Een korte baarmoederhals tijdens de zwangerschap wordt momenteel gedetecteerd met behulp van echografie. In de regel wordt dit fenomeen beschouwd als een zeker teken van cervicale insufficiëntie.
Deze pathologie leidt vaak tot plotselingemiskramen, ernstig en vroeg. De term "mislukking" is een weergave van een aandoening waarbij de belangrijkste langwerpige baarmoeder en zijn landengte niet in staat zijn om de groeiende stress die optreedt tijdens de zwangerschap te weerstaan - en dit alles leidt tot vroege dilatatie van de baarmoeder.
Korte baarmoederhals tijdens zwangerschap ende toestand hangt van veel factoren af. Zijn anatomische toestand moet altijd bekend zijn en onthouden. De baarmoeder van een vrouw die zich voorbereidt om moeder te worden, bestaat uit het baarmoederlichaam zelf waarin de foetus zich zal ontwikkelen, evenals de baarmoederhals. Het is de baarmoederhals die het grootste deel van het geboortekanaal is. De verkorte baarmoederhals tijdens de zwangerschap is zoiets als een afgeknotte kegel, waarvan de lengte ongeveer 4 centimeter is. Vanaf de zijkant van het lichaam eindigt de baarmoederhals met een interne farynx en met een externe farynx eindigt deze vanaf de zijkant van de ingang van de vagina. De nek bestaat uit spier- en bindweefsel, waarbij de spier ongeveer 30% van zijn totale omvang uitmaakt en zich grotendeels in het gebied van de interne keelholte bevindt. Op deze plaats wordt zoiets als een sluitspier gevormd, die zich bezighoudt met het ondersteunen van de eicel in de baarmoeder.
Er zijn dus momenten waarop de baarmoederhalsom de een of andere reden kort. Dit kan genetisch bepaald worden, maar niet alleen. Vaak vindt de verkorting van de baarmoederhals tijdens de zwangerschap om andere redenen plaats. Bijvoorbeeld vanwege verschillende soorten intra-uteriene interventies die verband houden met het geforceerd openen van de baarmoederhals. Dit kunnen de gevolgen zijn van verschillende abortusafleveringen in de geschiedenis, waarbij de spierring van de baarmoeder is gewond. Op de plaats van het letsel ontstaan littekens, die de spierbalans verstoren en de weerstand tegen uitrekken of samentrekken vergroten. Als gevolg van dergelijke ingrepen wordt de baarmoeder verkleind en vervormd.
Korte baarmoederhals tijdens de zwangerschap behalvedit kan worden veroorzaakt door ernstige hormonale onevenwichtigheden, die vaak optreden tussen 11 en 25 weken zwangerschap. Tijdens deze periode verhoogt het kind de functionaliteit van de bijnieren aanzienlijk, begint het actief complexe stoffen zoals androgenen af te geven. Dit type hormonen draagt zeer actief bij aan de progressie van deze pathologie. Het is vanwege het effect van deze stoffen dat de baarmoederhals zachter wordt, afneemt en vervolgens volledig opent, wat leidt tot een miskraam.
De kans dat een korte baarmoederhals metzwangerschap kan om de een of andere reden optreden, is een reden voor onderzoek door een gynaecoloog. Als de resultaten tijdens het onderzoek aantonen dat het tekort wordt veroorzaakt door het werk van androgene hormonen, kan een dergelijke overtreding eenvoudig worden gecorrigeerd met behulp van speciale medicijnen, waarna het hormonale niveau in het lichaam weer normaal wordt. Als de toestand van de baarmoeder na enkele weken behandeling niet is veranderd of als deze niet wordt veroorzaakt door een hormonale verstoring, maar door verwondingen, is het noodzakelijk om een chirurgische ingreep te gebruiken, waarbij de baarmoederhals wordt gecorrigeerd door verschillende hechtingen aan te brengen.
De beschreven pathologie is niet alleen gevaarlijk in de eerstetijdens de zwangerschap, maar ook op een later tijdstip, omdat het een snelle bevalling kan veroorzaken, wat op zijn beurt kan leiden tot een breuk van de baarmoederhals of baarmoeder.
Er zijn tal van redenen tot bezorgdheid. Maar er moet aan worden herinnerd dat periodieke bezoeken aan de dokter alle mogelijke onaangename risico's aanzienlijk kunnen verminderen.
