Afstandsmeter op de grond. Methoden voor afstandsmeting

Afstandsmeting is een van de meest elementairetaken in geodesie. Er zijn verschillende manieren om afstand te meten, evenals een groot aantal instrumenten die voor dit werk zijn gemaakt. Laten we dit probleem dus in meer detail bekijken.

Directe methode om afstanden te meten

Als het nodig is om de afstand tot een object in een rechte lijn te bepalen en het terrein is toegankelijk voor onderzoek, dan wordt zo'n eenvoudig apparaat voor het meten van de afstand als een stalen meetlint gebruikt.

De lengte is van tien tot twintig meter.Een koord of draad kan ook worden gebruikt, met witte markeringen na twee en rode markeringen na tien meter. Als het nodig is om kromlijnige objecten te meten, wordt een oud en bekend houten kompas van twee meter (vadem) of, zoals het ook wel wordt genoemd, "Kovylek" gebruikt. Soms is het nodig om voorlopige metingen met een benaderende nauwkeurigheid uit te voeren. Doe dit door de afstand in stappen te meten (in een tempo van twee stappen is gelijk aan de lengte van de persoon die minus 10 of 20 cm meet).

Afstandsmeting op de grond op afstand

Als het meetobject zich in de zone bevindtzichtlijn, maar in de aanwezigheid van een onoverkomelijk obstakel dat directe toegang tot het object onmogelijk maakt (bijvoorbeeld meren, rivieren, moerassen, kloven, enz.), wordt de afstand op afstand gemeten met een visuele methode, of liever met methoden , aangezien er verschillende soorten van zijn:

1. Hoge precisie metingen.
2. Lage stroom of ruwe metingen.

De eerste omvat metingen metspeciale apparaten zoals optische afstandsmeters, elektromagnetische of radiografische afstandsmeters, licht- of laserafstandsmeters, ultrasone afstandsmeters. Het tweede type meting omvat een dergelijke methode als geometrische oogmeting. Hier en de bepaling van de afstand door de hoekwaarde van objecten, en de constructie van gelijke rechthoekige driehoeken, en de line-cut methode op vele andere geometrische manieren. Laten we eens kijken naar enkele van de zeer nauwkeurige en geschatte meetmethoden.

Optische afstandsmeter

Dergelijke afstandsmetingen met millimeternauwkeurigheidzelden nodig in de normale praktijk. Per slot van rekening zullen noch toeristen, noch militaire verkenners grote en zware voorwerpen met zich meedragen. Ze worden voornamelijk gebruikt bij professionele geodetische en constructiewerkzaamheden. Een optische afstandsmeter wordt vaak gebruikt om afstand te meten. Het kan een constante of een variabele parallaxhoek hebben en kan een bevestiging zijn van een gewone theodoliet.

Metingen worden verticaal enhorizontale meetrails met een speciaal instelniveau. De meetnauwkeurigheid van zo'n afstandsmeter is vrij hoog en de fout kan oplopen tot 1: 2000. Het meetbereik is klein en is slechts van 20 tot 200-300 meter.

Elektromagnetische en laserafstandsmeters

Elektromagnetische afstandsmeter verwijstbij de zogenaamde pulsinstrumenten wordt de nauwkeurigheid van hun meting als gemiddeld beschouwd en kan een fout van 1,2 tot 2 meter hebben. Maar aan de andere kant hebben deze apparaten een groot voordeel ten opzichte van hun optische tegenhangers, omdat ze optimaal zijn voor het bepalen van de afstand tussen bewegende objecten. Afstandseenheden kunnen zowel in meters als kilometers worden gemeten, dus worden ze vaak gebruikt bij luchtfotografie.

Wat betreft de laserafstandsmeter, hetontworpen voor het meten van niet erg lange afstanden, heeft een hoge nauwkeurigheid en is zeer compact. Dit geldt met name voor moderne draagbare lasertape-meetlinten. Deze apparaten meten de afstand tot objecten op een afstand van 20-30 meter en tot 200 meter, met een fout van niet meer dan 2-2,5 mm over de gehele lengte.

Ultrasone afstandsmeter

Dit is een van de eenvoudigste en handigste apparaten.Het is lichtgewicht en gemakkelijk te bedienen en verwijst naar apparaten die het gebied en de hoekcoördinaten van een afzonderlijk gespecificeerd punt op de grond kunnen meten. Niettemin heeft het naast de voor de hand liggende voordelen ook nadelen. Ten eerste kunnen de afstandseenheden van dit apparaat vanwege het kleine meetbereik alleen in centimeters en meters worden berekend - van 0,3 tot 20 meter. Ook kan de meetnauwkeurigheid enigszins veranderen, aangezien de snelheid van de geluidsoverdracht rechtstreeks afhangt van de dichtheid van het medium, die, zoals u weet, niet constant kan zijn. Dit apparaat is echter geweldig voor snelle kleine metingen die geen hoge nauwkeurigheid vereisen.

Geometrische oogmethoden voor het meten van afstanden

Hierboven had ik het over professionele meetmethodenafstanden. Maar wat te doen als er geen speciale afstandsmeter bij de hand is? Dit is waar geometrie te hulp komt. Als u bijvoorbeeld de breedte van een waterkering moet meten, kunt u twee gelijkzijdige rechthoekige driehoeken op de kust bouwen, zoals weergegeven in het diagram.

In dit geval is de breedte van de rivier AF gelijk aan DE-BF.De hoeken kunnen worden geverifieerd met een kompas, een vierkant stuk papier en zelfs met identieke gekruiste takken. Hier zouden geen problemen moeten zijn.

U kunt ook de afstand tot het doel door metenobstakel, waarbij ook de geometrische lijn-cut-methode wordt gebruikt, waarbij een rechthoekige driehoek wordt geconstrueerd met een top op het doel en deze wordt verdeeld in twee veelzijdige. Er is een manier om de breedte van een obstakel te bepalen met een simpele grasspriet of draad, of een weg met een blootliggende duim ...

Het is de moeite waard om deze methode in meer detail te bekijken, aangezienhet is de eenvoudigste. Aan de andere kant van het obstakel wordt een merkbaar object geselecteerd (het is noodzakelijk om de geschatte hoogte te kennen), één oog sluit en de opgeheven duim van een uitgestrekte hand wordt naar het geselecteerde object gericht. Sluit dan, zonder de vinger te verwijderen, het open oog en open het gesloten oog. De vinger wordt verkregen in relatie tot het geselecteerde object, naar de zijkant verschoven. Gebaseerd op de geschatte hoogte van het object, is het ongeveer hoeveel meter de vinger visueel heeft bewogen. Deze afstand wordt vermenigvuldigd met tien om de geschatte breedte van de obstructie te geven. In dit geval fungeert de persoon zelf als een stereofotogrammetrische afstandsmeter.

Meetmethoden voor geometrische afstandenveel. Het zal veel tijd kosten om over elk in detail te vertellen. Maar ze zijn allemaal bij benadering en zijn alleen geschikt voor omstandigheden waarin nauwkeurige meting met instrumenten onmogelijk is.