Ervaring met regionale conflicten van de laatstedecennia hebben aangetoond dat infanterie-eenheden voor het succesvol uitvoeren van vijandelijkheden niet genoeg bekende geweermiddelen hebben, ze hebben een fundamenteel nieuwe klasse handwapens nodig. Al tijdens de Tweede Wereldoorlog ontvingen legers van sommige landen van de wereld handgranaatwerpers die met succes de functies van lichte artillerie uitvoerden, zoals het bestrijden van vijandelijke gepantserde voertuigen en het bieden van vuursteun voor het offensief tijdens de aanval op versterkte punten. Ondanks de imperfectie van de eerste monsters, bewezen ze meteen hun effectiviteit.
De taken van de moderne infanterie
De rol van elke soldaat verbeteren bij het leidenstraatgevechten en het vermogen om maximale schade aan de vijand toe te brengen wordt verzekerd door de aanwezigheid in zijn arsenaal aan lichte, maar zeer krachtige wapens met een enorme vernietigende kracht. De Afghaanse oorlog bracht de problemen aan het licht waarmee gevechtseenheden tijdens actieve operaties in de hooglanden werden geconfronteerd. Elk moeilijk terrein met veel plooien, ruïnes, woongebouwen, industriële gebouwen of speciaal gebouwde verdedigingsfaciliteiten met krachtige verdedigingen zorgen voor ernstige problemen voor oprukkende troepen. Om ze te overwinnen, creëerden de Tula-wapensmeden eind jaren tachtig de Shmel thermobarische granaatwerper.
De vlammenwerper van het rugzaktype, die eerder werd gebruikt om versterkte punten te onderdrukken, voldeed niet volledig aan de vereisten voor moderne aanvalswapens.
Vlammenwerper van het klassieke type en zijn nadelen
Een conventionele vlammenwerper is eenvoudig genoeg.Op zijn rug wordt de jager gedwongen een omvangrijke tank met een brandbaar mengsel te dragen, in zijn handen heeft hij een middel voor directe vernietiging, dat zoiets is als een kanon met een ontsteker, deze twee hoofdeenheden zijn verbonden door een slang. Het voordeel van dit wapen is de eenvoud, het grote mogelijke vernietigingsgebied en het sterke psychologische effect op de verdedigers, maar er zijn ook genoeg tekortkomingen. Ten eerste is het niet erg handig om met een zware tank achter je rug op te stappen. Ten tweede is de nederlaagafstand klein en om de vijand aanzienlijke schade toe te brengen, moet je bijna dichtbij hem komen, en dit is soms erg moeilijk. De indrukwekkende grootte van het apparaat maakt het moeilijk om heimelijk te benaderen. Ten derde is dit wapen niet alleen gevaarlijk voor de vijand, maar ook voor de vlammenwerper zelf, omdat elke schade aan de tank of slang spontane ontbranding van het brandbare mengsel zal veroorzaken en als gevolg daarvan een vreselijke en pijnlijke dood. "Bumblebee" wordt gespaard van deze constructieve gebreken.
Vlammenwerper van een nieuw type
In 1984, Sovjet-wapenontwikkelaarskreeg een bevel van het leger voor een nieuw vuurvernietigingsmiddel van vijandelijk personeel en materieel. Het actiebereik moet minimaal een halve kilometer zijn. Kracht is groot vereist, met de mogelijkheid om goed versterkte doelen te onderdrukken. Tegelijkertijd moet het apparaat licht worden gemaakt, zodat de soldaat er niet alleen mee kan lopen, maar ook kan rennen en bergen kan beklimmen. In de praktijk was een handkanon nodig van tien kilogram.
Het was moeilijk om zo'n technische taak te vervullen. Maar Tula-wapensmeden van GNPP "Basalt" werkten en creëerden "Bumblebee". De vlammenwerper bleek geweldig te zijn. Laten we eens kijken naar de belangrijkste kenmerken ervan.
"Hommel": de vlammenwerper en zijn dodelijke vlucht
Vlammenwerper, bijgenaamd door de krijgers-internationalisten"Shaitan-pijp", in zijn fundamentele structuur, is vergelijkbaar met een conventionele raketaangedreven granaatwerper. Het belangrijkste verschil zit hem in de raket waarmee hij is geladen. Wanneer het het doelwit raakt, vormt de Bumblebee handheld vlammenwerper niet alleen een explosiegolf en fragmenten, maar creëert hij een volumetrische explosie volgens het principe van vacuümmunitie. Deze kwaliteit maakte hem tot een onmisbaar instrument voor de bestrijding van de Mujahideen die zich in spleten of onder opgekrikte rotslagen verschuilen. De Bumblebee jet-vlammenwerper is ook geschikt voor het vernietigen van gepantserde voertuigen, de barothermische slag veroorzaakt door een explosie zal de bemanning van een drukloze tank of gepantserd voertuig op een oppervlakte van 50 vierkante meter open gebied uitschakelen met een totale gegarandeerde vernietiging van 80 kubieke meter.
Tactische en technische gegevens RPO-A "Bumblebee"
Vlammenwerper is het meest effectief bij een bereik van 400meter, maar waarneming kan worden geschoten op zeshonderd. "Bumblebee" is licht en compact, weegt 11 kg, wat erg weinig is voor zo'n vernietigende kracht, en is een cilindrisch lichaam van 92 cm lang en een decimeter in diameter met een uitstekende pistoolgreep en zicht. Het kaliber van het projectiel is 93 mm. Een lading met een massa van 2 kg 100 g creëert een volumetrische explosie, die het hoge rendement bepaalt.
Nieuwe "Hommel" RPO-PDM-A
Hoe goed "Bumblebee" ook is, en de Tulaexperts hebben het kunnen verbeteren. De volgende wijziging kreeg een extra index RPO-PDM-A (PDM betekent "verhoogd bereik en vermogen"). Nu raakt het 1,7 km met een effectieve richtafstand van 800 m. De massa van de lading is ook verhoogd tot 6 kg en de vlammenwerper zelf is lichter geworden, hij weegt 8 kg 800 g. Het heeft nog een functie, de nieuwe "Shmel-M" vlammenwerper is uitgerust met een verwijderbare controle-eenheid met een nachtzicht optische zicht.
Gewichtsreductie bereikt door het gebruik van:composietmaterialen, in het bijzonder de lanceerbuis is gemaakt van heavy-duty glasvezel. Om het projectiel te beschermen tegen invloeden van buitenaf en mechanische schade, worden rubberen hoezen gebruikt, die wegvliegen wanneer het weggaat. De raket wordt gestart met behulp van een elektronisch ontstekingssysteem. Een ander ontwerpkenmerk is de integratie van een motor voor vaste brandstoffen met een laadcompartiment.
"Hommels" voor export
Unieke wapens - een van de belangrijke artikelenRussische export, en daar is niets mis mee. Wij zullen niet verkopen - anderen zullen het doen. Dit maakt het des te belangrijker om te profiteren van het concurrentievoordeel. Er zijn nog geen draagbare systemen in de wereld gemaakt die de Bumblebee-vlammenwerper kunnen overtreffen in termen van thermobarische efficiëntie. Foto's en video's verzonden door correspondenten van nieuwszenders van hotspots van de planeet tonen de trieste populariteit van dit wapen, zelfs in de meest exotische landen. Volgens militaire experts kan dit kleine apparaat dezelfde vernietiging veroorzaken als een houwitser van 155 mm ...
