigheden. Heesters hebben een wijd verspreide kroon en groot blad (tot 8 cm lang). Het verandert zijn kleur meerdere keren gedurende het jaar: in de lente is het smaragdgroen, in de herfst is het heldergeel of rood.
Vruchtvorming van deze soort in de herfst.De struiken lijken helderrode langwerpige en glanzende bessen met een diameter van één centimeter. Amur-berberis is bestand tegen fusarium en roest. Het wordt vaak gebruikt voor de teelt van levende, en vrij hoge, hagen. De meest populaire variëteiten van deze soort zijn Orpheus, een compacte, niet-bloeiende struik (niet meer dan een meter hoog), en Yaponika, die zomerbewoners trekt met lange gele knoppen in de vorm van een borstel en brede bladeren.
Canadese berberis
Это рослый и раскидистый кустарник, который groeit tot 2,5 meter hoog en tot 1,8 meter in diameter. De plant heeft donkerrode of bruine scheuten, kleine bladeren (ongeveer drie centimeter) ovaal. Half mei bloeit er tijdens de week prachtige gele knoppen.
Плодоношение обильное красными ягодами, длина die niet groter is dan 0,9 cm. Vruchten rijpen eind september. Dit soort van meer dan anderen houdt van zonnige gebieden, in de schaduw verliest snel decoratieve. Het is niet veeleisend voor de samenstelling van de bodem, vorstbestendig en tolereert gemakkelijk de droogte. De meest populaire soorten zijn Declinat, Roderiana, Oxyphyll.
Koreaanse berberis
Berberisvariëteiten van deze soort kwamen bij onsKoreaans schiereiland. Struiken worden tot twee meter hoog. De bladeren zijn mooi rood gekleurd. Geurige bloemen worden verzameld in een kwast van vijftien stuks. De bessen zijn vrij klein, rond en niet groter dan een centimeter in diameter.
Deze soort onderscheidt zich niet alleen door zijn hoge droogtebestendigheid, maar tolereert ook perfect een scherpe kortstondige daling van de luchttemperatuur.
Coin Berberis
Теплолюбивое листопадное растение.Jonge planten bevriezen en herstellen daarna vaak nog lange tijd. De struiken hebben een spreidende kroon. De plant wordt niet meer dan twee meter hoog. Scheuten zijn bedekt met grote doornen (tot 3 cm). De takken zijn donkerrood gekleurd. Berberisvariëteiten van deze soort bloeien van eind juni tot half juli met felgele bloemen.
Vruchtvorming vindt plaats in het tweede decennium van september.Glanzende felrode vruchten zijn niet groot - niet meer dan een centimeter in diameter. Deze soort verdraagt helemaal geen overtollig vocht - met stilstaand water rot het wortelstelsel uit en rot het weg. Gevoelig voor roestschade.
Ottawa berberis
Это гибридная форма барбариса Атропурпуреа, gekruist met Thunberg berberis. Struiken worden tot twee meter hoog. Het heeft ongebruikelijk paars blad, dat in de vroege herfst rood wordt. Deze soort bloeit eind mei met gele trosvormige bloeiwijzen.
In de zorg is deze soort pretentieloos. Het verdraagt de winter goed zonder onderdak. Bestand tegen belangrijke ziekten van struikplanten. In de decoratieve cultuur worden de volgende soorten het meest gebruikt:
- Purpurea met scharlakenrode bladeren.
- Superba, met donkerrode bijna bordeauxrode bladeren.
- Auricoma, met felrood blad.
- Silver Miles, met donkere bladeren bedekt met een zilverpatroon.
Siberische berberis
Zoals de naam al aangeeft, komt deze soort vandaanOost- en West-Siberië, het Midden-Oosten en Kazachstan. De struiken zijn klein - niet meer dan een meter hoog. De berberisvariëteiten van deze soort komen pas vruchtbaar en bloeien pas op zesjarige leeftijd.
De bloei begint half mei en gaat doortwaalf dagen. In augustus verschijnen rode langwerpige vruchten. Siberische berberis behoort tot de soort met een gemiddelde winterhardheid. Vanwege het lage decoratieve effect in cultuur, vooral in ons land, wordt het bijna nooit gebruikt.
Berberis Thunberg: variëteiten, beschrijving
Deze variëteit is klein van hoogte.Het groeit van nature in China en Japan. Dit type wordt erkend als het meest decoratief. De scheuten van de struiken zijn dicht vertakt en verspreiden zich. Een van de voordelen van de Berberisfamilie Thunberg is de verscheidenheid aan kleuren. Ze zijn bruin, rood, geelachtig.
De vruchten van berberisvariëteiten van Thunberg zijn niet voor voedselgebruik. En niet omdat ze giftig zijn, maar omdat ze nogal bitter smaken. Laagblijvende soorten Thunberg-berberis groeien niet boven een meter. De struiken verspreiden zich in diameter (tot anderhalve meter). Jonge, gele takken bedekt met grote doornen. Ze worden later roodbruin of bruinachtig.
Afhankelijk van het seizoen veranderen ze van kleur enbladeren, die bij deze soort vrij klein zijn (niet meer dan 3 cm). In het voorjaar zijn ze felgroen geschilderd, in het najaar krijgen ze een nobele bordeauxrode kleur. De Thunberg-variëteiten bloeien eind mei met geel-rode bloeiwijzen. Vruchten in de herfst en de bessen kunnen de hele winter op de struiken blijven zitten, wat hun decoratieve eigenschappen aanzienlijk verhoogt.
Deze soort heeft veel zeer interessante soorten (ongeveer 50). Onder hen:
- Berberisdwergvariëteiten Bonanza Gold trekt landschapsontwerpers aan met kleine hoogte (tot 50 cm) en goudgele bladeren.
- Gouden raket - heeft een ongebruikelijke zuilvormkroon, gouden bladeren. De plant heeft veel voordelen: winter-, wind- en droogtebestendigheid, schaduwtolerantie, snelle acclimatisatie in stedelijke omstandigheden.
- Berberisgeel variëteiten Thunberg Aurea vrij compact (tot 0,8 m). Door de rijke gele kleur van scheuten, bloemen en bladeren ziet het er in combinatie met andere soorten zeer indrukwekkend uit in groepsbeplanting.
- Atropurpurea - een struik tot anderhalve meter hoog, met paarsrode bladeren, gele bloemen met rode vlekken.
- Bagatelle - kleine struiken, niet meer dan 40 cm hoog, ze hebben een platte bolvormige kroon, bruine bladeren die in de herfst felrood kleuren. Het ras is niet winterhard.
- Atropurpurea Nana - een dwergvariëteit met een ronde en platte kroon van 50 cm hoog, die vooral mooi is tijdens de bloei, wanneer de struik bedekt is met tweekleurige roodgele bloemen. Ze verzamelen vijf knoppen per bloeiwijze.
- Coronita Is een andere dwergvariëteit met een bolvormige kroon. De bladeren van deze plant zijn groen gekleurd met een gele rand.
Het is onmogelijk om de bonte variëteiten niet te noemen: Harlequin, Kelleris, Rose Glow, Kornik.
Gele variëteiten
Ondanks het feit dat de meeste bessenberberissen zijn schitterend rood geverfd, er zijn uitzonderingen. Bijvoorbeeld de rassen Lutea en Alba. Lutea is een variëteit van gewone berberis. Bladverliezende struik tot 2 meter hoog. De scheuten van de plant zijn diepgeel gekleurd. Vrij lange (tot zes centimeter) bladeren zijn geverfd in saladekleur met een rode rand. Twintig bloemen worden gecombineerd in een kwast. Rijpe vruchten zijn ongeveer een centimeter lang en lichtgeel van kleur. We hebben het al gehad over soorten berberis met gele bladeren en scheuten.
Tot slot moet worden erkend dat het benadrukkende beste variëteit aan berberis is bijna onmogelijk. Het kiezen van de juiste plant voor u hangt sterk af van hoe u hem wilt gebruiken (voedselgebruik, landschapsarchitectuur). Bovendien moet u rekening houden met het klimaat in uw omgeving, aangezien niet alle soorten koude winters kunnen weerstaan.
