Een van de meest voorkomende problemen tijdenszwangerschap - hypertonie van de baarmoeder. Dit zijn spontane samentrekkingen van de baarmoeder, die gepaard gaan met trekpijn in de onderbuik en in de onderrug. Factoren zoals hormonale stoornissen, ontstekingsprocessen en infectieziekten, tumoren van verschillende aard, de emotionele toestand van een vrouw en vele andere kunnen hiertoe leiden. Hypertonie van de baarmoeder tijdens de zwangerschap kan leiden tot vroegtijdige beëindiging ervan, dus het blijft nooit zonder de aandacht van de arts. Aangezien hypertonie van de baarmoeder tijdens de zwangerschap niet zozeer het probleem zelf is, als wel een symptoom dat spreekt van een of andere aandoening in het lichaam, moet, wanneer het wordt ontdekt, een grondig onderzoek worden uitgevoerd om de oorzaak ervan te achterhalen. Zonder de redenen te achterhalen, is het onmogelijk om met hypertonie om te gaan - u kunt bijzonder acute aanvallen alleen verwijderen met milde middelen, die een specialist zou moeten aanbevelen.
Naast het risico op een miskraam en ongemak inmoeders, hypertonie van de baarmoeder tijdens de zwangerschap kan de baby zelf schaden: het leidt tot een schending van de placentaire circulatie en kan dienovereenkomstig hypoxie en de bijbehorende ontwikkelingsachterstand bij de foetus veroorzaken. Onder andere vanwege het feit dat tijdens de samentrekkingen van de baarmoeder de placenta op zijn plaats blijft, kan het loslaten ervan optreden - een andere zeer gevaarlijke complicatie, vaak leidend tot een miskraam.
Dit alles suggereert dat een dergelijke diagnose alshypertonie van de baarmoeder tijdens de zwangerschap mag in geen geval lichtvaardig worden opgevat. Het komt vaak voor dat de dokter een vrouw ten zeerste aanbeveelt om te gaan sparen, maar ze voelt zich goed en weigert daarom. Dit scenario is ongewenst, en in dit geval is het de moeite waard om naar de mening van de arts te luisteren: hoogstwaarschijnlijk is een serieus onderzoek nodig en het wordt niet aanbevolen om zelf door ziekenhuizen met een dergelijke diagnose te rennen - dit is tenslotte zowel aanzienlijke fysieke activiteit als aanzienlijke angst. In het ziekenhuis zijn de noodzakelijke voorwaarden gecreëerd, niet alleen voor het uitvoeren van al het vereiste onderzoek, maar ook voor het meest comfortabele en veilige tijdverdrijf van de aanstaande moeder, en ze zullen daar ook een effectieve behandeling volgen. Het is duidelijk dat elke vrouw deze tijd het liefst in een comfortabele thuisomgeving met naaste mensen doorbrengt, maar het kan toch de voorkeur hebben om dit probleem onmiddellijk aan te pakken en de rest van de zwangerschap door te brengen als de gelukkigste en meest zorgeloze periode in het leven, in plaats van de hele tijd voor de geboorte te lijden aan angsten? De moeilijkste periode is maximaal 28 weken, wanneer, wanneer de bevalling begint, de overlevingskansen van het kind minimaal zijn, maar in de regel proberen artsen de beginnende arbeidsactiviteit tot 34 weken te stoppen - in dit geval de kans dat het kind zal aanzienlijk gezond zijn, en met ernstige angst voor specialisten is het beter om deze tijd door te brengen in een medische instelling, waar ze altijd te hulp kunnen komen.
Als de reden bekend is, maar door omstandigheden nietkan worden geëlimineerd, dan blijft het symptomatisch handelen, namelijk het verlichten van spierspanning op het moment dat de pijn begint. De arts moet veilige medicijnen en hun dosering vooraf selecteren en deze altijd bij zich houden. In de regel zijn dit zwakke kalmerende middelen, papaverine, no-shpa, en voor natuurlijk gebruik kan de arts vitamine E en C, magnesium- en vitamine B6-preparaten of een combinatie daarvan voorschrijven. Magnesiumbevattende preparaten mogen niet ongecontroleerd worden geconsumeerd: ze mogen alleen worden gebruikt op aanbeveling van een arts en uitsluitend onder medisch toezicht.
Natuurlijk hypertonie van de baarmoeder tijdens de zwangerschaphet is beter om te waarschuwen voordat het begint, zorgvuldig te hebben onderzocht en erop voorbereid. Helaas is dit niet altijd het geval, maar met correct en verantwoord gedrag kunnen de risico's worden geminimaliseerd, waarbij het erg belangrijk is om de aanbevelingen van de arts niet te negeren.
